Πεθαίνοντας στα 31 σου χρόνια, Παρασκευή απόγευμα, σε μια πόλη της ελληνικής επαρχίας

Υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από το θάνατο ενός νέου ανθρώπου; Και ακόμη μεγαλύτερος όταν οι γονείς βλέπουν νεκρό το παιδί τους και πρέπει να το αποχαιρετήσουν;

Όχι, δεν υπάρχει και όποιος έχει ζήσει μια τέτοια τραγωδία καταλαβαίνει. Τι συμβαίνει, όμως, όταν πεθαίνεις στις 5 το απόγευμα της Παρασκευής στην ελληνική επαρχία;

Τι μπορεί να πάθει μια οικογένεια που θρηνεί παιδί της, το οποίο έχασε τη ζωή του μόλις στα 31 του χρόνια από ηλεκτροπληξία, αλλά αδυνατεί να το θάψει;

Η ιστορία δεν πήρε τις διαστάσεις που έπρεπε. Ισως γιατί δεν πουλάει τόσο σε σχέση με το τι κάνει μια influencer σελέμπριτι ή ένας τελειωμένος τράπερ.

Ομως, υπάρχουν κάποια πράγματα που αποδεικνύουν αν είμαστε άνθρωποι…

Ένας νέος εργάτης σκοτώθηκε χτυπημένος από ηλεκτρικό ρεύμα. Είναι απόγευμα της Παρασκευής και η σορός του μεταφέρεται στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Λαμίας για να γίνει η νεκροψία και να παραδοθεί το παιδί στους συγγενείς του για να τον κλάψουν, να τον τιμήσουν όπως του αξίζει.

Αμ δε. Πέθανες στην επαρχία το απόγευμα της Παρασκευής; Κλειστόν, περάστε από Δευτέρα.

Η Ιατροδικαστής Λαμίας, Απ. Ακριβούση, σύμφωνα με τις καταγγελίες δύο βουλευτών της ΝΔ, και μαρτυρίες πολιτών, είχε… σχολάσει, μεσολαβούσε και Σαββατοκύριακο, οπότε είπε στους χαροκαμένους γονείς ότι η νεκροψία θα γίνει τη Δευτέρα και η σορός θα μπει σε ψυκτικό θάλαμο του νοσοκομείου της Λαμίας.

Οι γονείς ζήτησαν να επισπευστεί η διαδικασία, να δουλέψουν βρε αδερφέ Σάββατο για να γίνει και η κηδεία το συντομότερο. Στον άφατο πόνο τους ζήτησαν ακόμη και να επιτραπεί η μεταφορά του νεκρού σε άλλη ιατροδικαστική υπηρεσία.

Όμως, η Ιατροδικαστής ήταν ανένδοτη. Να περάσει το Σαββατοκύριακο και θα έκανε τη νεκροψία τη Δευτέρα. Όμως, το πρωί εκείνης της ημέρας, ενημέρωσε τους γονείς ότι θα πρέπει να περιμένουν μερικά 24ωρα ακόμη γιατί η σορός είχε… παγώσει.

Αυτά, λοιπόν, έγιναν σε μια πόλη μόλις 2 ώρες από την Αθήνα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στην συγκεκριμένη ιατροδικαστική υπηρεσία.

Τι έχει γίνει λοιπόν; Μια δημόσια υπηρεσία βάζει λουκέτο στις 5 το απόγευμα της Παρασκευής και ξανανοίγει από Δευτέρα; Γιατί έτσι είναι το Δημόσιο στην Ελλάδα;

Είναι τόσο ανάλγητη η Ιατροδικαστής Λαμίας που δεν σκέφτεται τον πόνο των γονιών;

Δεν λειτουργεί σωστά η Υπηρεσία γιατί δεν έχει προσωπικό και μέσα;

Και τι κάνει το υπουργείο Δικαιοσύνης; Τι κάνουν οι αρμόδιοι φορείς; Πώς επιτρέπουν να επαναλαμβάνεται ένα τέτοιο αίσχος;

Γιατί καταγγέλλεται ότι κανείς δεν θέλει να πάει να υπηρετήσει στην υπηρεσία αυτή;

Πολλά τα ερωτήματα, ακόμη περισσότερη, όμως είναι η προσβολή στο νεκρό και στους οικείους του από αυτή την άθλια αντιμετώπιση.

Αλλά είναι και μια χαρακτηριστική περίπτωση για το πώς λειτουργεί το ελληνικό κράτος. Οσο κι αν ψηφιοποιείται, όσα βήματα κι αν γίνονται, όσο κι αν υπάρχουν σημάδια εκσυγχρονισμού, πάντα θα υπάρχουν τέτοιες αθλιότητες.

Κακοί υπάλληλοι, κακές υπηρεσίες, άφαντο κράτος; Ο,τι κι αν φταίει είναι ντροπή να μιλάμε εν έτει 2022 για τέτοια γεγονότα και κανείς να μην παρεμβαίνει.

Μια δεκαετία προβλημάτων στην εν λόγω υπηρεσία της Λαμίας, σειρά καταγγελιών, αλλά κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε;

Σοβαρά τώρα, μπορεί το ελληνικό κράτος να φέρεται έτσι στους νεκρούς του; Τότε πώς θα συμπεριφερθεί στους ζωντανούς;