Ανεξάρτητα από την ημερομηνία της κάλπης, η επιβίβαση στο τρένο των εκλογών έχει ξεκινήσει. Η διαδικαστική προετοιμασία δεν αναστρέφεται. Πρόκειται για μια κοινή παραδοχή στο κυβερνητικό στρατόπεδο, έστω κι αν δεν υπάρχει κοινός τόπος για τον καταληκτικό σταθμό. Υπάρχουν υπουργοί οι οποίοι επιμένουν για εκλογικό ορίζοντα που θα εναρμονίζεται με τον συνταγματικό βίο της παρούσας Βουλής, υπάρχουν κι εκείνοι – και στη φάση αυτή είναι οι περισσότεροι – που έχουν προεξοφλήσει τη φθινοπωρινή αναμέτρηση. Με την επιστροφή από τον Δεκαπενταύγουστο, ωστόσο, όλοι θα περιμένουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα. Η αναμονή επιτείνει ήδη τις αγωνίες σε όλη την πολιτική σκηνή – και ίσως ο Πρωθυπουργός το απολαμβάνει.

Ενα κλίμα σύγχυσης καταγράφεται και στις ομάδες των βουλευτών και των πολιτευτών. Στην πρώτη ομάδα δεν είναι λίγοι όσοι δεν αντιλαμβάνονται γιατί πρέπει να διαλυθεί οκτώ μήνες νωρίτερα μια ισχυρή Κοινοβουλευτική Ομάδα – και η ταχυπαλμία που προκαλεί η ανάγκη επανεκλογής είναι εμφανής σε αρκετούς, καθώς ο δρόμος της επιστροφής δεν είναι ανοικτός για όλους σε μία κάλπη της απλής αναλογικής. Οι δεύτεροι κινούνται με τη λογική ότι όσο πιο γρήγορα προκηρυχθούν οι εκλογές τόσο καλύτερα για τη χώρα – και τον προσωπικό τους σχεδιασμό. Πρόκειται, βέβαια, για ζήτημα που δεν απασχολεί στο ελάχιστο τον Μητσοτάκη, ούτε πρόκειται να επηρεάσει τις τελικές αποφάσεις του.

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει ο αντίκτυπος της αναμονής στην κυβερνητική ομάδα και στην αντιπολίτευση. Υπάρχουν υπουργοί που έχουν κατεβάσει τα μολύβια και έχουν αποδυθεί στο κυνήγι του σταυρού και την ενίσχυση του μηχανισμού τους, υπάρχουν κι εκείνοι που κινούνται με χρονοδιάγραμμα που δεν διαγράφει το πρώτο εξάμηνο του 2023 – είτε επειδή έχουν προεξοφλήσει την επανεκλογή τους και από θέση εσωκομματικής ισχύος είτε γιατί έχουν αποφασίσει να παραμείνουν στον προθάλαμο των εξωκοινοβουλευτικών. Σε αυτό το πεδίο δε, οι περισσότεροι εκτιμούν ότι ο Πρωθυπουργός «τρολάρει» πρωτίστως την αντιπολίτευση με την εκλογική ατμόσφαιρα που συντηρείται – χωρίς να προδικάζει το ψαλίδισμα του εκλογικού χρόνου. Από τη δική τους οπτική, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει μεταβάλει τη θέση του για κάλπες «στο τέλος της άνοιξης του 2023».

Δεν υπάρχει παρασκήνιο με στεγανά. Στο γαλάζιο στερέωμα είναι ξεκάθαρο ότι μέλη της κυβέρνησης και του στενού πρωθυπουργικού πυρήνα, όπως ο Γιώργος Γεραπετρίτης και ο Ακης Σκέρτσος δεν εισηγούνται πρόωρες κάλπες – αντιθέτως εκτιμούν ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και προσωπικά ο Πρωθυπουργός θα βγουν πολλαπλά ωφελημένοι από μια επιστροφή και στη θεσμική κανονικότητα. Η απόφαση να κρατηθούν μακριά από τη μάχη του σταυρού είναι ανεξάρτητη από τη θέση τους ότι μια αυτοδύναμη κυβέρνηση που έχει τον πλήρη έλεγχο των εξελίξεων, μόνον εάν βρεθεί αντιμέτωπη με μια εθνική ή πολιτική κρίση έχει λόγους να επιδιώξει πρόωρες κάλπες.

Η δική τους ατζέντα και το χρονοδιάγραμμα που ακολουθούν, προβλέπει μια σειρά δράσεων για το τέλος του ’22 και τους πρώτους μήνες του ’23 – και δεν υπάρχει προσώρας καμία πρωθυπουργική εντολή για διαφορετικό πλάνο. Το σήμα αυτό εκπέμπει, άλλωστε, δημόσια ο Γεραπετρίτης, οριοθετώντας και το συνταγματικό πλαίσιο των επόμενων κινήσεων: «Εφόσον υπάρξει προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, θα είναι για γνήσιο, κρίσιμο εθνικό θέμα. Ο Πρωθυπουργός έχει μία θεσμική προσέγγιση στα πράγματα και η πρόθεσή του, νομίζω, είναι να εξαντλήσει την τετραετία. Σε κάθε περίπτωση, επειδή έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας, ο προγραμματισμός μας είναι προγραμματισμός εξάντλησης της θητείας».

Από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης η θεώρηση των πραγμάτων είναι διαφορετική, κυρίως γιατί «ο φόβος φυλάει τα έρημα». Ο Αλέξης Τσίπρας ξορκίζει τις φθινοπωρινές κάλπες, έστω κι δημοσίως τις προεξοφλεί και (προ)καλεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ορίσει από τώρα συγκεκριμένη ημερομηνία εντός του Σεπτεμβρίου. Στην Κουμουνδούρου επιδιώκουν μόνον να καταγραφεί ότι ο Πρωθυπουργός απώλεσε το χαρτί του αιφνιδιασμού και ο Σεπτέμβριος θα τους βρει πανέτοιμους. Δεν πρόκειται, βέβαια, για συνταγή που λύνει πολλά προβλήματα.

Headlines