Πόσο σημαντική είναι η Ιστορία για τους νέους; Ξεχνάμε την Ιστορία; Τί σχέση έχει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον; Πότε η προσωπική μας ιστορία γίνεται Ιστορία; Μπορούμε να γίνουμε παρατηρητές και συγγραφείς μιας Ιστορίας που γράφεται τώρα;

Ερωτήματα που θέτει και καλείται να απαντήσει η Ομάδα Artika, μέσα από τη νέα παράσταση της που θα παρουσιάστει στις 2 και 3 Αυγούστου στα Βυζαντινά Τείχη Δράμας. Συναντήσαμε τη Μαριλένα Τριανταφυλλίδου στις πρόβες.

Διαβάστε επίσης: Μαρία Φαραντούρη στο in: «Σε κοινωνικό επίπεδο φοβάμαι το αδιέξοδο. Όταν συμβαίνει έχουμε τραγωδίες»

Μιλήστε μας για τη νέα σας παράσταση

Το Camp 22 είναι μία devised θεατρική παράσταση πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχει βασιστεί σε ένα συγκεκριμένο κείμενο, αλλά το κείμενό της γράφτηκε –  επινοήθηκε, από τους συντελεστές της παράστασης, μετά από έρευνα πάνω στα γεγονότα που οδήγησαν στη μικρασιατική καταστροφή και όσα ακολούθησαν αυτής, και μέσα από συζητήσεις και αυτοσχεδιασμούς κατά τη διάρκεια των προβών.

Είναι επίσης, μία site specific θεατρική παράσταση, διότι μεγάλη ρόλο στη δημιουργία της έπαιξε το μέρος στο οποίο επρόκειτο να παρουσιαστεί, τα Βυζαντινά Τείχη στη Δράμα, το οποίο διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τη σκηνοθεσία, τη σκηνογραφία, και τη δραματουργία της. Τέλος, είναι μία παράσταση που απευθύνεται, τόσο σε ενήλικες όσο και σε εφήβους. Ο παράγοντας αυτός καθόρισε ριζικά το ύφος στο οποίο έχουμε κινηθεί και τις θεματικές που θελήσαμε να αγγίξουμε.

Πως επιλέξατε τη Δράμα να την παρουσιάσετε

Ένας από τους λόγους που επιλέξαμε τη Δράμα αποτελεί το γεγονός ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των προσφύγων εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη, στοχεύοντας και στον εποικισμό των περιοχών αυτών. Στην περιοχή της Δράμας οι πρόσφυγες που πήγαν ήταν πάρα πολλοί.

Ένας δεύτερος λόγος για εμένα προσωπικά, είναι ότι στη Δράμα πήγε ο παππούς μου, ο οποίος ήταν πρόσφυγας από την Τρίγλια της Προύσας. Από τη Δράμα κατάγονται και οι δύο γονείς μου. Είναι ένας τόπος που αγαπώ πολύ και επισκέπτομαι κάθε χρόνο.

Πιστεύετε ότι το ΥΠΠΟΑ υποστηρίζει τους Έλληνες καλλιτέχνες και ιδιαίτερα μετά την περίοδο της πανδημίας;

Το ΥΠΠΟΑ έκανε αρκετές προσπάθειες για να στηρίξει τους καλλιτέχνες στην περίοδο της πανδημίας. Ιδιαίτερα το Μητρώο Καλλιτεχνών θεωρώ πως ήταν ένα σημαντικό μέσο στήριξης, όπως και ο θεσμός «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός». Βεβαίως, χρειάζεται να αναφέρουμε ότι πολλά από τα μέτρα πάρθηκαν ύστερα από μία μεγάλη κινητοποίηση και αγώνα των ίδιων καλλιτεχνών, προκειμένου να γίνουν ορατοί, και τα κατάφεραν. Μετά την πανδημία όμως, το τοπίο φαίνεται πολύ δύσκολο.

Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι πως ο πολιτισμός στηρίζεται ελάχιστα στην Ελλάδα, δεν αποτελεί προτεραιότητα, ίσως ούτε και αναγκαιότητα. Αυτό επαληθεύεται και από τη συρρίκνωση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στο σχολείο.

Κατά συνέπεια, οι επιχορηγήσεις που δίνονται στους καλλιτέχνες είναι μικρές και δεν υπάρχουν πολλές παροχές που υπάρχουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγμα, παλιότερα υπήρχε η δυνατότητα κάλυψης των μεταφορικών των ομάδων που τους καλούσαν να παίξουν σε φεστιβάλ στο εξωτερικό.

Αυτή η παροχή είναι πολύ σημαντική καθώς, συνήθως, τα φεστιβάλ καλύπτουν την αμοιβή και τη διαμονή των προσκεκλημένων καλλιτεχνών, όχι όμως και τη μεταφορά τους, της οποίας την κάλυψη αναλαμβάνουν οι χώρες τους. Εδώ και πολλά χρόνια η κάλυψη αυτή δεν παρέχεται στη χώρα μας, κάτι που δυσχεραίνει πάρα πολύ τη μετακίνηση των καλλιτεχνών στο εξωτερικό και κατά συνέπεια συρρικνώνει τη δυνατότητα προβολής της Ελλάδας στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή.

