Η αφόρητη μοναξιά του νέου διευθυντή των «New York Times»

«Ανησυχώ πολύ για τη δημοκρατία μας. Ο πρώην πρόεδρος και οι υποστηρικτές του διεξάγουν μία πολύ στιβαρή εκστρατεία, χρησιμοποιώντας την ψευδή θεωρία της κλεμμένης εκλογικής νίκης ώστε να κινητοποιήσουν τους ψηφοφόρους τους και να μαζέψουν χρήματα. Παράγουν μίσος που κάνει τον κόσμο να θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική. Και φαίνεται ότι ορισμένοι από αυτούς τους ανθρώπους κερδίζουν τις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικανών για τις ενδιάμεσες εκλογές του φθινοπώρου. Κάνουμε το καλύτερο δυνατό ώστε να καλύπτουμε επιθετικά αυτά τα θέματα, ώστε να προσφέρουμε σε ένα ολοένα και μεγαλύτερο κοινό ρεπορτάζ βασισμένα σε στοιχεία. Υπάρχουν όμως εκεί έξω κάποια υποτιθέμενα ΜΜΕ που διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις και παραπληροφόρηση. Αυτό θα μπορούσε δυνητικά να οδηγήσει σε μία κατάσταση όπου, στις προεδρικές εκλογές του 2024, ένας υποψήφιος μη νόμιμα εκλεγμένος διεκδικεί παρ’ όλα αυτά ως δική του τη νίκη».

Ο νέος διευθυντής των «New York Times», ο Τζο Καν, δεν κρύβει την ανησυχία του για την πολιτική, την κοινωνική και τη μιντιακή εικόνα των ΗΠΑ. «Κάποτε», λέει, «είχαμε αρκετά ανοιχτά και στιβαρά μίντια και στις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος. Αυτό που βλέπουμε τώρα, ιδιαίτερα στη Δεξιά, είναι μια πιο κομματική, προπαγανδιστική προσέγγιση των ειδήσεων. Νομίζω ότι είναι ανησυχητικό που δεν υπάρχουν περισσότερα κεντροδεξιά ποιοτικά Μέσα τα οποία να σέβονται τα δημοσιογραφικά πρότυπα», λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel».

Διαβάστε επίσης: Κύμα δυσαρέσκειας στις ΗΠΑ – Το 85% των Αμερικανών θεωρεί ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση

Εχουμε λοιπόν ακόμα μια ευκαιρία

Δεν χάνει όμως και την πίστη του στον ρόλο που μπορεί να παίξει η εφημερίδα του, και τα σοβαρά μίντια εν γένει, στην προάσπιση της αμερικανικής δημοκρατίας από τον τραμπισμό γενικότερα και τον Ντόναλντ Τραμπ ειδικότερα. «Μέρος του αμερικανικού κοινού απορρίπτει ξεκάθαρα τα παλιά μέσα ενημέρωσης όπως είναι οι «New York Times». Αλλά ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν πραγματικά κλειδώσει το μυαλό τους είναι μικρός. Εχουμε λοιπόν ακόμα μια ευκαιρία να καταστήσουμε εαυτούς συναφείς και απαραίτητους», σημειώνει.

Ο Τζο Καν ξεκίνησε την καριέρα του ως ανταποκριτής στην Κίνα, πρώτα του Dallas Morning News, στη συνέχεια της «Wall Street Journal». Εργάζεται στους «New York Times» από το 1998 και έχει ήδη στο ενεργητικό του δύο βραβεία Pulitzer. Οι απεσταλμένοι του «Spiegel» βρήκαν το αρχηγείο των «New York Times» στο Μανχάταν σχεδόν έρημο και τα περισσότερα γραφεία άδεια: η εφημερίδα λειτουργεί ακόμα σε πανδημική κατάσταση.

Διαβάστε επίσης New York Times: Ούτε επί Στάλιν δεν φύγαμε από την Ρωσία

«Η παρουσία είναι εθελοντική, οι περισσότεροι εργάζονται από το σπίτι», λέει ο Καν. Ο ίδιος αναγνωρίζει πως η εφημερίδα βίωσε αρκετές αναταράξεις τα τελευταία χρόνια (υπήρξαν δημοσιογράφοι που την εγκατέλειψαν επειδή συγκρούστηκαν με άλλους με αφορμή το κίνημα Black Lives Matter, ένας αρθρογράφος αναγκάστηκε να φύγει όταν καταγγέλθηκε ότι χρησιμοποίησε υποτιμητικό όρο για τους Αφροαμερικανούς μιλώντας σε φοιτητές, ένας άλλος παραιτήθηκε παραπονούμενος για υπερβολική πολιτική ορθότητα…).

Αναγνωρίζει επίσης «έντονες εσωτερικές συζητήσεις» τα τελευταία χρόνια, από τις οποίες αντλήθηκαν χρήσιμα διδάγματα, αρνείται όμως ότι μαίνεται κάποιος culture war, ένας πόλεμος αξιών, στην αίθουσα σύνταξης.

Ασχοληθείτε με τη δημοσιογραφία ότι με τρολ

Ο νέος διευθυντής των «New York Times» δεν κρύβει, επίσης, ότι συμβουλεύει τους δημοσιογράφους της εφημερίδας του να περιορίζουν την παρουσία τους στα σόσιαλ μίντια. Που σημαίνει;

«Που σημαίνει να κατεβαίνεις λιγότερο σε αυτές τις κουνελότρυπες όπου οι επικριτές των ΜΜΕ σε κατηγορούν ότι είσαι ανόητος ή προκατειλημμένος. Oταν κάποιος ασχολείται υπερβολικά με αυτά, μπορεί να χάσει τα δημοσιογραφικά του ένστικτα. Το να επιτρέπουμε στα σόσιαλ μίντια να ασκούν υπερβολική επιρροή πάνω σε αυτά που κάνουμε, και στο πώς το κάνουμε, μου φαίνεται τρελό. Θέλουμε οι δημοσιογράφοι μας να περνούν τον περισσότερο καιρό τους ασχολούμενοι με τη δημοσιογραφία. Οχι να εμπλέκονται σε άχρηστες μάχες με επικριτές ή τρολ στο Τwitter».