Η διεθνής ενεργειακή κρίση που πλήττει τον πλανήτη τους τελευταίους μήνες συνοδεύεται συχνά από αναλύσεις και προβλέψεις για τη διάρκεια και το τέλος της. Η ανησυχία των πολιτών και των Κυβερνήσεων είναι εύλογη καθώς η επάρκεια και το κόστος της ενέργειας θα καθορίσουν σε σημαντικό βαθμό την είσοδο της παγκόσμιας οικονομίας σε νέα ύφεση ήδη από το τελευταίο τρίμηνο του 2022.

Μπορούμε να πούμε με σχετική ασφάλεια πως η ενεργειακή κρίση δεν θα τελειώσει αν δεν συντρέξουν σωρευτικά οι παρακάτω τρεις προϋποθέσεις:

  • Ο τερματισμός της ένοπλης σύγκρουσης στην Ουκρανία. Όσο η Ρωσία συνεχίζει να επιδιώκει την κατάληψη ουκρανικών εδαφών και η Ουκρανία εξοπλίζεται από τη Δύση, τόσο η πρώτη θα χρησιμοποιεί τις προμήθειες φυσικού αερίου εκβιαστικά για να επιτύχει εμμέσως τον περιορισμό της ουκρανικής αντίστασης  και τη νίκη σε αυτή της την ιδιότυπη μάχη με τη Δύση. Όσο οι κυρώσεις δεν επιτυγχάνουν τα σκοπούμενα αποτελέσματα και η Ρωσία εξακολουθεί να διαθέτει το φυσικό της αέριο έμμεσα στην Ευρώπη παρακάμπτοντας τες ή σε τρίτες χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα, τόσο θα ενισχύεται η ανάγκη για εξεύρεση διπλωματικής λύσης στην Ουκρανία, ώστε να ομαλοποιηθούν οι ροές φυσικού αερίου από τη Ρωσία τουλάχιστον για το μεταβατικό διάστημα που απαιτείται μέχρι την πλήρη απεξάρτηση από αυτό.
  • Υιοθέτηση ενιαίων πολιτικών. Ο διεθνής χαρακτήρας της κρίσης απαιτεί ενιαίες διακρατικές και δεσμευτικές πολιτικές. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα βήματα που γίνονται για ενιαία στάση της Ένωσης πρέπει να επιταχυνθούν όσο πλησιάζουμε τον Σεπτέμβριο, ενώ η συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Ιαπωνία και τις άλλες ισχυρές οικονομίες της Δύσης είναι μονόδρομος για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Τη στιγμή που εθνικές προτεραιότητες τείνουν να διασπάσουν το ενιαίο μέτωπο, είναι επίσης σημαντική και η συνεργασία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού τομέα και των κεφαλαιαγορών, ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο μιας νέας κατάρρευσης εξαιτίας της ενέργεια αυτή τη φορά.
  • Προώθηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας και αποθήκευσης. Οι υποστηρικτές των εναλλακτικών πηγών ενέργειας ευαγγελίζονται τη σωτηρία από την ενεργειακή κρίση και την προστασία του περιβάλλοντος. Η μετάβαση σε αυτές, ωστόσο, απαιτεί ρεαλιστικούς υπολογισμούς, συγκεκριμένους στόχους και περιορισμό των ενίοτε αβάσιμων προσδοκιών. Την ίδια ώρα, η αποτελεσματική αποθήκευση και ο ενδιάμεσος περιορισμός της κατανάλωσης με κίνητρα σε πολίτες και επιχειρήσεις μπορούν να επιτύχουν αμεσότερα αποτελέσματα.

Headlines