Η Ελλάδα έχει περίπου 6.000 νησιά και βραχονησίδες – επομένως δεν έχεις να ντρέπεσαι για κάτι, αν οι γνώσεις σου για αυτά έχουν τα κενά τους. Όμως ανάμεσα στα νησάκια που σου είναι άγνωστα, κρύβονται μέρη πανέμορφα και εξωτικά, που αξίζει να ανακαλύψεις – ειδικά αν έχεις την ευκαιρία να νοικιάσεις για μερικές ημέρες ένα πλωτό μέσο, για να εξερευνήσεις τους δικούς σου, ερημικούς παραδείσους.
Στο δυτικότερο σημείο της Ελλάδας, βόρεια της Κέρκυρας, θα συναντήσεις το νησί της Καλυψώς. Το μεγαλύτερο από το σύμπλεγμα των Διαπόντιων νήσων βρέχεται τόσο από το Ιόνιο όσο και από την Αδριατική, διαθέτει πέντε οικισμούς και συνδέεται με την Κέρκυρα με καραβάκι. Μια από τις παλιότερες ονομασίες του ήταν «Οθρωνός» (θρόνος) και Φιδονήσι, μιας και ο θρύλος το θέλει να είχε εγκαταλειφθεί για μια περίοδο της ιστορίας του λόγω των φιδιών που το είχαν πλημμυρίσει.
Σήμερα, πάντως, ο μόνος κίνδυνος που θα αντιμετωπίσεις στους Οθωνούς θα είναι να μην θες να τους αφήσεις. Αν έχεις την τύχη να τους επισκεφθείς, μην χάσεις την ευκαιρία για μια βόλτα από τη σπηλιά της Καλυψώς, αλλά και από την τοποθεσία Ξυλοσερμοί, μια απότομη βουνοπλαγιά από όπου οι κάτοικοι συνήθιζαν να ρίχνουν προς το λιμάνι τους κομμένους κορμούς των δέντρων πριν οι Οθωνοί αποκτήσουν οδικό δίκτυο.
Μαθράκι
Ακόμη μικρότερο, αλλά εξίσου γαλαζοπράσινο, το Μαθράκι είναι τυλιγμένο στο θρύλο. Οι δυο επιβλητικοί βράχοι του, το Καράβι και η Αρκούς, λέγεται ότι ήταν κάποτε ένα τούρκικο καράβι και μια βάρκα γεμάτα ληστές που θέλησαν να κλέψουν το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Εκείνος τους μετέτρεψε σε βράχους και ως τιμωρία τους ανάγκασε να δέρνονται για πάντα από τα κύματα.
Εκτός από τις υπέροχες θάλασσές του, το Μαθράκι θα σε εντυπωσιάσει και με τη μοναδική διάλεκτο των ντόπιων (έχει λιγότερους από 200 κατοίκους), ένα κράμα ελληνικών και ιταλικών, αλλά και με την καταπράσινη, ιόνια ομορφιά του.
Ερεικούσσα
Ολοκληρώνουμε την περιήγηση στις Διαπόντιες νήσους με την Ερεικούσσα, ένα από τα πιο παρθένα νησιά του Ιονίου, με τις ατέλειωτες χρυσαφένιες και βραχώδεις παραλίες της. Στο Πόρτο, το λιμάνι και τον μεγαλύτερο οικισμό του νησιού, θα βρεις τα βασικά – μερικά μίνι μάρκετ, ταβέρνες και καφετέριες – και θα δεις τον εντυπωσιακό λόφο του Κατέργου, το μοναδικό σημείο του νησιού που είναι γυμνό από βλάστηση, χαρίζοντάς του μια άγρια ομορφιά.
Μπορείς να κάνεις τις βουτιές σου τόσο στο Πόρτο, όσο και στο Φύκι, το παλιό λιμάνι του νησιού που βρίσκεται σε μικρή απόσταση – άλλωστε όλο κι όλο το νησί έχει μέγεθος 4,5 τ.χλμ. Όμως αν κινείσαι με σκάφος, κρυμμένες βραχώδεις παραλίες σε περιμένουν περιμετρικά της Ερεικούσσας, για μοναχικές απλωτές στο τιρκουάζ.
