Πώς ο Βιμ Βέντερς βοήθησε τον Ντένις Χόπερ να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά

Ο Dennis Hopper κέρδισε τον περιβόητο τίτλο του «γνήσιου Hell-Raiser του Χόλιγουντ» εξαιτίας των περιβόητων περιπετειών του υπό την επήρεια όλων των ναρκωτικών που ενδεχομένως υπάρχουν στον πλανήτη. Από το LSD μέχρι την κοκαΐνη, ο Hopper ήταν γνώστης όλων των ειδών των ψυχοδραστικών ουσιών, γι’ αυτό και κατέληγε συνεχώς σε παράξενες καταστάσεις.

Από το να «σνιφάρει» τις στάχτες μιας νεκρής γυναίκας μέχρι την αναζήτηση των ορίων της δικής του θνησιμότητας στις ζούγκλες του Μεξικού, ο Hopper επιδόθηκε σε πολλές τρελές δραστηριότητες που εδραίωσαν τη φήμη του. Σύμφωνα με τον Χόπερ, βρισκόταν σε έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο μέχρι που παρενέβη ο Γερμανός δημιουργός Βιμ Βέντερς κατά τη διάρκεια της παραγωγής του κλασικού νεο-νουάρ «The American Friend» του 1977.

• Διαβάστε ακόμα: Η ιστορία του θανάτου του Philip Seymour Hoffman – και η τραγική υποτροπή που προηγήθηκε

Ανακαλώντας τις λεπτομέρειες αυτής της αλληλεπίδρασης σε μια συνέντευξη, ο Hopper περιέγραψε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν μετά τα γυρίσματα του Apocalypse Now: «Ήρθα από το Apocalypse Now για να γυρίσω το The American Friend με τον Wim και όταν βγήκα από τη ζούγκλα στις Φιλιππίνες, ο Wim με περιέγραψε σαν να είχα πληγές από τη ζούγκλα σε όλο μου το σώμα».

Photo: YouTube

Εκείνη την εποχή, ο Hopper έπαιρνε έναν επικίνδυνο καθημερινό συνδυασμό τριών γραμμαρίων κοκαΐνης σε συνδυασμό με 28 μπύρες και μισό γαλόνι ρούμι. Είχε ακόμη και έξτρα αποθέματα αλκοόλ σε περίπτωση που ξέμενε από την τεράστια προμήθειά του. Είναι πραγματικά εκπληκτικό το πώς κατάφερε να επιβιώσει με αυτή την «ψυχεδελική δίαιτα.

Όταν ο Βέντερς είδε τι του συνέβαινε, ήρθε να σώσει τον εθισμένο Χόπερ: «Με κούρεψε και με έβαλε σε ένα δωμάτιο απομόνωσης. Ήταν σαν να βρίσκεσαι σε χιονοθύελλα, να έχεις χαθεί, να πρόκειται να πεθάνεις, και ξαφνικά να έρχεται αυτός ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου που λέγεται Wim με κονιάκ στο λαιμό του και σου σώζει τη ζωή. Έτσι ακριβώς ένιωθα για την κατάσταση εκείνη τη στιγμή».

Εκείνη την εποχή, ο Χόπερ πίστευε ότι η εξάρτηση από τα ναρκωτικά ήταν ο μόνος τρόπος για να αποκτήσει πρόσβαση στην καλλιτεχνική του πλευρά. Μέσα από τις υπερβολικές απολαύσεις του, ήθελε να έρθει πιο κοντά στις εμπειρίες μεγάλων καλλιτεχνών όπως ο Βαν Γκογκ, αλλά σύντομα συνειδητοποίησε ότι η κατάχρηση ουσιών έβλαπτε ενεργά τις προοπτικές της καριέρας του και την καλλιτεχνική του πορεία.

Το τρομακτικό ήταν ότι δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο άσχημα ήταν τότε: «Δεν σκεφτόμουν ότι η ζωή μου ήταν κακή όταν έκανα χρήση και έπινα, απλώς πίστευα ότι ήταν εκτός ελέγχου». Ωστόσο, ο Hopper αναζήτησε επαγγελματική βοήθεια πολύ αργότερα, όταν τελικά πήρε την απόφαση να μπει σε πρόγραμμα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά το 1983.

*Με στοιχεία από faroutmagazine.co.uk