Μητέρες που πήγαν κόντρα στα «πρέπει» και γέννησαν εκτός γάμου «ξεγυμνώνουν» τις προκαταλήψεις

Τα τελευταία χρόνια πολλές είναι οι νέες γυναίκες που αποφασίζουν να αποκτήσουν μωρό χωρίς να είναι παντρεμένες.

Τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική υπάρχουν πολλά εκατομμύρια μονογονεϊκές οικογένειες.

Και μπορεί ο αριθμός τους να αυξάνεται δραματικά, ωστόσο για κάποιες κοινωνίες η γέννηση ενός παιδιού εκτός γάμου παραμένει ταμπού.

Κυρίως οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας αρνούνται να δεχτούν πως μία γυναίκα μπορεί να είναι μητέρα ενώ δεν έχει ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας και είναι μόνη της. Αυτή και το παιδί της.

Μάλιστα, κάποιες έχουν να αντιμετωπίσουν και την οικογένειά τους, που τους γυρνά την πλάτη.

Η αγάπη τους όμως για το μωρό τους ξεπερνά όλα τα εμπόδια. Οι ίδιες στέκονται στα πόδια τους, στηρίζουν τις επιλογές τους και τα καταφέρνουν πολύ καλά.

«Μου είπαν να μην το κρατήσω»

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μίας 24χρονης, που όταν έμεινε έγκυος, βρήκε απέναντί της την οικογένειά της και τον πατέρα του παιδιού.

Η νεαρή βρισκόταν σε σχέση με τον Γιάννη για δύο χρόνια. Έβγαιναν, διασκέδαζαν και όλα κυλούσαν ομαλά ώσπου όλα άλλαξαν.

«Ένα γεγονός έφερε τα πάνω κάτω στις ζωές μας. Είχα καθυστέρηση κάποιες μέρες, το είχα αναφέρει στο Γιάννη αλλά εκείνος μου έλεγε να μην ανησυχώ και πως δεν υπάρχει περίπτωση να είμαι έγκυος», περιγράφει η ίδια.

Ενώ οι μέρες περνούσαν αποφάσισε να κάνει ένα τεστ εγκυμοσύνης. Το αποτέλεσμα ήταν θετικό.

Πανικοβλήθηκε και ζήτησε τη βοήθεια της θείας της, που την στήριζε σε όλα.

Εκείνη την προέτρεψε να μιλήσει στον σύντροφό της αλλά η αντίδρασή του ήταν σοκαριστική.

«Μου είπε πως δεν ήταν έτοιμος να γίνει πατέρας και πως δεν θέλει να κρατήσουμε αυτό το παιδί. Έβαλα τα κλάματα και έφυγα. Πίστευα ότι θα με στήριζε και πως θα ήθελε να φέρω στο κόσμο το παιδί μας», λέει.

Την επόμενη ημέρα η 24χρονη μίλησε στους γονείς της για όλα. Και εκείνοι με τη σειρά τους, την προέτρεψαν να μην γεννήσει το μωρό.

Όντας σε απόγνωση, η νεαρή μάζεψε τα πράγματά της και έφυγε από το σπίτι.

Μετά από εννέα μήνες γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι και σήμερα είναι πιο ευτυχισμένη από ποτέ.

«Οι γονείς μου αλλά ούτε και ο Γιάννης θέλησαν μέχρι τώρα να το δουν. Όμως εμένα δε με πειράζει. Ξέρω πως έκανα το σωστό και ας ήταν όλοι εναντίον μου. Οι γονείς μου με κατηγορούν πως είμαι ελαφρών ηθών επειδή έφερα στο κόσμο ένα παιδί εκτός γάμου. Εγώ είμαι υπερήφανη που τα κατάφερα», καταλήγει η νεαρή μητέρα.

«Με παράτησε και έφυγε»

Παρόμοια αντιμετώπιση από τα αγαπημένα της πρόσωπα είχε ακόμη μία γυναίκα, η οποία «τόλμησε» και γέννησε εκτός γάμου.

