Ο «χειμώνας της δυσαρέσκειας» μεταξύ Νοεμβρίου 1978 και Φεβρουαρίου 1979 ήταν από τις πιο ταραγμένες περιόδους του Ηνωμένου Βασιλείου.

Χαρακτηρίστηκε από εκτεταμένες απεργίες συνδικάτων, αρχικά του ιδιωτικού και μετέπειτα και του δημόσιου τομέα, που διεκδικούσαν μισθολογικές αυξήσεις εν μέσω καλπάζοντος πληθωρισμού.

Υπό αυτή την έννοια ο χρόνος δείχνει τώρα να γυρνά στη Βρετανία πίσω στη δεκαετία του ‘70, καθώς η χώρα μπαίνει από σήμερα σε απεργιακό «κλοιό».

Πλην όμως με τους Τόρις στην εξουσία και όχι τους Εργατικούς όπως τότε και με τα συνδικάτα όχι στην ίδια θέση ισχύος όπως πριν από περίπου 40 χρόνια.

Αυτό, δε, έπειτα από την πολιτική «επέλαση» της Μάργκαρετ Θάτσερ που κατά τραγική ίσως ειρωνεία κατέλαβε την εξουσία αμέσως μετά από εκείνο τον κοινωνικά και πολιτικά ταραγμένο χειμώνα, με τη χώρα να οδηγείται στις κάλπες και τους Εργατικούς  στα έδρανα της αντιπολίτευσης για τα επόμενα 18 χρόνια.

Σήμερα, σε αυτό που πολλοί αναλυτές κατ’ αντιστοιχία αποκαλούν «καλοκαίρι της δυσαρέσκειας», περίπου 40.000 εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους θα απεργήσουν κλιμακωτά μέσα στην εβδομάδα (21, 23, 25 Ιουνίου), στη μεγαλύτερη κινητοποίηση του κλάδου εδώ και 33 χρόνια.

Παράλληλα, 24ωρη απεργία έχουν προγραμματίσει για σήμερα 10.000 εργαζόμενοι στο μετρό του Λονδίνου.

Για πολλούς ταξιδιώτες θα είναι το «κερασάκι στην τούρτα» του χάους που επικρατεί στα αεροδρόμια (και) της Βρετανίας, εξαιτίας υποστελέχωσης μετά τις αθρόες απολύσεις… ελέω πανδημίας, καθώς και της Μεγάλης Παραίτησης που προφανώς όχι τυχαία επιμένει.

Παράλληλα μαθητές καλούνται να καταστρώσουν Plan B για τη μετάβαση στους χώρους των εξετάσεών τους, ενόσω η τιμή της βενζίνης έχει εκτιναχθεί στα ύψη λόγω και του πολέμου στην Ουκρανία.

Το κυριότερο, δε;

Με το κόστος διαβίωσης στο… Θεό, αναμένονται σοβαρά προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα -από τρόφιμα, έως καύσιμα- καθώς θα περιοριστούν δραστικά τα δρομολόγια εμπορευματικών τρένων.

Με όλα αυτά ως φόντο αναμένονται με ακόμη πιο ζωηρό ενδιαφέρον την Πέμπτη -δεύτερη ημέρα της απεργίας στους σιδηροδρόμους- τα αποτελέσματα των δύο τοπικών εκλογών σε δύο αγγλικές περιφέρειες για την αναπλήρωση ισάριθμων βουλευτικών εδρών που κατείχαν μέχρι πρότινος οι κυβερνώντες Τόρις.

Τα προγνωστικά για το κόμμα του Μπόρις Τζόνσον δεν είναι τα καλύτερα και οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Βρετανού πρωθυπουργού ξανακονίζουν από τώρα τα «μαχαίρια».

Και αυτή φαίνεται να είναι μόνο η αρχή…

Ντόμινο κινητοποιήσεων

Προς επίρρωση του όρου «καλοκαίρι της δυσαρέσκειας», ο γενικός γραμματέας της Εθνικής Ένωσης Εργαζομένων Σιδηροδρόμων, Ναυτιλίας και Μεταφορών (RMT) Μικ Λιντς έχει απειλήσει ότι οι απεργίες στον κλάδο θα συνεχιστούν μέχρι και το φθινόπωρο, εάν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματα των εργαζομένων.

Αυτά περιλαμβάνουν μισθολογικές αυξήσεις σύμφωνα με τον πληθωρισμό, ο οποίος καλπάζει με 9% και προβλέπεται ότι θα ανέβει τουλάχιστον άλλες δύο μονάδες έως το φθινόπωρο.

Καμία υποχρεωτική απόλυση -η μεγαλύτερη εταιρεία διαχείρισης του βρετανικού σιδηροδρομικού δικτύου, η Network Rail, τις έχει ήδη παραγγείλει στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης, παρά τα πανδημικά μέτρα στήριξης, προτείνοντας τώρα στους υπαλλήλους που θα κρατήσει μια «ξερή» αύξηση 3%.

Οι απεργοί ζητούν επίσης να μην γίνει η παραμικρή αλλαγή στις εργασιακές πρακτικές, με αύξηση του ωραρίου ή των εργάσιμων ημερών.

«Πιστεύω ότι θα υπάρξουν πολλά συνδικάτα που θα ψήφιζαν σε ολόκληρη τη χώρα για γενική απεργία, γιατί οι άνθρωποι δεν αντέχουν άλλο», προέβλεψε ο Λιντς μιλώντας στο δίκτυο Sky News.

«Έχουμε ανθρώπους με δουλειές πλήρους απασχόλησης που πρέπει να παίρνουν κρατικά επιδόματα για να ζήσουν και να πηγαίνουν σε τράπεζες τροφίμων. Αυτό είναι εθνική ντροπή».