Κάλαμος
Αρκετά νοτιότερα, μεταξύ Λευκάδας και Αιτωλοακαρνανίας, συναντάμε το καταπράσινο νησί του Καλάμου – προσβάσιμο με καραβάκι από τον Μύτικα, ένα χαριτωμένο ψαροχώρι. Καταπράσινος και εντυπωσιακός, με τους ορεινούς του όγκους και τα παραμυθένια του νερά, καταφέρνει να διατηρήσει την αυθεντικότητά του παρά τα πολυτελή ιστιοπλοϊκά που αράζουν στις ερημικές ακτές του.
Αν δεν ανήκεις στους σκαφάτους, δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία. Περπατώντας για λιγότερα από δέκα λεπτά από το λιμάνι, όπου θα σε αφήσει το καραβάκι με το φθηνό εισιτήριο, θα βρεις τη γραφική παραλία της Αγραπιδιάς. Η βλάστηση εδώ δεν είναι τόσο πλούσια όσο στο υπόλοιπο νησί, όμως τα λίγα πεύκα προσφέρουν καταπραϋντική σκιά. Εναλλακτικά, στα περίπου 40 λεπτά με τα πόδια από τον οικισμό του λιμανιού, θα βρεις την παραλία της Μυρτιάς – και αν εξασφαλίσεις μεταφορικό μέσο, η Επισκοπή με τα καταπράσινα νερά και τους νόστιμους μεζέδες της, είναι σίγουρο ότι θα σε μαγέψει.
Καστός
Στο μικρότερο κατοικημένο νησί της Ελλάδας, με τους περίπου 20 μόνιμους κατοίκους, οι εξωτικές παραλίες συναντούν τον κοσμοπολίτικο αέρα του Ιονίου. Τα σκάφη είναι κι εδώ οι πρωταγωνιστές, όμως το ίδιο καραβάκι από τον Μύτικα μεταφέρει στο φιλόξενο νησί και τους low-budget εκδρομείς.
Όταν αποβιβαστείς, κινήσου προς τα δεξιά από το λιμανάκι. Περίπου στα 15 λεπτά, λευκά βράχια, πράσινα νερά και βότσαλα θα σε κάνουν να νιώσεις ότι είσαι στον παράδεισο. Το ίδιο το λιλιπούτειο χωριό, με τα κομψά του σπίτια με τις κεραμοσκεπές και τις ελιές προσφέρει νόστιμο φαγητό και χαλαρωτική θέα.
Μεγανήσι
Οργιαστικό πράσινο, παρθένες ιόνιες παραλίες, κομψά σπίτια και επαύλεις, όρμοι και θαλάσσιες σπηλιές. Αυτό είναι το Μεγανήσι, ο κατάφυτος παράδεισος μια ανάσα από τη Λευκάδα. Το μεγαλύτερο από τα νησάκια των Πριγκηπονήσων (ανάμεσά τους και ο διάσημος Σκορπιός), έχει περίπου 1.000 μόνιμους κατοίκους και αέρα αρχοντικό – ενώ είναι εύκολα προσβάσιμο με φέρι από το Νυδρί, μέσα σε μόλις 25 λεπτά.
Στην κορυφή του λόφου του δεσπόζει ο παραδοσιακός οικισμός του Σπαρτοχωρίου, προσφέροντας υπέροχη θέα και νόστιμο φαγητό, ενώ ξεχωριστή ομορφιά έχει και το λιμανάκι του, τα Σπήλια. Κυριολεκτικά δεν υπάρχει σημείο του νησιού που να μην κρύβει μια ονειρεμένη παραλία, με κρυστάλλινα, καταπράσινα νερά και πλούσια βλάστηση που προσφέρει γενναιόδωρα τη σκιά της. Και για μια δόση περιπέτειας, το νησί επιφυλάσσει και μια – ή μάλλον τρεις – ακόμη εκπλήξεις: τα θαλάσσια σπήλαια του Παπανικολή, του Γιοβάνη και του Δαίμονα.
