Η ανείπωτη αλήθεια της Έλεν Μίρεν: Η κυριαρχία της σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο

Αξιομνημόνευτη ήταν η ερμηνεία της Έλεν Μίρεν στο ρόλο της βασίλισσας Ελισάβετ, στην ταινία «Η Βασίλισσα», το 2006.

Γραμμένη από το δημιουργό του «The Crown», Πήτερ Μόργκαν, η ταινία επικεντρώθηκε στο θάνατο της Νταϊάνα και στο αν η βασίλισσα έπρεπε να επιστρέψει στο Λονδίνο από το ανάκτορο του Μπαλμόραλ.

Η ηθοποιός, η οποία κέρδισε με την ερμηνεία της μεταξύ άλλων Όσκαρ και Bafta δήλωσε ότι γρήγορα συνειδητοποίησε ότι είχε να κάνει με μια πολύ ευαίσθητη στιγμή στη ζωή της βασίλισσας και αποφάσισε να επικοινωνήσει μαζί της.

«Συνειδητοποίησα ότι ερευνούσαμε ένα βαθιά οδυνηρό κομμάτι της ζωής της και έτσι της έγραψα», είπε στους Radio Times.

• Διαβάστε επίσης:H Έλεν Μίρεν αποκάλυψε το μυστικό ομορφιάς της

Της έγραφα: «Κάνουμε αυτή την ταινία. Ερευνούμε μια πολύ δύσκολη περίοδο στη ζωή σας. Ελπίζω να μην είναι πολύ τρομερό για σας. Δεν θυμάμαι πώς το έθεσα… Της έγραψα ότι κατά την διάρκεια της ταινίας διαπίστωσα ότι ο σεβασμός μου γι’ αυτήν μεγάλωνε και ήθελα να το ξέρει. Μου απάντησε μέσω της προσωπικής βοηθού της. Πραγματικά ανακουφίστηκα με αυτό το γράμμα».

Μετά από αυτό η Μίρεν προσκλήθηκε σε δείπνο στο παλάτι, ωστόσο δεν μπόρεσε να παρευρεθεί λόγω γυρισμάτων στις ΗΠΑ.

Η πολύ αγαπητή Βρετανίδα ηθοποιός στην αυτοκριτική της αποκάλυψε ότι ήταν υπερβολικά επικριτική για τους ρόλους της και ότι θα μπορούσε να πάθει κατάθλιψη με τη σκέψη ότι έκανε μια απαίσια ερμηνεία, ενώ πρόσθεσε ότι σήμερα έχει μάθει πώς να μην «τιμωρεί» τον εαυτό της.
Η Helen Mirren μπορεί να θεωρηθεί μία από τις καλύτερες ηθοποιούς που υπάρχουν αυτή τη στιγμή – αν όχι όλων των εποχών. Παρόλο που εμφανιζόταν σε ταινίες από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, η Mirren έγινε γνωστή ως πρωταγωνίστρια στο «Prime Suspect», ένα αστυνομικό δράμα που έτρεξε για 7 σεζόν. Μέχρι τη στιγμή που το «Prime Suspect» άρχισε να προβάλλεται το 1991, η Mirren είχε αρχίσει να φωτίζεται με άλλους ρόλους, με σημαντικότερο το «The Madness of King George» του 1995, για το οποίο κέρδισε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Η Mirren έχει υποδυθεί ένα ευρύ φάσμα χαρακτήρων, αλλά έχει γίνει κάπως γνωστή για την απεικόνιση βασιλικών προσώπων. Στην πραγματικότητα έχει υποδυθεί επτά φορές κάποια βασιλική προσωπικότητα – εκτός από τους πιο αξιοσημείωτους ρόλους της βασίλισσας Ελισάβετ Β’ στην ταινία «The Queen» του 2006 και της ομώνυμης βασίλισσας στην ιστορική μίνι σειρά «Elizabeth I» του 2005, έχει επίσης υποδυθεί τη Ρωμαία αυτοκράτειρα Καισόνια στην ταινία «Caligula» του 1979, τη βασίλισσα Σαρλότ στην ταινία «The Madness of King George» και έχει δώσει τη φωνή των βασιλισσών σε δύο ταινίες κινουμένων σχεδίων, τη «Βασίλισσα του χιονιού» το 1995 και τη βασίλισσα Τούγια στην ταινία «The Prince of Egypt». Πιο πρόσφατα, υποδύθηκε την αυτοκράτειρα της Ρωσίας, Αικατερίνη τη Μεγάλη, σε μίνι σειρά που φέρει το όνομά της.

Η Mirren έχει συγγένεια με Ρώσους ευγενείς

Η ηθοποιός όχι μόνο έχει υποδυθεί αρκετές φορές μια βασιλική φιγούρα, αλλά έχει και η ίδια δεσμούς με την αριστοκρατία. Η Mirren – της οποίας το πραγματικό όνομα είναι Elena Lydia Mironoff – γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1945 από έναν Ρώσο αριστοκράτη ονόματι Vasily Petrov Mironoff και μια Αγγλίδα ονόματι Kathleen Rogers. Όπως αναφέρεται σε ένα προφίλ της Mirren στο New Yorker, η γιαγιά του Βασιλείου ήταν κόμισσα, η οικογένεια της οποίας αναφέρεται στο κλασικό μυθιστόρημα «Πόλεμος και Ειρήνη» του Λέοντα Τολστόι. Ο Vasily μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο με τον πατέρα του όταν ήταν μόλις δύο ετών, όπου έζησε όλη του τη ζωή.
Η Mirren ανέλαβε έναν ρόλο που συνδέεται με τις ρωσικές ρίζες της το 2019 με την ταινία «Η Μεγάλη Αικατερίνη». Η ίδια λέει ότι η ρωσική κληρονομιά της είναι αρκετά μακρινή γι’ αυτήν – αν και ταιριάζει ανάμεσά τους. Σε μια συζήτηση με το περιοδικό Interview, όταν ρωτήθηκε αν αισθάνεται Ρωσίδα, η Mirren απάντησε: «Μόνο όταν βρίσκομαι στη Ρωσία».

