Τα όρια της πολιτικής ευπρέπειας ή τι πρέπει να φοράς αν είσαι η Αχτσιόγλου

Χθες είδαμε μία νέα γυναίκα, μητέρα βρέφους, άυπνη, ντυμένη με ένα τιραντάκι να κάνει σημαντικές δηλώσεις για την κυβερνητική επιδοματική πολιτική. Αυτό είδαμε εμείς. Το τοξικό περιβάλλον του τουίτερ είδε… “είμαι η Έφη και είμαι καλά”. Απρεπώς ενδεδυμένη, αμελώς ατημέλητη και σοκαριστικώς άυπνη.

Βέβαια, το θέμα δεν είναι η ίδια η κα Αχτσιόγλου, η κα Αχτσιόγλου έγινε βορά μίας πολιτικής μεν, ενδεδυμένης στα κίτρινα δε πολιτικότατης επίθεσης. Δεν πάνε πολλές μέρες από τότε που η Δανάη Μπάρκα δέχτηκε μια αντίστοιχη επίθεση για το σωματότυπό της, κάτι που κόστισε στην Αφροδίτη Λατινοπούλου μια θέση στα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Η Δανάη Μπάρκα, που έφερε στο φως το σκάνδαλο Λιγνάδη κρίθηκε για το σώμα της και η Έφη Αχτσιόγλου, που είναι νέα πολιτικός και σεβαστή από τους πολιτικούς της αντιπάλους, κρίθηκε για το ρούχο της.

Ευτυχώς, για την τιμή των όπλων, έσπευσαν να την υπερασπιστούν στελέχη της κυβέρνησης, μεταξύ των οποίων ο Άδωνις Γεωργιάδης και η Δόμνα Μιχαηλίδου. Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελαν να χρεωθεί στη ΝΔ μία τόσο αήθης επίθεση. Η ίδια η Αχτσιόγλου απάντησε, αλλά δεν έχει απαραιτήτως σημασία ούτε ότι είναι νέα μαμά εξ ου και άυπνη, ούτε τι φοράει. Για την ακρίβεια, δεν έχει καμία σημασία. Απολύτως.

Σημασία έχει ο εσμός που γίνεται ολοένα επιθετικότερος όταν αφυπνίζονται οι γυναίκες. Κι αν ο σεξιστικός οχετός έπληξε την Έφη Αχτσιόγλου, καταλαβαίνουμε -βιώνουμε, στην πραγματικότητα- τι συμβαίνει στις υπόλοιπες. Τελικά, τι μπορούμε να φοράμε και για ποιους ντυνόμαστε; Ποιο σώμα είναι χυδαίο (χυδαίο το σώμα; Είναι δυνατόν;), ποιο είναι άσχημο και ποιο είναι ευπρεπές;

Οι καμπύλες είναι χυδαίες και χρειάζονται ζιβάγκο, τα κιλά είναι άσχημα και χρειάζεται να αποφεύγουν τις παραλίες και το αδύνατο είναι το ευπρεπές, αλλά ας ρίξει και κάτι πάνω του.

Αυτήν την στιγμή διανύουμε το τέταρτο φεμινιστικό κύμα. Θα πω ότι το τρίτο δεν ήταν της ίδιας σημασία με το δεύτερο, που διεκδικούσε ισότητα και αξιοπρέπεια και το τωρινό. Το τρίτο κύμα, λοιπόν, ασχολήθηκε με το σώμα: Πώς μας κρίνουν για το τι φοράμε, πόσο χυδαία μας μιλάνε, σε ποιους, τελικά, ανήκει. ήταν μία ενδιαφέρουσα συζήτηση η οποία, όμως, έδωσε τη σκυτάλη σε κάτι μεγαλειώδες:

Στο τέταρτο κύμα. Από το “θα φοράμε ότι θέλουμε” τώρα φτάσαμε στο “θα παραμένουμε ζωντανές”. Αλλά με μία σημαντικότατη υποσημείωση. Θα παραμένουμε ζωντανές, δε θα μας χτυπούν, δε θα μας βιάζουν και αν μας βιάσουν θεωρείται πια σπηλαιϊκό να ρωτήσει τι φορούσε το θύμα. Θεωρείται αμόρφωτο. Όχι ότι δε συμβαίνει, φυσικά και συμβαίνει, αλλά γιουχάρεται. Δεν είναι καν επιχείρημα στα δικαστήρια. Τα ρούχα και τα κορμιά δεν προκαλούν, λοιπόν.

Αυτό εκφράζουν τα κινήματα, αυτό που οι γυναίκες βιώνουν και η κοινωνία εκπαιδεύεται κι έτσι μιλάμε πια για πρόοδο. Όχι κατακτημένη, όμως με προοπτικές. Φυσικά, η Έφη Αχτσιόγλου έπεσε θύμα λόγω της πολιτικής της στάσης, αυτό δεν είναι αμφισβητήσιμο. Μία πολιτικός κοινών αντιλήψεων με τα τρολ του τουίτερ δεν θα χαρακτηριζόταν απρεπώς ενδεδυμένη, αλλά αλλιώς, πιο… θριαμβευτικά.

Ούτε θα την κατηγορούσαν για τους μαύρους κύκλους της αϋπνίας της. Είναι η παλιότερη τακτική του κόσμου -εις βάρος των γυναικών- να αντιμετωπίζονται ως διακοσμητικά της αρεσκείας των ανδρών και τις υπεροψίας των ανταγωνιστριών στο νυφοπάζαρο. Το σεξιστικό κομμάτι της κοινωνίας χωρίζεται σε άντρες που θεωρούν ότι οι γυναίκες επιτελούν έναν ρόλο που αφορά εκείνους (από την ομορφιά ως τη μητρότητα) και στις γυναίκες, που αποκαλούμε πια “pick me girls”. Τα κορίτσια που θέλουν να τα διαλέξεις. Τις γυναίκες που θα υποτιμήσουν οποιαδήποτε άλλη για να γίνουν αρεστές στους άντρες, θα χρησιμοποιήσουν τη σεξιστική φρασεολογία και θα συγκριθούν για την εμφάνιση, την ευπρέπεια, την κομψότητα.

Όμως όταν επιτίθεσαι μαζικά σε μία γυναίκα, κερδίζει η γυναίκα. Η Έφη Αχτσιόγλου χθες κέρδισε γιατί είναι ένας κανονικό άνθρωπος, κανονικά άυπνη, ντυμένη όπως θέλει και χωρίς να της αξίζει τέτοιος οχετός. Κέρδισε τη συμπάθεια των πολλών και την αλληλεγγύη τους, όπως και τόσες άλλες γυναίκες που μπήκα στο στόχαστρο πριν από αυτήν. Αυτό θα συμβαίνει από εδώ και πέρα, μέχρι να μη συμβαίνει πια καθόλου. Αν σας σοκάρουν οι γυναίκες, το πρόβλημα το έχετε εσείς.