Η Νικόλ Κίντμαν γίνεται 55: Οι κινηματογραφικές ερμηνείες της που δεν θα ξεχάσουμε

Αφού έκανε αρκετές εμφανίσεις στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, η Κίντμαν έκανε το ντεμπούτο της στο Hollywood στο θρίλερ Κρουαζιέρα στην Άκρη του Τρόμου (Dead Calm, 1989).

Έκτοτε, η καριέρα της ηθοποιού έχει εξελιχθεί αρκετά.

Το 1999 πρωταγωνίστησε μαζί με τον τότε σύζυγό της Τομ Κρουζ, στην τελευταία ταινία του Στάνλει Κιούμπρικ, Μάτια Ερμητικά Κλειστά (Eyes Wide Shut, 1999), ενώ το 2002 απέσπασε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ, ερμηνεύοντας την Σατίν, μια χορεύτρια στο γνωστό παριζιάνικο καμπαρέ Moulin Rouge! (2001), στην ταινία με τον ομώνυμο τίτλο.

Το 2003 κέρδισε το βραβείο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Οι Ώρες (2002).

Τον ίδιο χρόνο, η Κίντμαν απέσπασε το Αστέρι της στην Οδό της Δόξας στο Χόλιγουντ της Καλιφόρνια.

Έπειτα συνεργάστηκε με γνωστούς σκηνοθέτες όπως τον Άντονι Μιγκέλα, στην ταινία Επιστροφή στο Cold Mountain (Cold Mountain, 2003) και τον Λαρς Φον Τρίερ στο Dogville (2003).

Έχει συνεργαστεί με αρκετούς γνωστούς ηθοποιούς όπως με τον υποψήφιο για Όσκαρ Τζουντ Λο, στην ταινία Επιστροφή στο Cold Mountain (Cold Mountain, 2003), την βραβευμένη με Όσκαρ Μέριλ Στριπ, στην ταινία Οι Ώρες (2002), τον Γιούαν ΜακΓκρέγκορ στο Moulin Rouge! (2001), τον βραβευμένο με Όσκαρ Άντονι Χόπκινς στην ταινία Το Ανθρώπινο Στίγμα (Human Stain, 2003) και πολλούς άλλους.

Το Νοέμβριο του 2008 έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη στο πλευρό του πολύ καλού της φίλου Χιου Τζάκμαν, στην ταινία Αυστραλία (Australia).

Με τον Τζάκμαν έχει συνεργαστεί και στο παρελθόν αλλά πίσω από τις κάμερες με το animation Happy Feet (2006), όπου τραγούδησαν μαζί το Kiss του Πρινς και το Heartbreak Hotel του Έλβις Πρίσλεϋ.

Το 2001 τραγούδησε με τον τραγουδιστή της ποπ Ρόμπι Γουίλιαμς την διασκευή του τραγουδιού Something Stupid, που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Φρανκ Σινάτρα το 1967.

Το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία και έφτασε έως και την πρώτη θέση στα charts του Ηνωμένου Βασιλείου.

«Έτοιμη για όλα» (1995)

Για τη μαύρη κωμωδία του Γκας Βαν Σαντ, όπου υποδύθηκε μια κυνική και αδίστακτη τηλεοπτική περσόνα που προσπαθεί να γίνει διάσημη με κάθε κόστος, η Νικόλ Κίντμαν κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Α’ Γυναικείου ρόλου.

Ένας ρόλος-κλειδί που προοικονομούσε την προδιάθεση της ηθοποιού για πιο σκοτεινούς, «απόκοσμους» χαρακτήρες, καθώς η ίδια χειρίζεται επιδέξια τις δύο πλευρές της ηρωίδας της: λαμπερή και φιλόδοξη από τη μια, δολοφονική και μακιαβελική από την άλλη.

«Το πορτραίτο μιας κυρίας» (1996)

Σε αυτή τη μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος του Χένρι Τζέιμς από την Τζέιν Κάμπιον, η Νικόλ Κινμταν, ως η όμορφη κληρονόμος Isabel Archer που πέφτει στα δίχτυα ενός κυνικού καλλιτέχνη, μας δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της.

Μυστηριώδης και μαγευτική καταφέρνει μέσα από μια αξιοσημείωτη ευαισθησία να κάνει τον πόνο και την αβεβαιότητα της βασανισμένης ηρωίδας της πιο ζωντανό και επιτακτικό.

«Moulin Rouge» (2001)

Για την ερμηνεία της ως Σατίν, εταίρα και ηθοποιός ενός παριζιάνικου καμπαρέ, η Νικόλ Κίντμαν θα κερδίσει την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ (Α’ Γυναικείου Ρόλου), στο οπτικό και μουσικό υπερθέαμα του Μπαζ Λούρμαν «Μουλέν Ρουζ».

Δεξιοτέχνης στον χειρισμό αντικρουόμενων συναισθημάτων μέσα σε έναν ρόλο, η ηθοποιός καταφέρνει να σκιαγραφήσει τη μελαγχολία και απόγνωση μιας γυναίκας που η ζωή της εκτίθεται σε κοινή θέα, με την ίδια να βρίσκεται στο κέντρο μιας τραγικής ερωτικής ιστορίας.

Παράλληλα ανταπεξέρχεται επάξια στις πιο εύθυμες σκηνές του έργου.

«Οι Άλλοι» (2001)

Στο γοτθικού τύπου θρίλερ του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ, «Οι Άλλοι», η ηθοποιός υποδύεται την Grace, μια γυναίκα που ζει με τα παιδιά της και μερικούς υπηρέτες σε μια επιβλητική έπαυλη καθώς ο σύζυγος της βρίσκεται στον πόλεμο και η οποία πασχίζει να διατηρήσει τα λογικά της καθώς το σπίτι δείχνει να στοιχειώνεται από φαντάσματα.

Η Κίντμαν, εδώ, ενσαρκώνει το ειλικρινές, τρομακτικό και σπαραξικάρδιο πορτραίτο μιας γυναίκας που επιφανειακά δείχνει συγκροτημένη, εσωτερικά ωστόσο χάνει τον έλεγχο.

«Οι Ώρες» (2002)