Θα γεμίσουμε κάδους απορριμμάτων ή υπάρχει κι άλλη λύση;

Πόσους κάδους σκουπιδιών έχετε έξω από το σπίτι σας; Έναν, δύο, τρεις;

Θα μπορούσε να είναι το ερώτημα σε όλους τους Ελληνες, ειδικά στις μεγάλες πόλεις. Σε άλλες περιοχές είναι ένας ο κάδος, ο πράσινος, σε άλλες είναι 2, έρχεται και ο μπλε δίπλα για την… ανακύκλωση και σε άλλες έρχεται κι ένας τρίτος ο καφέ (για οργανικά απορρίμματα).

Ξέρει κανείς αν γίνεται ουσιαστικός διαχωρισμός στην πηγή; Αν δηλαδή ο πολίτης έχει εκπαιδευτεί ώστε να ρίχνει στον πράσινο κάδο αυτά που πρέπει, στον μπλε τα υλικά συσκευασίας, το πλαστικό, το αλουμίνιο κ.λπ. και στον καφέ τα οργανικά απορρίμματα;

Εχουν όλοι οι Ελληνες την ίδια περιβαλλοντική ευαισθησία ή μήπως τελικά δεν χρειάζονται όλοι αυτοί οι κάδοι γιατί δεν γίνεται ο κατάλληλος διαχωρισμός;

Είναι ερωτήματα που κάνουμε όλοι μας βλέποντας τι γίνεται στους δρόμους με τους κάδους ή με τα απορριμματοφόρα.

Τώρα, κάποιοι έχουν κι άλλη φαεινή ιδέα. Να βάλουν στις γειτονιές και τέταρτο κάδο, τον κίτρινο για την ανακύκλωση χαρτιού. Πώς όμως να εκπαιδεύσεις σε μια κουλτούρα διαχωρισμού τους καταναλωτές, όταν και δεν έχουν εξοικειωθεί με τους άλλους τρεις, αλλά και γιατί βλέπουν ότι και τα απορριμματοφόρα δεν κάνουν πολλές φορές τη σωστή δουλειά;

Ρωτήσαμε τους ειδικούς να μας πουν αν θα υπάρξει χρησιμότητα με την τοποθέτηση ενός τέταρτου κάδου στις γειτονιές. Πέραν του γεγονότος ότι δεν υπάρχει χώρος στους δρόμους και για επιπλέον κάδο, το ερώτημα που τίθεται έχει να κάνει και με το κόστος.

Δηλαδή πόσο θα κοστίσουν οι επιπλέον κάδοι, αλλά και ποιο θα είναι το κόστος για επιπλέον απορριμματοφόρα και δρομολόγια που θα πρέπει να γίνονται, προκαλώντας βεβαίως και σοβαρά προβλήματα στην κυκλοφορία των οχημάτων στους δρόμους.

Ναι, αλλά να μην κάνουμε διαχωρισμό σκουπιδιών, είναι η ερώτηση της άλλης άποψης;

Αυτό είναι και το ζητούμενο, ωστόσο, ο διαχωρισμός στην πηγή είναι πλέον ξεπερασμένη διαδικασία. Η σύγχρονη τεχνολογία έχει πλέον δημιουργήσει συστήματα που καθιστούν ευκολότερο τον διαχωρισμό από βιομηχανίες που ασχολούνται με το αντικείμενο.

Σπατάλη χωρίς λόγο

Όπως εξηγεί ο Βασίλης Καρατσώλης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας ολοκληρωμένης διαχείρισης και ανακύκλωσης μη επικίνδυνων στερεών αποβλήτων VKC: «Είναι περιττή σπατάλη χρημάτων να βάλουμε χωριστούς κάδους που απαιτούν πολλαπλάσια δρομολόγια για να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Υπάρχουν οπτικοί διαχωριστές που κάνουν τέλεια δουλειά. θα μπορούσαν να επιδοτηθούν βιομηχανίες να χρησιμοποιούν ανακυκλωμένα υλικά για τις συσκευασίες τους, απολαμβάνοντας για παράδειγμα μείωση στον ΦΠΑ. Κάτι τέτοιο θα αύξανε τη ζήτηση ανακυκλωμένου υλικού, άρα και το κίνητρο να συλλεγεί από όπου και αν βρίσκεται.
«Το πλαστικό έχει δαιμονοποιηθεί, ενώ ανακυκλώνεται πλήρως», είπε, προσθέτοντας ότι είναι θέμα τεχνολογίας και κόστους. Θα μπορούσαν οι πλαστικοί κάδοι που παραλαμβάνουν οι ΟΤΑ να είναι κατά 50% από ανακυκλωμένο υλικό.

«Η κουλτούρα του διαχωρισμού είναι 30 χρόνια πριν, όταν ήταν ανάγκη να είναι πλήρως διαχωρισμένα τα υλικά. Αυτά έχουν ξεπεραστεί», είπε, αναφερόμενος και στο υψηλό κόστος που έχουν τα «σπιτάκια ανακύκλωσης» των οποίων το ανταποδοτικό όφελος για τους πολίτες που ανακυκλώνουν είναι πολύ μικρό», κατέληξε.

Σημειώνεται ότι η VKC συλλέγει και διαχειρίζεται ανακυκλώσιμα υλικά, στερεά, μη επικίνδυνα, φτιάχνει κατάλληλες ποιότητες και τα διοχετεύσει τους τελικούς αποδέκτες, είτε χαρτιού είτε πλαστικού είτε αλουμίνιου είτε σιδήρου κ.λπ. για να ξαναβγάλουν προϊόν.