Αυτό που ξεχώρισε τον Αστερίξ από την πρώτη στιγμή, από τα άλλα κόμικς, ήταν το χιούμορ του, ο αυτοσαρκασμός των ηρώων του και η σάτιρα η οποία πάντα είχε πολιτική χροιά. Ο κόσμος λάτρεψε τον ξανθό κοντούλη Γαλάτη και τον χοντρό φίλο του Οβελίξ. Μάλιστα μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί 325 εκατομμύρια αντίτυπα των περιπετειών του ηρωικού Γαλάτη.

Ο Αστερίξ έμεινε ορφανός στις 5 Νοεμβρίου του 1977. Εκείνη την ημέρα ο άνθρωπος που τον δημιούργησε και έγραφε τα κείμενα, ο «πατέρας» του, Ρενέ Γκοσινί, πέθανε από έμφραγμα στο Παρίσι. Ήταν μόλις 51 ετών.

Η ιστορία του Γκοσινί, ενός πανέξυπνου, πλακατζή τύπου που γελούσε ακόμη και μόνος του με αυτά που έγραφε ξεκινάει το 1926 στο Παρίσι. Τότε γεννιέται ο Ρενέ από γονείς Εβραίους μετανάστες που ήρθαν από την Πολωνία.

Δεν είχε προλάβει να κλείσει τα δυο του χρόνια, όταν η οικογένεια του αποφασίζει να φύγει από τη Γαλλία και να πάει να μετακομίσει στο Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή.

Ο Ρενέ μεγάλωσε στο Μπουένος Άιρες και λάτρεψε την πόλη την οποία είχε συνδέσει με τα όμορφα και γεμάτα αγάπη από την οικογένεια του, παιδικά χρόνια που πέρασε εκεί.

Ο πλακατζής της τάξης

Πήγαινε στο Γαλλικό σχολείο της πόλης και όλοι οι συμμαθητές του είχαν να μιλούν για έναν απίστευτο πλακατζή που έκανε τους πάντες στην τάξη να μην μπορούν να σταματήσουν να γελούν την ώρα του μαθήματος.

Ο ίδιος χρόνια μετά θα πει ότι έκανε πλάκες για να αντισταθμίσει την ντροπαλότητα που είχε από τη φύση του. Στα 17 του, το 1943, συνέβη ένα γεγονός που τον σημάδεψε. Ο Ρενέ έχασε τον πατέρα του.

Εκτός των άλλων έπρεπε να ψάξει να βρει δουλειά για να συντηρήσει την οικογένεια του. Λίγους μήνες μετά, έπιασε την πρώτη του δουλειά ως βοηθός λογιστή. Κάθισε λίγο και τον επόμενο χρόνο έγινε κατώτερος εικονογράφος σε διαφημιστικό πρακτορείο.

Το 1945 μαζί με την μητέρα του μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη, αλλά σύντομα ο Ρενέ κλήθηκε να υπηρετήσει στον αμερικάνικο στρατό. Δεν το ήθελε. Προτίμησε να επιστρέψει στο Παρίσι και να υπηρετήσει στον Γαλλικό στρατό. Το 1946 πήγε φαντάρος.

Υπηρέτησε στο πεζικό και μάλιστα διορίστηκε ως επίσημος εικονογράφος του στρατού και έφτιαχνε εικονογραφήσεις και αφίσες για το στράτευμα. Μετά από έναν χρόνο επέστρεψε στις ΗΠΑ, όπου και πέρασε τη δυσκολότερη περίοδο της ζωής του.

Ήταν άνεργος, δεν μπορούσε να βρει κάποια δουλειά. Μέχρι τις αρχές του 1948 οπότε άρχισε να δουλεύει σε ένα μικρό στούντιο. Το 1949 γνώρισε τον Μορίς ντε Μπεβέρ (γνωστότερο με το όνομα «Μορίς») που ήταν ο καρτουνίστας και ο συγγραφέας των περιπετειών του Λούκι Λουκ.

Οι δυο άνδρες συνεργάστηκαν και ο Ρενέ θα έγραφε τα σενάρια της σειράς από το 1955 έως τον θάνατό του. Μια άλλη γνωριμία του Ρενέ ήταν με τον Ζορζ Τρουαφοντέν, ο οποίος τον κάλεσε να επιστρέψει στο Παρίσι και να εργαστεί στον εκδοτικό οίκο «World Press Agency».

Τότε είχε την «καρμική» συνάντηση του με τον Αλμπέρ Ουδερζό. Τον άνθρωπο που δημιούργησαν ένα εκπληκτικό δίδυμο και το δημιούργημα τους ήταν ο ανεπανάληπτος Αστερίξ.

Οι δυο τους έδεσαν αμέσως μεταξύ τους. Έκαναν παρέα από το πρωί μέχρι το βράδυ και συνεχώς έλεγαν αστεία ο ένας στον άλλον και γελούσαν όλη την ώρα. Μάλιστα ο αστικός μύθος που στηρίζεται σε ένα σχέδιο, λέει ότι κάποια μέρα Ουδερζό και Γκοσινί έπιναν τον καφέ τους σε μια καφετέρια και αντάλλασσαν ιδέες. ΄

Ο συνδικαλισμός

Από τα αστεία που έκαναν δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα γέλια τους, μέχρι που ο υπεύθυνος της καφετέριας κάλεσε την αστυνομία και τους προσήγαγε. Και μέσα σε αυτήν την ατμόσφαιρα, ο Ρενέ πήγε ένα πρωί στη δουλειά του όπου του είπαν ότι απολύεται.

Όταν ρώτησε το λόγο, του απάντησαν ότι ήταν από τους πρωταίτιους που πρότειναν συνδικαλισμό και την ίδρυση σωματείου των εργαζομένων στην επιχείρηση, κάτι το οποίο δεν ήταν αποδεκτό για τους ιδιοκτήτες.

Ο Αστερίξ

Τελικά ο Ρενέ μαζί με τον φίλο του Αλμπέρ, αποφασίζουν να φτιάξουν ένα περιοδικό μόνοι τους. Το ονόμασαν «Pilote». Όταν στις 29 Οκτωβρίου του 1959 κυκλοφόρησε το περιοδικό και στις σελίδες του εμφανίσθηκε για πρώτη φορά ο Αστερίξ, οι Ρωμαίοι και το γαλατικό χωριό, η επιτυχία ήταν τεράστια.

Αρχικά ο Αλμπέρ, είχε φανταστεί τον Αστερίξ διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε. Τον είχε φανταστεί, ψηλό, και μυώδη. Ο Ρενέ από την άλλη έλεγε πως ο ήρωας τους πρέπει να είναι κοντούλης, ατρόμητος και πανέξυπνος. Τελικά επικράτησε η ιδέα του αφού κατάφερε να πείσει τον Αλμπερ με την πλάκα, τον αυτοσαρκασμό και τα αστεία που θα έκανε ο κοντός Γαλάτης.

Το κοινό λάτρεψε τους ανυπότακτους ήρωες του περιοδικού και έτσι γεννήθηκε η ιστορία του Αστερίξ, η οποία διήρκησε μέχρι το 1977 οπότε και ο πατέρας του Αστερίξ έφυγε από τη ζωή. Ο φίλος του Ρενέ ο Αλμπέρ, πέθανε το 2020 σε ηλικία 92 ετών.

Headlines