Ο Άμλετ πυροδότησε την αγάπη της για την υποκριτική

Όλοι οι ηθοποιοί έχουν τη δική τους προσωπική ιστορία για το πότε κατάλαβαν ότι ήθελαν να ασχοληθούν με την υποκριτική ως επάγγελμα. Η Mirren, η οποία ξεκίνησε από το θέατρο, αποδίδει την αρχική φλόγα σε μια παραγωγή του Άμλετ του Σαίξπηρ, την οποία είδε να παίζεται σε νεαρή ηλικία και έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να πυροδοτήσει την επιθυμία της να περάσει τη ζωή της στην υποκριτική – παρόλο που η ερασιτεχνική παραγωγή δεν είχε μεγάλη αξία. Η ίδια δήλωσε στον Guardian: «Βγήκα από εκείνο το θέατρο στο τέλος σε έναν άλλο κόσμο. Είναι ένα τόσο καταπληκτικό θρίλερ, αν και υποθέτω ότι δεν ήταν μια πολύ καλή παραγωγή».
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Mirren έχει παίξει σε παραγωγές Σαίξπηρ – είτε στη σκηνή είτε στην οθόνη – ξανά και ξανά. Το 1970, μάλιστα, έπαιξε στον «Άμλετ» ως Οφηλία στο Royal Shakespeare Theatre στη γενέτειρα του Σαίξπηρ, το Stratford-upon-Avon και στο The Roundhouse στο Λονδίνο.

Ο ρόλος που η Mirren λέει ότι ξεκίνησε την καριέρα της

Στην αυτοβιογραφία της, «My Life in Words and Pictures», μιλάει για την εποχή που δούλευε με το National Youth Theatre, έναν βρετανικό οργανισμό τεχνών για νέους (στους αποφοίτους του οποίου περιλαμβάνονται ηθοποιοί όπως ο Daniel Day-Lewis, ο Daniel Craig και η Rosamund Pike), όπου έπαιξε σε διάφορα σαιξπηρικά έργα με ένα από αυτά να ξεχωρίζει ιδιαίτερα.
Η Mirren γράφει ότι της ζητήθηκε να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Κλεοπάτρας στο «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» κατά τη διάρκεια του τρίτου έτους της στο Εθνικό Θέατρο Νέων – ένας ρόλος που, όπως δηλώνει, τελικά «ξεκίνησε την καριέρα της». Ωστόσο, η ανταμοιβή δεν ήρθε χωρίς τις προκλήσεις της, τις οποίες και περιγράφει λεπτομερώς, γράφοντας: «Έπρεπε να ξεπεράσω το τοξικό μου μείγμα μιας μεγάλης σωματικής ντροπαλότητας και μιας απτής σωματικής παρουσίας. Βρισκόμουν σε ένα περιβάλλον γεμάτο τεστοστερόνη και χαοτικές ανδρικές ορμόνες και η λέξη σεξιστής δεν είχε ακόμη εφευρεθεί. Ήμουν στα βαθιά».
Παρά τα εμπόδια που αντιμετώπισε παίζοντας την Κλεοπάτρα, ήταν τελικά μια ικανοποιητική εμπειρία για τη νεαρή ηθοποιό. Συμπλήρωσε: «Μου άρεσε η δύναμη και το πάθος αυτού του ρόλου, και φυσικά, είναι πάντα καλό να είσαι βασίλισσα. Προσπάθησα να αγνοήσω τον πραγματικό κόσμο και να εμπλακώ στον φανταστικό κόσμο αυτού του σπουδαίου χαρακτήρα».

Η Mirren ξεκίνησε με ανασφάλειες

Η Mirren έχει αντιμετωπίσει τις δικές της αμφιβολίες για τις ικανότητές της ως ηθοποιός. Ανοίχτηκε για αυτές τις ανασφάλειες στους Radio Times κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης το 2013.
Συζητώντας για το πώς ένιωθε όταν δούλευε σε μερικούς από τους πρώτους ρόλους της καριέρας της είπε: «Δουλεύοντας σε αυτές τις ταινίες δεν ήξερα τι στο διάολο έκανα. Στην αρχή ήμουν μέσα στη μικρή μου φούσκα του ηθοποιού και πολύ ανασφαλής». Διευκρίνισε εξηγώντας ότι όταν ξεκίνησε την καριέρα της, δεν ήταν εύκολο να είσαι γυναίκα στη βιομηχανία.

Και συνέχισε: «Εκείνη την εποχή ήταν εντελώς ανδροκρατούμενος ο κόσμος, το ίδιο και τα κινηματογραφικά πλατό. Και ως νεαρή γυναίκα ήμουν ήδη ελαφρώς αμήχανη, αισθανόμουν ότι ήμουν μονίμως στο μικροσκόπιο».

Η Mirren βοήθησε να ανοίξει ο δρόμος για τις γυναίκες στο Χόλιγουντ αναλαμβάνοντας ρόλους πολύπλοκων – και συχνά ισχυρών – γυναικών. Έχει επίσης μιλήσει πολλές φορές για το θέμα της ανισότητας των φύλων, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι «οι γυναίκες είναι εξίσου ικανές και εμπνευσμένες με τους άνδρες».