Υποθέτω ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος λαμβάνει υπόψη του και τον πόλεμο των εκδοχών.
Π.χ. :
Πρώτη εκδοχή: όταν ο πόλεμος. θεμελιώνεται στον εαυτό του,δηλαδή στις βιομηχανίες όπλων
Δευτερη εκδοχή: όταν ο πόλεμος υπάγεται στη φύση και τα ένστικτα, προσηλωμένα στο κακό. (Καλός πόλεμος άλλωστε δεν νοείται)
Τρίτη εκδοχή: όταν ο πόλεμος είναι ακήρυχτος μέσα σε μια κοινωνία που βιώνει την κρίση της ως κανονικότητα επειδή δεν της επιτρέπεται η λεγόμενη κανονικότητα να εκλαμβάνεται ως η κρίση που είναι ( Ταξικός πόλεμος)
Τετάρτη εκδοχή: όταν ο πόλεμος αποσυναρμολογείται και καθίστανται προφανή τα αίτια : μεγαλοιδεατισμοι, συμβιβασμοί, συμφέροντα ελιγμοί, κυρίως ιδεολογήματα – του πατριωτισμού συμπεριλαμβανομένου. Αλλά και αυτή η εκδοχή του πολέμου είναι πόλεμος στη θέση της ειρήνης.
Πέμπτη εκδοχή: η ειρήνη!
Να προσθέσω με τον κυνισμό του Μαρκήσιου ντε Σαντ οτι αυτό συμβαίνει γιατί » το σύμπαν είναι γεμάτο αγάλματα σε διατεταγμένη υπηρεσία, που πάνε, έρχονται, δρουν, τρώνε, χωνεύουν, χωρίς να καταλαβαίνουν ποτέ τίποτα»;
Να θυμίσω επίσης ότι «η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο εινα να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη»;
Ή να διαπιστώσω ότι από την εποχή του Σουν Τσου ως τις μέρες του Βενιζέλου και των ΜΜΕ των ημερών του , αυτό είναι πλέον το σύνηθες,είτε έχει κανείς αίσθηση της ευθύνης, είτε οχι. Είτε μη βάζοντας «τα προσόντα του στον τόκο», όπως γράφει ο Βενιζέλος, παραπέμποντας στον ποιητή, είτε προτιμώντας, για τα προσόντα του, το μαξιλάρι και τα ποιήματα
* Ευάγγελος Βενιζέλος, «Εκδοχές Πολέμου -2009. 2022», εκδόσεις Πατάκη, 2022.
Σήμερα σας θέλω ψύχραιμους, γιατί μάχες άλλου βεληνεκούς αναμένονται μέσα στη μέρα. Ό, τι κι αν γίνει, είναι σημαντικό, πριν απαντήσετε, να πάρετε βαθιές αναπνοές - Τα ζώδια σήμερα
«Όταν πεθάνω, θέλω να θυμάστε δύο πράγματα για μένα: Ότι αγαπώ τον άνθρωπο και ότι πίσω από κάθε παιδί ψάξτε γονιό» είχε πει ο γνωστός ψυχίατρος, Δημήτρης Σούρας.
«Είναι που αγαπάω ρε παιδί μου...» λέει ο Λάκης Λαζόπουλος όταν η ερώτηση αφορά το MEGA στο οποίο επιστρέφει με το Αλ Τσαντίρι Νιους. «Είναι για μένα μνήμη, ζωή, χαρά»
Μετά το «δεν είμαι Πασόκα δεν είμαι ούτε ΚΚΕ» του Σαββόπουλου, έρχεται το «Ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΚΚΕ» που λέει ο Λάκης Λαζόπουλος όταν καλείται να επιλέξει και το ύφος του είναι... όλα τα λεφτά.