Ήδη οι δικηγόροι του ποινικού δικαίου αποφάσισαν κινητοποιήσεις. Ψιθυρίζεται απεργία των οδηγών λεωφορείων. Ενώ ο ένας μετά το άλλο κλάδοι προετοιμάζονται να μπουν στον απεργιακό «χορό».

Εντός των επόμενων ωρών και ημερών αναμένονται κρίσιμες αποφάσεις στα συνδικάτα δημοσίων υπαλλήλων, εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση, εκπαιδευτικών, γιατρών και νοσηλευτών στο εθνικό σύστημα υγείας NHS (εν μέσω πανδημίας), υπαλλήλων στα Βασιλικά Ταχυδρομεία, εργαζομένων της British Telecom, τροχονόμων.

Χαμηλώνοντας πολύ τον πήχη των προσδοκιών και δείχνοντας εκ μέρους της κυβέρνησης σκληρή στάση, ο υφυπουργός Οικονομικών Σάιμον Κλαρκ ουσιαστικά απέκλεισε την Τετάρτη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των αμοιβών στον δημόσιο τομέα.

Η Βρετανία πρέπει να επιδείξει «συλλογική πειθαρχία», τόνισε,  διαφορετικά θα κινδυνεύσει με «σπιράλ» πληθωρισμού.

«Είναι τελικά προς το εθνικό συμφέρον να μην καταλήξουμε στην κατάσταση που είχαν οι κυβερνώντες τη δεκαετία του 1970, οι οποίοι δεν κατάφεραν να διαχειριστούν την απειλή του πληθωρισμού και, ως συνέπεια, καταστράφηκε το βιοτικό επίπεδο», ανέφερε.

Αυτό εν τω μεταξύ υφίσταται στη Βρετανία ήδη τη χειρότερη επιδείνωση από τη δεκαετία του ‘50…

Κλιμακώνοντας μάλιστα τη ρήξη της με τα συνδικάτα η κυβέρνηση Τζόνσον προωθεί απεργοσπαστική νομοθεσία «έκτακτης ανάγκης», που θα επιτρέπει στις επιχειρήσεις να αντικαταστήσουν τους απεργούς υπαλλήλους με ενοικιαζόμενους από πρακτορεία ή με έκτακτες προσλήψεις για περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Απεργικό τσουνάμι ενόψει;

Στο Βέλγιο τα τρία μεγάλα συνδικάτα της χώρας προχώρησαν ήδη την Τρίτη σε πανεθνική απεργία, ζητώντας στήριξη των των μισθών και της αγοραστικής δύναμης, καθώς ο πληθωρισμός όλο και «ψαλιδίζει».

Από τις κινητοποιήσεις επηρεάστηκαν οι αερομεταφορές, καθώς και το λιμάνι της Αμβέρσας, το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρώπης.

Στο τρίτο μεγαλύτερο, εκείνο του Αμβούργου, καθώς και στα λιμάνια της Βρέμης και της Κάτω Σαξωνίας -από τα σημαντικότερα στη Γερμανία- 12.000 λιμενεργάτες του συνδικάτου Ver.di έκαναν προ ημερών συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, ζητώντας μισθολογικές αυξήσεις. Θέμα, για το οποίο αναμένεται σήμερα νέος κρίσιμος γύρος διαβουλεύσεων.

Στη Γαλλία -μετά και τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών– πλέον προετοιμάζονται για ένα «καυτό» φθινόπωρο κινητοποιήσεων στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.

Προάγγελος συνολικότερα για την ΕΕ της αυξανόμενης ακρίβειας θεωρούνται εξάλλου οι κινητοποιήσεις στις αερομεταφορές, όπου επικρατεί το απόλυτο χάος -με ακυρώσεις πτήσεων και πολύωρες καθυστερήσεις- καθώς ενώσεις, εταιρείες και κυβερνήσεις αλληλοκατηγορούνται σιωπηρά για το ποιος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη.

Ενόσω άκρη δεν έχει βρεθεί, ολοένα και πληθαίνουν οι προαναγγελίες νέων απεργιών εργαζομένων σε αερομεταφορείες και αεροδρόμια, οι οποίες έχουν απηυδήσει από τα εξουθενωτικά ωράρια, την έλλειψη προσωπικού και τη μη αναπροσαρμογή των μισθών μετά τις περικοπές λόγω COVID-19.

Από τους πιλότους μέχρι τους χειριστές αποσκευών, ζητούν μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας.Νέες απεργίες συνδικάτων στις αερομεταφορές ετοιμάζονται προσεχώς στο Βέλγιο, στην Ισπανία, στη Γαλλία και στις σκανδιναβικές χώρες.

Στον αντίποδα, αεροδρόμια στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ολλανδία προσφέρουν… κατόπιν εορτής προνόμια, όπως αυξήσεις μισθών και μπόνους για τους εργαζόμενους που φέρουν στη δουλειά νέους υπαλλήλους.

Η εταιρεία ασφαλείας αεροδρομίου ICTS στο Σαρλ Ντε Γκωλ του Παρισιού πλέον δίνει -σύμφωνα με το συνδικάτο CGT- εφάπαξ μπόνους 180 ευρώ στο προσωπικό για καθυστέρηση της καλοκαιρινής άδειας μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου και 150 ευρώ στο προσωπικό που υπογράφει νέες προσλήψεις.

Στη Γερμανία αεροπορικές εταιρείες, αεροδρόμια και πάροχοι υπηρεσιών εδάφους το πήγαν ακόμη… παραπέρα.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters, ζήτησαν από την κυβέρνηση Σολτς να τους επιτρέψει να προσλάβουν 2.000 προσωρινούς εργαζομένους από την Τουρκία.

Headlines