Στροφάδες
Σαφώς νοτιότερα, 27 χιλιόμετρα από τη Ζάκυνθο και τις ακτές της Πελοποννήσου, καταμεσής της Μεσογείου, θα συναντήσεις τις Στροφάδες, δυο βραχώδη νησάκια που σε ξαφνιάζουν με την μοναδική ομορφιά τους – αλλά και με το μοναδικό Καστρομονάστηρο που βρίσκεται στο μεγαλύτερο, τη Σταμφάνη. Κάποτε, στο εσωτερικό του ζούσαν 100 μοναχοί. Πλέον, μόνο ένας ερημίτης προσέχει το μοναστήρι.
Πέρα από την πλούσια ιστορία του μοναστηριού, οι Στροφάδες ξεχωρίζουν για την ομορφιά τους, αλλά και την πλούσια βλάστηση και πανίδα τους. Κάποτε θεωρούνταν τα πιο εύφορα νησιά της Ελλάδας, πράγμα εμφανές μέχρι και σήμερα, αφού μέχρι και σήμερα είναι γεμάτα οπωροφόρα δέντρα που κάποτε κάλυπταν τις ανάγκες των μοναχών. Αν τα επισκεφθείς την κατάλληλη εποχή, θα εντυπωσιαστείς και από την άγρια ζωή τους: σε αυτά τα μικροσκοπικά νησάκια, περισσότερα από 1200 είδη αποδημητικών πουλιών κάνουν κάθε χρόνο τις φωλιές τους, στο ταξίδι τους από την Αφρική.
Γραμβούσα
Στα βορειοδυτικά της περίφημης λιμνοθάλασσας του Μπάλου στα Χανιά, στέκουν τα δυο ακατοίκητα νησάκια της Γραμβούσας, η Άγρια Γραμβούσα και η Ήμερη Γραμβούσα – όπου θα δεις και το διάσημο φρούριο, ένα άντρο πειρατών και επαναστατών που φέρεται να κρύβει έναν τεράστιο θησαυρό κάπου στα σπλάχνα του.
Πέρα από τα μαγευτικά κρητικά νερά, όπου μπορείς να βουτήξεις παίρνοντας καραβάκι από τον Κίσσαμο και ταξιδεύοντας περίπου για μια ώρα, θα εντυπωσιαστείς και από το επιβλητικό σκουριασμένο ναυάγιο. Θα ξεκουραστείς κάτω από τα λίγα δέντρα, θα επισκεφθείς το μικρό ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, αλλά θα είσαι προσεκτικός: είσαι σε μια προστατευόμενη περιοχή Natura, οπότε θα τη σεβαστείς. Και δεν θα μείνεις εκεί το βράδυ.
Κουφονήσι Λασιθίου
Το… άλλο Κουφονήσι, ή αλλιώς Λευκή, σε μεταφέρει σε ατμόσφαιρα Αφρικής – πράγμα απολύτως λογικό, αφού βρίσκεται στο Λιβυκό Πέλαγος. Ο ασβεστόλιθος πρωταγωνιστεί στις 36 εξωτικές παραλίες, μαζί με το γαλάζιο της θάλασσας, τα αρμυρίκια και τους σπάνιους χαμηλούς θάμνους που λίγη σχέση έχουν με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Εξερευνώντας το νησί, θα συναντήσεις την Έρημο της Ελιάς, που είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεσαι: μια έρημος που διαθέτει ένα και μοναδικό αιωνόβιο ελαιόδεντρο, το ένα από τα τέσσερα του νησιού. Οι χρυσαφένιες παραλίες, αντιθέτως, είναι άφθονες και σου προσφέρουν επιλογές σε άμμο και βράχια. Αν και ακατοίκητο σήμερα, το Κουφονήσι είναι σπαρμένο από ίχνη της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής περιόδου, ενώ διαθέτει ένα εκκλησάκι, αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο, ένα πηγάδι (στην ομώνυμη παραλία) και έναν ερειπωμένο φάρο που χρονολογείται περίπου στα 1920.
Σαρία Δωδεκανήσου
Απέναντι ακριβώς από τη βόρεια άκρη της Καρπάθου, βρίσκεται η Σαρία, ένα κρυφό διαμαντάκι του Αιγαίου, κατοικημένο από μερικές δεκάδες κατοίκους. Γεμάτο αρχαία μνημεία, ερείπια και απομεινάρια αρχαίων οικισμών, το νησάκι έχει αποτελέσει μεταξύ άλλων ορμητήριο Σαρακηνών πειρατών, ενώ υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας ήδη από τη νεολιθική περίοδο.