Όταν ήταν 22 ετών γνώρισε τον Αντρέα και πίστεψε στον μεγάλο έρωτα. «Από τη στιγμή που γνωριστήκαμε γίναμε αχώριστοι και τα βράδια κάναμε σχέδια για το κοινό μας μέλλον. Θέλαμε να ταξιδέψουμε παρέα σ’ όλο τον κόσμο. Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, όμως, ο Θεός γελάει», περιγράφει.

Λίγο μετά από την αποφοίτησή τους, κι ενώ προγραμμάτιζαν το πρώτο τους ταξίδι, η κοπέλα έμεινε έγκυος. Κάπου εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα.

Ο πατέρας του παιδιού επέμενε να το ρίξει αλλά εκείνη ήθελε να το κρατήσει.

«Η σχέση μας κλονίστηκε σοβαρά και ένα πρωί έμαθα πως είχε φύγει, αφήνοντας πίσω του ένα σημείωμα: ‘Συγνώμη, αλλά δεν είμαι έτοιμος. Δεν θα αναγνωρίσω αυτό το παιδί. Σας εύχομαι κάθε ευτυχία’», λέει.

Μαζεύοντας τα κομμάτια της σιγά σιγά και όντας πλέον δύο μηνών έγκυος η νεαρή αποφάσισε να το πει στους γονείς της.

«Περίμενα την στήριξη και την συμπαράσταση που μου αρνήθηκε ο Ανδρέας», τονίζει αλλά τα σχέδιά της ναυάγησαν και πάλι, αφού οι γονείς της επέμεναν να μην κρατήσει το παιδί.

«Με απείλησαν, μάλιστα, πως αν γίνω μητέρα εκτός γάμου και χωρίς τον πατέρα του παιδιού μου κοντά, εκείνοι δεν θα με στήριζαν στο ελάχιστο».

Έχοντας στο πλευρό της την καλύτερη φίλη της πάτησε πόδι και αποφάσισε να κρατήσει το μωρό με όποιο κόστος.

Με τη βοήθειά της στάθηκε στα πόδια της και όταν ήρθε η ώρα κράτησε την κόρη της στην αγκαλιά της.

«Μαζί με τη φίλη μου πηγαίναμε στον μηνιαίο ραντεβού με τον γυναικολόγο, μαζί ψωνίσαμε τα πρώτα πράγματα του μωρού, εκείνη με βοήθησε να βρω δουλειά και παρέα βρήκαμε ένα μικρό διαμέρισμα, το οποίο νοίκιασα κι έγινε το καταφύγιό μου».

Πλέον έχουν περάσει 12 χρόνια. Οι δυσκολίες και τα προβλήματα ήταν πολλά ωστόσο, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν συγκρίνονται με την ευτυχία της όταν τη φωνάζει «μαμά».

«Υπήρξαν στιγμές που το ψυγείο μου ήταν άδειο, που ένιωθα την μοναξιά να σφίγγει το στομάχι μου, που έκλαιγα με τις ώρες για τους απλήρωτους λογαριασμούς. Είμαι ευτυχισμένη όμως. Μαζί με την κόρη μου ξεπεράσαμε τα πάντα. Σήμερα έχω μια καλή δουλειά, ένα όμορφο σπίτι και ένα παιδί που υπεραγαπώ», τονίζει.

«Μπορεί να μην έχουμε δημιουργήσει την κλασική, πατροπαράδοτη οικογένεια με μαμά, μπαμπά, γιαγιά και παππού αλλά φτιάξαμε την δική μας οικογένεια, με τους φίλους μας, και ζούμε ευτυχισμένες. Δεν το μετάνιωσα ποτέ που αποφάσισα να κρατήσω την κόρη μου κι αν γύρναγα τον χρόνο πίσω, θα έκανα πάλι το ίδιο», καταλήγει.