ΣΥΡΙΖΑ: Μία, δύο τρεις, πολλές προοδευτικές κυβερνήσεις

Η έννοια της προοδευτικής διακυβέρνησης δεν έχει το ίδιο περιεχόμενο για όλους τους μνηστήρες της. Καθώς τα σενάρια για εκλογικό αιφνιδιασμό είναι πιο ζωηρά, οι ασκήσεις επί χάρτου για συμπράξεις, για προγραμματικές συγκλίσεις, για προεκλογικές συνεννοήσεις λαμβάνουν θέση και εν πολλοίς πιέζουν ή διαμορφώνουν χώρο στον κάθε ενδιαφερόμενο.

Καταρχάς την ιδέα ή τη στρατηγική της προοδευτικής διακυβέρνησης την έχει θέσει αξιακά εδώ και πολύ καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δια μέσω του Αλέξη Τσίπρα. Δύο οι λόγοι, λέει γνωστός πολιτικός επιστήμονας. Πρώτον γιατί είχε και έχει ανάγκη να σπάσει το αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύμα με μια εξίσου στρατηγική μετωπικής υφής. Δεύτερον γιατί η ύπαρξη της απλής αναλογικής για την πρώτη κάλπη εκ των πραγμάτων οδηγεί σε συνεργασίες και συμπράξεις. Και όπως σημειώνει κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ «δεν μπορεί να έχεις ψηφίσει την απλή αναλογική και να μην επιδιώκεις συνεργασίες με όμορους χώρους».

Μια πιο λοξή ή και καυστική ματιά στην όλη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για συμπράξεις, που πάντως τις θέλει στο τραπέζι επειδή ακριβώς η Κουμουνδούρου είναι σταθερά πίσω σε όλες τις δημοσκοπήσεις μετά την εκλογική ήττα του 2019 και άρα το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα αναζητά «δεκανίκια» και στηρίγματα για μια επάνοδο στο Μέγαρο Μαξίμου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Πρόωρες εκλογές: Προς κάλπες το Σεπτέμβριο – Η συζήτηση για τρεις εκλογικές μάχες και τις κυβερνητικές συνεργασίες

Η όλη πάντως κουβέντα άναψε και με πιο συγκεκριμένους όρους, μετά το κλείσιμο ματιού του Ευκλείδη Τσακαλώτου στις δυνάμεις της Αριστεράς και δη στο ΜεΡΑ25. Πάγια πάντως θέση του τέως υπουργού Οικονομικών και όχι φάλτσα σε σχέση με την όλη λογική του ΣΥΡΙΖΑ. Το δε «παιχνίδι» του φλερτ πυροδοτήθηκε και από τις απαντήσεις του ΜεΡΑ25 αλλά και από τις ερμηνείες που δίδει το όλο πολιτικό σύστημα. Το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη έθεσε δύο όρους που μπορεί να κρύβουν ένα πρόπλασμα συνεννόησης, μπορεί όμως να είναι και εντελώς αποτρεπτικές για συζήτηση με τους «τέως συντρόφους». Η πεισματική θέση του Βαρουφάκη για κουβέντα μόνον προεκλογικά και μόνον προγραμματικά φτιάχνει χαραμάδα σύγκλισης. Η προσήλωσή του από την άλλη να μιλήσει με τον κάθε ενδιαφερόμενο μόνον πάνω στις 7 συν 1 τομές που έχει προτείνει το κόμμα του, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για κουβέντα με τις όμορες δυνάμεις.

Για το ΠΑΣΟΚ

Μια σύγκλιση ας πούμε με το ΠΑΣΟΚ δεν έχει έδαφος. Μία σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ – όλες οι τάσεις βλέπουν θετικά σήμερα τις συμπράξεις εντός Κουμουνδούρου – έχει ακόμη πολύ δρόμο. Από την άλλη, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τη Χαριλάου Τρικούπη είναι πιο μικτή. Καταστατικά αλλά και συνεδριακά οι αποφάσεις μιλούν για συγκλίσεις με όσους αυτοπροσδιορίζονται προοδευτικοί. Καθώς οι μέρες περνούν όμως, φαίνεται πως από τον ΣΥΡΙΖΑ επιλέγεται μια στάση «πίεσης και φλερτ» προς τον Νίκο Ανδρουλάκη. «Και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έρχεται η ώρα να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει», είπε με νόημα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Και εσχάτως στην Κουμουνδούρου σχεδιάζουν ψηφοδέλτια, παρεμβάσεις και περιοδείες και με γνώμονα πού είναι αδύναμοι σε σχέση με τη Χαριλάου Τρικούπη.

Κριτική σε όλα τα πεδία

Το δε επόμενο διάστημα οι του ΣΥΡΙΖΑ θα οξύνουν την κριτική τους στην κυβέρνηση σε πεδία όπως τα εθνικά, η ακρίβεια, η ΔΕΗ ενώ και ο προγραμματικός λόγος του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ θα ευελπιστούν να είναι «κυβερνήσιμος» και ρεαλιστικός αλλά και με αντιδεξιές αιχμές κατά του επιτελικού κράτους και του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη. «Ο λαός αντιλαμβάνεται ότι λύση στα αδιέξοδά του δεν μπορεί να δώσει ούτε ο εκβιασμός της ΝΔ για σταθερές και αυτοδύναμες κυβερνήσεις ούτε η κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ για τις δοκιμασμένες και ψευδεπίγραφες προοδευτικές κυβερνήσεις. Παρά τις όποιες επιμέρους διαφορές, και οι δύο αυτές επιλογές είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τις αιτίες της ενεργειακής ακρίβειας και φτώχειας, με τις δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με το σύνολο της βάρβαρης πολιτικής που φορτώνει τον λαό με νέα βάρη και μεγάλη ανασφάλεια. Γι’ αυτό άλλωστε και συντηρούνται αντιλαϊκά σενάρια για κυβερνήσεις εθνικής συνεννόησης, συνεργασίας και ανοχής, ακόμη και μεγάλου συνασπισμού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης». Αυτή ήταν η απάντηση από τη μεριά του ΚΚΕ σε όσα αναπτύξαμε παραπάνω.

Για το ιστορικό κόμμα της Αριστεράς δεν τίθεται καν ο όρος «προοδευτική διακυβέρνηση», ούτε ψήφος ανοχής σε κάποιο δυνητικό σχήμα. Ο Περισσός διαβάζει ως παραλλαγές στο ίδιο μοτίβο είτε μια σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, είτε μια σύμπραξη ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, είτε έναν μεγάλο συνασπισμό. Σήμερα πάντως με τα υπάρχοντα δημοσκοπικά νούμερα, η δυνατότητα συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΜεΡα25 ή και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ δεν αρκούν για μια πολιτική αλλαγή για την οποία πάντως ο Αλέξης Τσίπρας θέτει ως όρο να είναι το κόμμα του πρώτο και άρα να ξεκινάει από το 30 στην πρώτη κάλπη με δεδομένη τη φθορά της ΝΔ.