Ποια είναι τα μηνύματα της παράστασης σας. Θα παρουσιαστεί και εκτός της Δράμας;

Ζούμε σε πολύ δύσκολη περίοδο, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά. Βαλλόμαστε από παντού, από αρρώστιες, πολέμους, οικονομικές δυσκολίες και κλιματικές καταστροφές. Φτιάχνοντας την παράσταση συζητήσαμε πολύ πάνω στο πως αισθανόμαστε, πως βλέπουμε το μέλλον μας και το μέλλον των νέων και των παιδιών και διαπιστώσαμε πως νιώθουμε όλοι μεγάλη αγωνία και προβληματισμό.

Όμως είμαστε εδώ, κάνουμε τέχνη, μεγαλώνουμε παιδιά, παίζουμε, γελάμε και συνεχώς σχεδιάζουμε καινούρια πράγματα. Το μήνυμα λοιπόν, που θέλουμε να περάσουμε μέσα από την παράστασή μας είναι πως δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτή τη ζωή, η οποία μπορεί να είναι πολύ όμορφη αν το θέλουμε, διότι η ομορφιά βρίσκεται σε απλά πράγματα μέσα στην καθημερινότητά μας.

Βεβαίως, δίνονται και άλλα μηνύματα μέσα από την παράσταση που στόχο έχουν να τροφοδοτήσουν τη σκέψη μας, να κινητοποιήσουν το συναίσθημά μας, να μας προβληματίσουν και γενικότερα να μας ευαισθητοποιήσουν ως πολίτες και ανθρώπους.

Ακόμα δε γνωρίζουμε συγκεκριμένα, όμως θα θέλαμε οπωσδήποτε να παρουσιαστεί και αλλού το φθινόπωρο, καθώς επίσης και σε γυμνάσια και λύκεια.

Οι Έλληνες γονείς πηγαίνουν τα παιδιά τους θέατρο και ιδιαίτερα οι τόσο μικρές ηλικίες που απευθύνεται η ομάδα σας; 

Ναι, οι Έλληνες γονείς πηγαίνουν τα παιδιά τους στο θέατρο και όλο και περισσότερο θέλουν να το εντάξουν νωρίτερα στη ζωή των παιδιών τους, καθώς αντιλαμβάνονται πλέον πόσο σημαντική είναι η πρώτη ηλικία στον άνθρωπο και πόσο καθοριστικό ρόλο παίζουν στην ανάπτυξή τους τα ερεθίσματα που λαμβάνουν.


Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια της ομάδας σας; 

Μία πολύ σημαντική δράση που ετοιμάζουμε για την επόμενη χρονιά είναι η διοργάνωση του «1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών Για Πολύ Νεαρό Κοινό Ηλικίας 0 έως 6 χρονών», που σχεδιάζουμε να γίνει τον Μάιο του 2023.

Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό γεγονός που στοχεύει στο να αναδείξει την αναγκαιότητα επαφής των πολύ νεαρών αυτών ηλικιών με την τέχνη του θεάτρου και του χορού, και την τέχνη εν γένει, καθώς επίσης και να φέρει το Ελληνικό κοινό σε επαφή με διαφορετικά είδη παραστάσεων και αισθητικές, ευελπιστώντας να διευρύνουμε το πεδίο του τί θεωρούμε ότι είναι ή του τι περιμένουμε από το θέατρο για αυτές τις ηλικίες.

Επιπλέον, την ερχόμενη θεατρική περίοδο θα παρουσιάσουμε τις δύο δουλειές που δημιουργήσαμε τα τελευταία δύο χρόνια μέσα στην πανδημία και δεν είχαν ακόμα την ευκαιρία να τις δει πολύς κόσμος. Πρόκειται για τις παραστάσεις «Μια θαυμάσια ημέρα» για θεατές από 2 χρονών και μέχρι τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και για την παράσταση «…και βγαίνω» για θεατές από 10 μηνών που έκανε πρεμιέρα μόλις τον περασμένο Μάιο. Και οι δύο δουλειές είχαν την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα υπάρξουν και πολύ ενδιαφέροντα εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες που πρόκειται να διοργανώσουμε. Για όλα αυτά μπορείτε να ενημερώνεστε από την ιστοσελίδα μας www.artika.co και από τη σελίδα της Artika theatre company στο facebook.

Πληροφορίες παράστασης

«Camp 22»

για εφήβους και ενήλικες

2 & 3 Αυγούστου 2022

Βυζαντινά Τείχη Δράμας (δίπλα στο Παλιό Ρολόι)

Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος 2022, του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την υποστήριξη της περιφέρειας Αν. Μακεδονίας – Θράκης / Περιφερειακή ενότητα Δράμας, της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δράμας και του Δήμου Δράμας.

Αναλυτικές πληροφορίες και προκρατήσεις θέσεων στο digitalculture.gov.gr

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 9.00μμ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Ιδέα-Έρευνα-Σκηνοθεσία: Κατερίνα Αλεξάκη, Μαριλένα Τριανταφυλλίδου

Δραματουργία: Κατερίνα Αλεξάκη, Ειρήνη Μουντράκη, Μαριλένα Τριανταφυλλίδου

Πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις: Βασίλης Καζής, Πέτρος Κουμπιός

Σκηνογραφία/Ενδυματολογία: Γεωργία Μπούρδα

Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης

Συντονίστρια δράσης: Μαρία Χάλαρη

Ερμηνευτές: Κατερίνα Αλεξάκη, Βασίλης Καζής, Κλεονίκη Καραχάλιου, Πέτρος Κουμπιός, Μαριλένα Τριανταφυλλίδου

Φωτογραφίες: Σπύρος Περδίου

Οργάνωση παραγωγής: Artika

Headlines