Ο Ηλίας Νικολακόπουλος έμεινε πιστός μέχρι το τέλος στις προοδευτικές του ιδέες και στο όραμα του για έναν καλύτερο κόσμο. Όταν όμως ερχόταν η στιγμή να κάνει τις στατιστικές του αναλύσεις για τις εκλογές, τότε ο επιστήμονας που μιλούσε ήταν άτεγκτος και ο ακαδημαϊκός δάσκαλος ανέλυε τα νούμερα και εξηγούσε τα γεγονότα.

Τα παιδικά χρόνια του «γκουρού των εκλογών» δεν ήταν αυτό που λέμε ήρεμα παιδικά χρόνια. Ήταν ένα από τα χιλιάδες παιδιά που βίωσαν τον εμφύλιο και την παράνοια του μετεμφυλιακού φοβικού κράτους.

Οι αριστεροί του γονείς, μαθηματικοί και οι δυο, πλήρωσαν ακριβά το γεγονός ότι έμειναν πιστοί στα πιστεύω τους. Και το πλήρωσαν όπως όλοι εκείνοι την εποχή. Με εξορίες, με αποκλεισμούς από την κοινωνία, με διώξεις, με φακέλους για τα φρονήματα τους.

Τα χρόνια της εξορίας

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε το 1947 στην Αθήνα. Η καταγωγή του ήταν από τη Ζαχάρω της Ηλείας. Νεογέννητο βρέφος ήταν δεν ήταν όταν οι αριστεροί γονείς του άρχισαν να κυνηγιόνται για τις ιδέες τους. Ήταν και οι δυο καθηγητές. Μαθηματικοί.

Όταν γεννήθηκε, τους πρώτους μήνες ο πατέρας του δεν είδε τον μικρό Ηλία. Δεν τον πήρε αγκαλιά, να του μιλήσει, να του κάνει αστεία και γκριμάτσες για να γελάσει. Ο πατέρας του βρισκόταν στην Ικαρία. Ήταν εξορία. Λίγους μήνες μετά τον ακολούθησε και η μητέρα του.

Και ύστερα ο πατέρας του, πέρασε από τον σύγχρονο «Παρθενώνα» της Μακρονήσου, για να αναμορφωθεί και να γίνει ένας «γνήσιος Έλλην». Βίωσε τις βαρβαρότητες των βασανιστών, τις ταπεινώσεις, τα βασανιστήρια, τους εξευτελισμούς και τις δολοφονίες. Απολύθηκε από το κολαστήριο και από τους «τρελούς της Μακρονήσου», ύστερα από λίγους μήνες και επέστρεψε σπίτι. «Πεθαμένοι ή τρελοί θα υπογράψετε δήλωση» ούρλιαζαν σαν σκυλιά οι βασανιστές της Μακρονήσου και χάραζαν τις πλάτες με τον βούρδουλα.

Το 1950, τον Ιούνιο ο Νίκος Μπελογιάννης επέστρεψε κρυφά στην Ελλάδα μέσω Αργεντινής με το ψευδώνυμο Ερρίκος Πανόζ. Στις 20 Δεκεμβρίου ο Μπελογιάννης συνελήφθη για τη στημένη υπόθεση των «ασυρμάτων». Κατηγορήθηκε ως κατάσκοπος των Σοβιετικών.

Την ίδια περίοδο οι φωστήρες του μετεμφυλιακού μηχανισμού συλλαμβάνουν ξανά ως επικίνδυνο τον πατέρα του Ηλία Νικολακόπουλου. Σύλληψη ξανά και για τη μητέρα του.

Νέο «ταξίδι για αναμόρφωση» στο Τρίκερι. Αυτή τη φορά μαζί τους και ο μικρός Ηλίας που ήταν δεν ήταν 3-4 χρονων. Όπως είπε και ο ίδιος σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, στο Τρίκερι «τον κανάκευαν σαν μικρό παιδί που ήταν, οι άλλες εξόριστες».

Και τότε εμφανίζεται η γιαγιά του, από την πλευρά της μητέρας του, στη ζωή του μικρού Ηλία. Μια γυναίκα εύπορη, αστή, από καλή οικογένεια της Πάτρας. Η γιαγιά του αναλαμβάνει τη φροντίδα του μικρού.

Τον εγγράφει στο κολέγιο Αθηνών. Εκεί πηγαίνει σχολείο μέχρι τη Δ δημοτικού. Τότε επιστρέφει από την εξορία ο πατέρας του που επιλέγει να τον στείλει στη Βαρβάκειο σχολή.

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος αποφοιτά με υψηλές επιδόσεις. Επόμενη επιλογή του το Μαθηματικό της Αθήνας. Πάντα τον μάγευαν οι αριθμοί. Είχε πάρει από τους γονείς του.

Νεολαία Λαμπράκη

Σπούδαζε και παράλληλα οργανώθηκε στη νεολαία της ΕΔΑ και λίγο αργότερα στη νεολαία Λαμπράκη. Ήταν δεν ήταν δευτεροετής στο Μαθηματικό όταν επιβλήθηκε η δικτατορία. Οι γονείς του φοβούμενοι ότι δεν θα τον αφήσουν σε χλωρό κλαρί λόγω του παρελθόντος που είχε η οικογένεια του τον έστειλαν στη Λωζάνη.

Τελείωσε και στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη θεωρία των πιθανοτήτων στο Πανεπιστήμιο του Παρισίου «6» και το 1984 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του τμήματος νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Δύο χρόνια μετά εξελέγη λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 2003 τακτικός καθηγητής. Η πορεία του Ηλία Νικολακόπουλου από εκεί και μετά είναι γνωστή.

Στις εκλογές του Νοέμβρη του 1989 σχολίασε για λογαριασμό της ΕΡΤ τα αποτελέσματα. Είχε πέσει σε όλα μέσα. Λίγο αργότερα το MEGA του πρότεινε συνεργασία. Αυτό που πάντα τον χαρακτήριζε ήταν η ακρίβεια των προβλέψεων του, και η σιγουριά του για την επιστημονική επάρκεια των αναλύσεων του.

Headlines