Κοροναϊός: Η Βόρεια Κορέα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρίση με μαντζούνια

Με το σύστημα υγείας να παραπαίει ακόμα και πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, η Βόρεια Κορέα προσπαθεί τώρα να καθησυχάσει τον πληθυσμό διαβεβαιώνοντας ότι έχει το φάρμακο κατά του κοροναϊού.

Τον περασμένο μήνα, αναφέρει το Associated Press, βορειοκορεατικά μέσα ανέφεραν ότι η χώρα νικά τη μάχη κατά της πανδημίας χάρη στο «Κόριο», όπως ονομάζονται τα κορεατικά παραδοσιακά φάρμακα.

Διαβάστε επίσης: Η Κίνα επιχειρεί να αντιμετωπίσει την πανδημία με παραδοσιακές «θεραπείες»

«Η Βόρεια Κορέα χρησιμοποιεί πολύ τα φάρμακα Κόριο […] τα οποία όμως δεν είναι σίγουρη λύση» λέει στο Associated Press ο Λι Γκουανγκ-ζι, γιατρός που αυτομόλησε στη Βόρεια Κορέα το 2018.

Πρόσφατα, η βορειοκορατική εφημερίδα Rodong Sinmun δημοσίευσε σειρά άρθρων που έπλεκαν το εγκώμιο των παραδοσιακών φαρμάκων και του βελονισμού στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της Covid-19, ενώ παράλληλα φιλοξενούσαν δηλώσεις του ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν που ενθάρρυναν τη χρήση του Κόριο.

Η Πιονγκγιάνγκ ανέφερε τα πρώτα κρούσματα κοροναϊού μόλις τον περασμένο Μάιο και την τελευταία εβδομάδα αναφέρει γύρω στα 160 συμπτωματικά κρούσματα την ημέρα, αριθμός μειωμένος σε σχέση με τα 400.000 κρούσματα στην κορύφωση της επιδημίας.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ακόμα ότι έχει καταγράψει μόνο 74 θανάτους μεταξύ 4,8 εκατ. κρουσμάτων, αριθμός που θα σήμαινε ότι η θνητότητα είναι μόλις 0,002%, η χαμηλότερη στον κόσμο.

Δραματικές ελλείψεις

Παρά τις αμφιβολίες που εκφράζονται στη Δύση για τον αναφερόμενο αριθμό κρουσμάτων και θανάτων, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η πανδημία προκάλεσε εκτεταμένη καταστροφή στη Βόρεια Κορέα.

O Κιμ Γιονγκ Ουν έχει εκφράσει και προσωπικά τη στήριξή του στην παραδοσιακή ιατρική Κόριο (Reuters)

Ειδικοί εκτιμούν πάντως ότι η Πιονγκγιάνγκ στρέφεται στα μαντζούνια λόγω έλλειψης φαρμάκων και υποδομών για την αντιμετώπιση της Covid-19.

«Η αντιμετώπιση των ήπιων συμπτωμάτων με φάρμακα Κόριο δεν είναι καλή επιλογή […] Όταν όμως μιλάμε για ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση, ή ασθενείς υψηλού κινδύνου, η Βόρεια Κορέα χρειάζεται εμβόλια, μονάδες επειγόντων περιστατικών και άλλους ιατρικούς πόρους» δήλωσε ο Γι Γιουνχόκ, ειδικός του Ινστιτούτου Ανατολικής Ιατρικής στη Σεούλ.

H πρακτική του Κόριο, το οποίο παίρνει το όνομά του από ένα αρχαίο βασίλειο της κορεατικής χερσονήσου, αφορούν μείγματα βοτάνων και ζωικών πρώτων υλών που χορηγούνται συχνά σε συνδυασμό με βελονισμό, βεντούζες και μασάς των μεσημβρινών.

Παρόμοιες θεραπείες χρησιμοποιούνται ευρέως στην Κίνα και άλλες ασιατικές χώρες, όχι όμως ως υποκατάστατο της σύγχρονης ιατρικής όπως συμβαίνει στη Β. Κορέα.

Η ιατρική Κόριο εντάχθηκε επίσημα στο σύστημα υγείας της Β.Κορέας τη δεκαετία του 1950, απέκτησε όμως μεγαλύτερη σημασία τη δεκαετία του 1990, όταν η χώρα αντιμετώπισε μεγάλη έλλειψη φαρμάκων στη διάρκεια λοιμού που σκότωσε εκατοντάδες χιλιάδες άτομα.

Μάλιστα οι φοιτητές Ιατρικής διδάσκονται το Κόριο μαζί με τη σύγχρονη ιατρική, ενώ κάθε νοσοκομείο της χώρας διαθέτει μονάδα Κόριο. Υπάρχουν δε και νοσοκομεία που χορηγούν μόνο παραδοσιακές θεραπείες.

«Στη Νότια Κορέα, οι ασθενείς με εγκεφαλική αιμορραγία, κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος, ασκίτη και λοίμωξη των νεφρών δεν απευθύνονται στις παραδοσιακές κλινικές. Στη Βόρεια Κορέα όμως τους κουράρουν παραδοσιακοί γιατροί» λέει ο Κιμ Τζιουν, βορειοκορεάτης παραδοσιακός γιατρός που αυτομόλησε κι αυτός στον νότο.

Άλλοι Βορειοκορεάτες που κατάφεραν να δραπετεύσουν αναφέρουν ότι χρειάστηκε να αγοράσουν μόνοι τους τα φάρμακα και να πληρώσουν τους γιατρούς για χειρουργεία και άλλες θεραπείες. Τα καλά νοσοκομεία, λένε, είναι συγκεντρωμένα στην περιοχή της Πιονγκγιάνγκ, όπου ζει η ηγεσία και η ελίτ της χώρας.

Η Η.Κ.Γιουν, βορειοκορεάτισσα γιατρός που εγκατέλειψε τη χώρα την περασμένη δεκαετία, λέει ότι στο μικρό νοσοκομείο όπου δούλευε παλαιότερα δεν υπήρχε ασθενοφόρο και μπουκάλες οξυγόνου και τα κρεβάτια του τμήματος επειγόντων περιστατικών ήταν μόνο 4. Ο μηνιαίος μισθός της αντιστοιχούσε σε περίπου 800 γραμμάρια ρύζι.

«Πονάει η καρδιά μου όταν θυμάμαι την έλλειψη χειρουργικού εξοπλισμού» είπε η Γιουν. «Όταν οι ασθενείς μου βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση έπρεπε να τους χειρουργήσω γρήγορα. Δεν μπορούσα όμως να το κάνω γιατί χρησιμοποιούσαν άλλοι τον εξοπλισμό».