Η ζωή και ο θάνατος του Τζορτζ Τίλερ, του γιατρού αμβλώσεων που δολοφονήθηκε επειδή αρνήθηκε να κλείσει την κλινική του

Οι ακτιβιστές κατά των αμβλώσεων πέρασαν χρόνια προσπαθώντας να κλείσουν την κλινική του Δρ Τζορτζ Τίλερ, η οποία ήταν ένα από τα μοναδικά μέρη στις ΗΠΑ που παρείχε αμβλώσεις σε προχωρημένο στάδιο- μέχρι που ένας εξτρεμιστής τον πυροβόλησε στο κεφάλι ενώ βρισκόταν στην εκκλησία το 2009.

Μέχρι το 2009, μετά από περισσότερα από 40 χρόνια ιατρικής πρακτικής, ο Δρ Τζορτζ Τίλερ είχε εθνική φήμη. Ήταν ο διευθυντής μιας από τις μόλις τρεις κλινικές αμβλώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες που παρείχαν στις γυναίκες αμβλώσεις εκτός του χρονικού περιορισμού- και είχε γίνει στόχος των ακτιβιστών υπέρ της ζωής.

Επί δεκαετίες, όσοι διαφωνούσαν με τις διαδικασίες που παρείχε το ιατρείο του προσπαθούσαν να κλείσουν την κλινική του. Τελικά, ορισμένοι διαδηλωτές κατέφυγαν στη βία προκειμένου να εκπληρώσουν αυτόν τον στόχο. Ο Τίλερ επέζησε από τουλάχιστον δύο επιθέσεις κατά της ζωής του, προτού ένας εξτρεμιστής κατά των αμβλώσεων τον δολοφονήσει.

• Διαβάστε ακόμα: Αμβλώσεις: Οι γυναίκες που εύχονται να μην ήταν μαμάδες: «Μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη διαρκεί μια ζωή»

Στις 31 Μαΐου 2009, ο Scott Roeder πυροβόλησε τον George Tiller στο κεφάλι την ώρα που ο γιατρός μοίραζε δελτία πριν από μια κυριακάτικη λειτουργία.

Τόσο η ζωή όσο και ο θάνατος του Τίλερ ήταν γεμάτοι διαμάχες. Για περισσότερα από 30 χρόνια, αντιμετώπιζε συνεχείς αντιδράσεις στο έργο του και η δολοφονία του προκάλεσε συζητήσεις σε εθνικό επίπεδο. Αλλά ο γιατρός είπε ότι το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν να βοηθήσει τις γυναίκες.

Δείτε το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ «After Tiller»

Πώς ο Δρ Τζορτζ Τίλερ έγινε στόχος των ακτιβιστών κατά των αμβλώσεων

Ο Τζορτζ Τίλερ γεννήθηκε στη Γουιτσιτά του Κάνσας στις 8 Αυγούστου 1941. Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Embryo Project, ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και παρακολούθησε την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου του Κάνσας. Στη συνέχεια ολοκλήρωσε την ειδικότητά του στο Ναυτικό Νοσοκομείο των ΗΠΑ στο Πέντλετον της Καλιφόρνια, πριν αρχίσει να εργάζεται ως χειρουργός.

Σε αντίθεση με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν διακεκριμένος γενικός ιατρός, ο Τίλερ σχεδίαζε να γίνει δερματολόγος. Αλλά μετά τον θάνατο των γονιών του σε αεροπορικό δυστύχημα το 1970, άρχισε να αισθάνεται την πίεση να αναλάβει το οικογενειακό ιατρείο.

Ενώ εργαζόταν στην κλινική του πατέρα του, άκουσε για μια γυναίκα της περιοχής που είχε πεθάνει από παράνομη έκτρωση – μια διαδικασία που ο πατέρας του θα μπορούσε να κάνει με ασφάλεια στο ιατρείο του. Η ιστορία τον έπεισε ότι έπρεπε να μείνει στην πόλη και να αναλάβει το ιατρείο για να επικεντρωθεί στη φροντίδα των γυναικών αντί της δερματολογίας.

Μετά από αρκετά χρόνια στο ιατρείο του πατέρα του, ο Τζορτζ Τίλερ άνοιξε την Κλινική Φροντίδας Υγείας Γυναικών στη Γουιτσιτά το 1975 και γρήγορα έγινε στόχος των οργανώσεων «υπέρ της ζωής». Ο Τίλερ παρείχε αμβλώσεις σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις: όταν μια γυναίκα ανακάλυπτε ότι το έμβρυο είχε σοβαρές ή θανατηφόρες ανωμαλίες ή αν δύο γιατροί επιβεβαίωναν ότι διακυβεύεται η ζωή της.

Αν και ο Συνασπισμός του Κάνσας για τη Ζωή πραγματοποιούσε καθημερινή αγρυπνία έξω από την εγκατάσταση τα τελευταία πέντε χρόνια που ο Τίλερ ήταν υπεύθυνος, αντιμετώπισε βία από την αρχή. Τον Ιούνιο του 1986, η κλινική δέχτηκε βομβιστική επίθεση. Κατάφερε να ανοικοδομήσει το ιατρείο, αλλά γρήγορα ακολούθησαν και άλλες επιθέσεις.

Στις 9 Αυγούστου του 1993, η Σέλεϊ Σάνον, μια εξτρεμίστρια κατά των αμβλώσεων, πυροβόλησε τον Τίλερ πέντε φορές ενώ καθόταν στο σταθμευμένο αυτοκίνητό του. Καταδικάστηκε σε 11 χρόνια για την απόπειρα δολοφονίας και επιπλέον 20 χρόνια για τη σχέση της με τις επιθέσεις σε άλλες κλινικές αμβλώσεων.

Σύμφωνα με την Kansas City Star, η Shannon έγραψε σε επιστολή προς την κόρη της: «Δεν αρνούμαι ότι πυροβόλησα τον Τίλερ. Αλλά αρνούμαι ότι ήταν λάθος. Ήταν το πιο ιερό, το πιο δίκαιο πράγμα που έχω κάνει ποτέ. Δεν μετανιώνω για τίποτα».

Οι αυξανόμενες διαμαρτυρίες κατά του Δρ Τίλερ

Το 1991, ένα παρακλάδι της οργάνωσης Operation Rescue μετέφερε την έδρα του από την Καλιφόρνια στη Wichita – ειδικά για να στοχεύσει την κλινική του Tiller. Μετονομάστηκαν σε Operation Rescue West και λειτούργησαν υπό την καθοδήγηση της αντιπροέδρου Cheryl Sullenger.

Η οργάνωση ξεκίνησε το έργο της κατά της κλινικής αμέσως μετά τη μετακόμισή της στην περιοχή και ονόμασε τη δράση «Καλοκαίρι του Ελέους». Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, διαμαρτυρήθηκαν σε όλες τις κλινικές αμβλώσεων της Wichita, αλλά εστίασαν τη μεγαλύτερη προσοχή στον Tiller.

Το πεδίο μάχης στη Wichita τράβηξε τελικά την προσοχή του δεξιού παρουσιαστή ειδήσεων Bill O’Reilly, ο οποίος έκανε συχνά εκστρατεία κατά του Tiller στην εκπομπή του Fox News. Το 2006, σύμφωνα με το Murderpedia, ισχυρίστηκε ότι είχε πληροφορίες που αποδείκνυαν ότι ο γιατρός πραγματοποιούσε εκτρώσεις σε προχωρημένο στάδιο για να διορθώσει την «προσωρινή κατάθλιψη» επειδή ήταν «ένας άγριος που κυκλοφορούσε ελεύθερος και σκότωνε μωρά με το έτσι θέλω».

Η πρακτική του Τίλερ έγινε και πάλι πρωτοσέλιδο σε εθνικό επίπεδο το 2007, όταν κατηγορήθηκε για 19 πλημμελήματα, αφού κατηγορήθηκε ότι συμβουλευόταν γιατρούς με τους οποίους συνδεόταν οικονομικά για υποθέσεις αμβλώσεων. Ο νόμος του Κάνσας απαιτούσε δύο γιατρούς, κανένας από τους οποίους δεν μπορούσε να συνδεθεί με τον γιατρό που εκτελούσε την άμβλωση, για να συστήσει τη διαδικασία.

Ο Τίλερ κρίθηκε αθώος για όλες τις κατηγορίες δύο χρόνια αργότερα, αλλά η εκστρατεία εναντίον του συνεχίστηκε διαδικτυακά. Σύμφωνα με την Anti-Defamation League, ο Scott Roeder δημοσίευσε αυτό το σχόλιο στην ιστοσελίδα της Operation Rescue το 2007: «Ο Τίλερ είναι ο «Μένγκελε» του στρατοπέδου συγκέντρωσης των ημερών μας και πρέπει να σταματήσει πριν αυτός και όσοι τον προστατεύουν φέρουν την κρίση στο έθνος μας».

Το σχόλιο επισημάνθηκε και αναφέρθηκε, αλλά ο Roeder σκόπευε να κάνει πράξη τα πιστεύω του, καθώς είχε εμμονή με την κλινική και τον George Tiller.

Η βάναυση δολοφονία του Δρ Τζορτζ Τίλερ

Η εμμονή του Scott Roeder με τον George Tiller συνεχίστηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης του γιατρού και κορυφώθηκε το 2009. Ο Roeder συνδεόταν επί μακρόν με εξτρεμιστικές ομάδες και πίστευε ότι ήταν μέλος ενός στρατού που έπρεπε να σταματήσει ανθρώπους σαν τον γιατρό. Όταν ο Τίλερ κρίθηκε αθώος το 2009, ο Ρόιντερ βρισκόταν στην αίθουσα του δικαστηρίου. Πίστευε ότι το σύστημα δικαιοσύνης είχε απογοητεύσει τις γυναίκες που φρόντιζε ο Τίλερ.

Στις 31 Μαΐου 2009, ο Roeder αποφάσισε να κάνει πράξη το σχόλιό του στο διαδίκτυο. Την προηγούμενη ημέρα, είχε επιχειρήσει να κολλήσει τις κλειδαριές των θυρών της κλινικής. Όταν όμως αυτό δεν λειτούργησε, πήρε δραστικά μέτρα. Εκείνο το πρωί της Κυριακής, ο Τίλερ στάθηκε στην είσοδο της εκκλησίας του, όπως έκανε κάθε εβδομάδα, για να μοιράσει τα δελτία της εκκλησίας καθώς το εκκλησίασμα γέμιζε τα στασίδια.

Ο Roeder οδήγησε μέχρι την εκκλησία, έφτασε στην πόρτα και πυροβόλησε τον George Tiller στο πλάι του κεφαλιού. Συνελήφθη και κατηγορήθηκε για μία κατηγορία φόνου πρώτου βαθμού και δύο κατηγορίες για διακεκριμένη επίθεση.

Μετά από 40 λεπτά διαβουλεύσεων, οι ένορκοι έκριναν τον Roeder ένοχο και για τις τρεις κατηγορίες και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή μέχρι να εκτίσει 50 χρόνια. Το 2016, καταδικάστηκε εκ νέου σε ισόβια με δυνατότητα αναστολής μετά την αναθεώρηση της πολιτειακής νομοθεσίας.

Μετά το θάνατο του Τίλερ, η Operation Rescue West κατήγγειλε τη βία και αρνήθηκε ότι ο Ρούντερ υπήρξε ποτέ μέλος της οργάνωσής της. Ωστόσο, οι ερευνητές βρήκαν τον αριθμό του κινητού τηλεφώνου της Cheryl Sullenger στο αυτοκίνητο του Roeder και αργότερα παραδέχτηκε ότι του είχε δώσει τις ημερομηνίες και τις ώρες των δικαστικών ακροάσεων του Tiller.

Ο Bill O’Reilly αρνήθηκε επίσης ότι η εκπομπή του ήταν επιβαρυντικός παράγοντας για τον θάνατο του γιατρού. Μερικά από τα πρώτα δημόσια λόγια του σχετικά με την τραγωδία ήταν τα εξής: «Όταν έμαθα για τη δολοφονία του Τίλερ, ήξερα ότι οι φανατικοί υπέρ των αμβλώσεων και οι ενάντιοι του Fox News θα προσπαθούσαν να μας κατηγορήσουν για το έγκλημα».

Σήμερα, ο Δρ Τζορτζ Τίλερ εξακολουθεί να είναι μια πολωτική φιγούρα και η κληρονομιά του ως πάροχος αμβλώσεων συνεχίζει να εμφανίζεται στις σημερινές συζητήσεις για τη σωματική αυτονομία. Το σύνθημά του – «Εμπιστευτείτε τις γυναίκες» – εξακολουθεί να χρησιμεύει ως κραυγή συσπείρωσης για τους ακτιβιστές των δικαιωμάτων των γυναικών σε όλη τη χώρα.