Η ιστορία του είναι ορατή σε κάθε βήμα στη θέση Παλάτια: μεσαιωνικά και παλαιοχριστιανικά κτίσματα, εναλλάσσονται με κτίρια που παραπέμπουν σε κάποιον ξεχασμένο αραβικό οικισμό ή σε κληρονομιά των Σαρακηνών. Πέρα από τις παρθένες παραλίες του, το νησάκι διαθέτει και ένα εντυπωσιακό φαράγγι που ενδείκνυται για πεζοπορία.
Αγαθονήσι
Ενδέχεται να θυμάσαι το όνομά του από την ειδησεογραφία – όμως αξίζει χωρίς αμφιβολία μια θέση και στο ταξιδιωτικό ρεπορτάζ. Κοντά στη Σάμο και στους μικρούληδες, αλλά σαφώς πιο γνωστούς Λειψούς, το μικροσκοπικό, αυθεντικό νησάκι των Δωδεκανήσων, με τις πανέμορφες βοτσαλωτές παραλίες, τα αρμυρίκια και τα απίθανα νερά προσφέρεται για πεζοπορία, βουτιές και χαλάρωση.
Θα επισκεφτείς τους βυζαντινούς Θόλους, κοντά στο ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, θα φας ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά, αλλά και κοκκινιστό κατσικάκι με πατάτες, τυροπιτάκια με φρέσκια μυζήθρα, λεμονάτο αρνί και γλυκά με μέλι. Και αν είσαι τυχερός θα πετύχεις κάποιο από τα μεγάλα πανηγύρια, όπως εκείνο του Δεκαπενταύγουστου και του Αγίου Παντελεήμονα.
Αρκιοί
Ξανά στα Δωδεκάνησα, μια ανάσα από την Πάτμο από όπου και θα το επισκεφτείς με καραβάκι, το ήρεμο νησάκι των Αρκιών σε περιμένει να το ανακαλύψεις. Ανέγγιχτες παραλίες, αμμώδεις και βοτσαλωτές, αλλά κι ένας ορεινός όγκος που προσφέρει μαγική θέα στο Αιγαίο, είναι μόνο μερικά από τα μυστικά που κρύβονται στο νησάκι των περίπου 50 μόνιμων κατοίκων.
Στα αξιοθέατα που δεν πρέπει να χάσεις περιλαμβάνεται η εκκλησία της Παναγίας Παντάνασσας, αλλά και τα ερείπια του Κάστρου των Αρκιών που χρονολογείται στον 4ο αιώνα π.Χ. Κατά τα άλλα εδώ θα βρεις τα βασικά – μερικά μίνι μάρκετ, ταβέρνες και ένα μπαρ. ATM και φαρμακείο δεν υπάρχει, οπότε βεβαιώσου ότι θα έχεις μαζί σου βασικά φάρμακα και χρήματα.
Η Γερμανία θεωρεί λήξαν το θέμα για τις αποζημιώσεις που οφείλει στην Ελλάδα για τις θηριωδίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Την ίδια ώρα η ελληνική πλευρά παραπέμπει το θέμα στις καλένδες.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Η συνδικαλιστική παράταξη που στήριξε το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ ήρθε πρώτη στις εκλογές των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ξεπερνώντας αυτή που στήριξε η ΝΔ
Οι δύο μεγάλοι καλλιτέχνες, Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ετοιμάζονται να ανεβούν μαζί στη σκηνή του Vox, 33 χρόνια μετά τις θρυλικές εμφανίσεις τους στο θέατρο Αττικόν.
Ο Σωκράτης πλέκει στον «Μενέξενο» το εγκώμιο της Αθήνας με ασύγκριτη μαεστρία και ευστροφία, αλλά και με μια λεπτή –σχεδόν ανεπαίσθητη– ειρωνεία, σύμφυτη με τη βαθιά ριζωμένη ελεγκτική του διάθεση
