Ποσό – μαμούθ για βαρέλι σκωτσέζικου ουίσκι
Ο συγγραφέας και ειδικός σε θέματα ουίσκι, Τσαρλς Μακλίν, περιέγραψε το, μεγάλης αξίας, βαρέλι ως «ένα αξιοσημείωτο κομμάτι της ιστορίας»
- Στους 94 έχουν φτάσει οι νεκροί στη Μοζαμβίκη μετά το πέρασμα του κυκλώνα Σίντο
- Οι πρώτες συναντήσεις της συζύγου του αστυνομικού της Βουλής με τις τρεις κόρες της - Τι της είπαν
- Μηχανική βλάβη σε πλοίο με 115 επιβάτες - Επέστρεψε στον Πειραιά
- Απίστευτο περιστατικό σε κηδεία: 20χρονος χόρευε δίπλα στο φέρετρο και τράβαγε τα γένια των ιερέων
Ενας ασιάτης συλλέκτης πλήρωσε σχεδόν 19 εκατομμύρια ευρώ (16 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας) για να αγοράσει ένα βαρέλι ουίσκι που παράχθηκε στο αποστακτήριο Ardbeg στο νησί Αϊλα της Σκωτίας, το 1975.
Σύμφωνα με τον Guardian, η αγορά του βαρελιού με το σπάνιο σκωτσέζικο ουίσκι έσπασε όλα τα προηγούμενα παγκόσμια ρεκόρ.
Η ιστορία του
Το ουίσκι, γνωστό ως «Cask No.3», προέρχεται από ένα αποστακτήριο που λειτουργεί 207 χρόνια και είναι single mat, παράγεται δηλαδή σε ένα μόνο αποστακτήριο στο οποίο χρησιμοποιείται ένα είδος βύνης -που τις περισσότερες φορές είναι το κριθάρι (σε αντίθεση με άλλα ουίσκι που είναι μίξεις και άλλων σιτηρών).
Η συμφωνία λέει ότι η Ardbeg θα βγάζει από το βαρέλι περίπου 88 φιάλες ουίσκι ανά έτος για τα επόμενα πέντε χρόνια και θα τις δίνει στον άνθρωπο με το ιδιότυπο και πανάκριβο χόμπι. Κάθε μπουκάλι κοστολογείται 42,5 χιλιάδες ευρώ (36.000 λίρες).
Ο συγγραφέας και ειδικός σε θέματα ουίσκι, Τσαρλς Μακλίν, περιέγραψε το, μεγάλης αξίας, βαρέλι ως «ένα αξιοσημείωτο κομμάτι της ιστορίας», εξηγώντας ότι «οι παράγοντες που καθιστούν ένα ουίσκι καλή επένδυση είναι τρεις: η σπανιότητα, η γεύση και η ποικιλία. Και οι συλλέκτες αγαπούν το ουίσκι, λόγω της προέλευσης και της ιστορίας του».
Ο Μπιλ Λάμσντεν, επικεφαλής του τμήματος απόσταξης του ουίσκι στην Ardbeg, ανέφερε: «Πραγματικά έχω δοκιμάσει ένα τέτοιο ουίσκι μόνο δύο ή τρεις φορές στη ζωή μου. Αυτό έχει μια συναισθηματική, παρηγορητική ποιότητα που δυσκολεύομαι να εκφράσω με λόγια».
Είπε, επίσης, ότι τα βαρέλια της δεκαετίας του 1970 που έχουν απομείνει στις αποθήκες του αποστακτηρίου μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού γιατί τα περισσότερα εκείνης της εποχής μπήκαν σε μείγματα, πράγμα που σημαίνει ότι τα single malts είναι σπάνια. Πηγή: Protagon.gr
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις