Η «εθνική σταρ» έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο το 1953, ενώ ήταν δευτεροετής μαθήτρια της Δραματικής του Εθνικού, ενώ τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο.
Πρωταγωνίστησε σε 42 κινηματογραφικές ταινίες, μεταξύ των οποίων και ορισμένες διεθνείς παραγωγές.
Το 1961 συγκρότησε τον δικό της θίασο. Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος την ώθησε να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο ανεβάζοντας συνολικά πάνω από 53 παραστάσεις.
«Η μελωδία της ευτυχίας» ήταν και αυτή με την οποία αποχαιρέτησε το κοινό της, το 1966.
Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης, που συμμετείχε στην παράσταση, μίλησε για τη συνεργασία που είχε με την αείμνηστη ηθοποιό και θυμήθηκε τη στιγμή που έμαθε ότι αυτή ήταν η τελευταία της παράσταση.
«Τότε παίξαμε περίπου τέσσερις μήνες και δεν θυμάμαι πότε ακριβώς η Αλίκη Βουγιουκλάκη αρρώστησε. Είχαμε διπλή διανομή στον δικό μου ρόλο μαζί με ένα άλλο παιδί και θυμάμαι πως την μέρα που εγώ δεν ήταν να παίξω, μας πήραν τηλέφωνο και μας είπαν ότι θα παίξουμε όλοι γιατί “θα είναι η τελευταία παράσταση”. Εμείς δεν ξέραμε τι συμβαίνει. Την ακούγαμε ότι έβηχε τον τελευταίο καιρό αλλά δεν είχε πάει το μυαλό μας σε κάτι τέτοιο», είπε στο «Στούντιο 4».
Και πρόσθεσε: «Πήγαμε στο θέατρο και ήταν ένα πάρτι η τελευταία παράσταση. Ήμασταν όλοι πάνω, διπλοί ρόλοι, έκανε πλάκα η Αλίκη και στο τέλος κλαίγαμε πάρα πολύ στην υπόκλιση. Εμείς όμως κλαίγαμε πιο πολύ τότε που θα σταματούσε η παράσταση και όλη αυτή η παρέα. Δεν ξέραμε ότι ήταν τόσο δύσκολα τα πράγματα».
«Ήμουν στην Χαλκιδική και άκουσα πως φώναζαν κάποιες κυρίες ότι πέθανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Θυμάμαι ότι μούδιασα, τα έχασα. Εκείνο το τρίμηνο, τετράμηνο την έζησα και δεν πίστευα ότι αυτή η τόσο ζωντανή κυρία που πριν λίγο ήμασταν μαζί στη σκηνή… πότε πρόλαβε και έγινε όλο αυτό το πράγμα. Μου είχε φανεί πάρα πολύ περίεργο», εξομολογήθηκε ο ίδιος.
Οι Γλύξμπουργκ επέλεξαν για επίθετο το «De Grece», το οποίο παραπέμπει σε αξίωμα και δείχνει την εμμονή τους με τον τίτλο, τον οποίο ο ελληνικός λαός τους αφαίρεσε με το δημοψήφισμα του 1974.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
