Σφαγή του Μονάχου: Γιατί η Γερμανία αποζημιώνει μετά από 50 χρόνια συγγενείς των νεκρών αθλητών
Η τρομοκρατική ενέργεια που στοιχειώνει ακόμη τους Ολυμπιακούς Αγώνες συνέβη στις 5 Σεπτεμβρίου 1972 κι ενώ η διεξαγωγή τους στο Μόναχο ήταν σε πλήρη εξέλιξη...
- Ο καλλιτέχνης που απείλησε ότι θα κατέστρεφε πολύτιμα έργα τέχνης αν ο Τζούλιαν Ασάνζ πέθαινε στη φυλακή
- Για ποια εγκλήματα κατηγορούνται οι Νετανιάχου, Γκάλαντ και Ντέιφ
- Να απομονώσει τους αποστάτες καλούν οι 87+ τον πολιτικό κόσμο - «Να μην αποδεχτούν έδρες προϊόν συνωμοσίας»
- Οι καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Black Friday
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας ανακοίνωσε χθες Τετάρτη ότι προτίθεται να αποζημιώσει τους συγγενείς πρώτου βαθμού των 11 ισραηλινών αθλητών που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της τρομοκρατικής επίθεσης που σημειώθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1972 κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου. Το ακριβές ποσό που θα διατεθεί δεν ανακοινώθηκε.
Ο αποχαρακτηρισμός των εγγράφων
Οι συνολικά 23 συγγενείς των ισραηλινών αθλητών που έχασαν τη ζωή τους στο Μόναχο, μιλώντας στην εφημερίδα Χα’ Αρετς, ισχυρίζονται ότι η απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να καταβάλει αποζημιώσεις σχετίζεται με το ότι στις 5/9/2022 συμπληρώνονται 50 χρόνια από το τραγικό γεγονός, όπως μεταδίδει το ΚΥΠΕ.
Δείτε ακόμα – Στο μουσείο Μαραθώνα η πρώτη Ολυμπιακή Δάδα του 1936
Ως εκ τούτου, το Γερμανικό Κρατικό Αρχείο θα είναι πλέον υποχρεωμένο να αποχαρακτηρίσει χιλιάδες έγγραφα που θα αποδεικνύουν τα λάθη και τις παραλείψεις των γερμανικών αρχών ασφαλείας, τόσο πριν την τρομοκρατική επίθεση όσο και κατά τη διάρκειά της.
Οι συγγενείς των θυμάτων κατηγορούν για ολιγωρία και τις ισραηλινές κυβερνήσεις, οι οποίες φέρονται σκόπιμα να προτίμησαν να μην εξαντλήσουν τα μέσα πίεσης που διέθεταν προκειμένου να μην διαταραχθούν οι ισραηλινο-γερμανικές διακρατικές σχέσεις.
Με τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972, η γερμανική κυβέρνηση, κατέβαλε μέσω του Γερμανικού Ερυθρού Σταυρού τα έξοδα μεταφοράς των σορών των 11 ισραηλινών αθλητών από τη Γερμανία αεροπορικώς στο Ισραήλ και στους συγγενείς των θυμάτων το συνολικό ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.
Αρνηση οποιασδήποτε ευθύνης
Οπως υποστηρίζουν οι συγγενείς των θυμάτων, ο λόγος που επελέγη αυτή η διαδικασία οφειλόταν στην άρνηση της γερμανικής κυβέρνησης να αναδειχθεί οιαδήποτε ευθύνη για τον θάνατο των ισραηλινών αθλητών.
Πριν 20 χρόνια, αφού το ζήτημα αναδείχθηκε τότε ξανά από τα γερμανικά ΜΜΕ, η γερμανική κυβέρνηση δήλωσε πρόθυμη να καταβάλει άλλα τρία εκατομμύρια δολάρια «ως ένδειξη καλής θέλησης», χωρίς όμως πάλι να αποδέχεται καμία άλλη ευθύνη.
Οπως ισχυρίζονται οι συγγενείς των θυμάτων, πάνω από τα 2/3 του ως άνω ποσού καταβλήθηκαν ως δικηγορικές αμοιβές στους γερμανούς και ισραηλινούς δικηγόρους που χειρίστηκαν τις υποθέσεις τους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Γερμανίας απέρριψε το αίτημα των συγγενών, υποστηρίζοντας ότι έχει παρέλθει η νόμιμη παραγραφή, με αποτέλεσμα η πολυετής δικαστική προσπάθειά τους να πέσει στο κενό.
Με τη χθεσινή ανακοίνωση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Γερμανίας, η μακροχρόνια αυτή υπόθεση φαίνεται ότι πλησιάζει στο τέλος της, ενόψει μάλιστα και των εκδηλώσεων που αναμένεται να πραγματοποιηθούν στο Μόναχο στις 5 Σεπτεμβρίου 2022, για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το τραγικό εκείνο γεγονός που σημάδεψε την Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Στοιχειώνει ακόμα
Η τρομοκρατική ενέργεια που στοιχειώνει ακόμη τους Ολυμπιακούς Αγώνες συνέβη στις 5 Σεπτεμβρίου 1972 κι ενώ η διεξαγωγή τους στο Μόναχο ήταν σε πλήρη εξέλιξη, διανύοντας την ενδέκατη μέρα, γράφει το sansimera.gr.
Τις πρώτες πρωινές ώρες, οκτώ ένοπλοι της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» κατόρθωσαν να εισέλθουν στο Ολυμπιακό Χωριό, παρά τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Κατευθύνθηκαν στο κτίριο της ισραηλινής αποστολής κι αφού σκότωσαν έναν προπονητή κι έναν αρσιβαρίστα, συνέλαβαν 9 ομήρους, ενώ οι υπόλοιποι αθλητές και συνοδοί κατάφεραν να διαφύγουν.
Για να απελευθερώσουν τους ομήρους, οι τρομοκράτες ζήτησαν από τις κυβερνήσεις της τότε Δυτικής Γερμανίας και του Ισραήλ την απελευθέρωση 234 Παλαιστινίων που κρατούνταν από τους Ισραηλινούς, την αποφυλάκιση των γερμανών τρομοκρατών Αντρέας Μπάαντερ και Ούλρικε Μάινχοφ καθώς και την ασφαλή διαφυγή των ίδιων από τη Δυτική Γερμανία.
Τα αιτήματά τους δεν έγιναν δεκτά τόσο από τον γερμανό καγκελάριο Βίλι Μπραντ όσο και από την ισραηλινή πρωθυπουργό Γκόλντα Μεΐρ. Οι Γερμανοί, πάντως, προσφέρθηκαν να δώσουν μεγάλο χρηματικό ποσό στους απαγωγείς, για να απελευθερώσουν τους ομήρους ή να τους αντικαταστήσουν με γερμανούς πολίτες. Οι παλαιστίνιοι τρομοκράτες αρνήθηκαν την προσφορά κι επέμειναν στους όρους τους.
Παταγώδης αποτυχία
Οι γερμανικές αρχές αφού αρνήθηκαν τη συνεργασία των Ισραηλινών, εκπόνησαν σχέδιο με στόχο να εγκλωβίσουν τους τρομοκράτες σε κοντινό αεροδρόμιο, πείθοντάς τους ότι θα τους αφήσουν να διαφύγουν. Το σχέδιο, όμως, απέτυχε παταγωδώς.
Αργά το βράδυ της 5ης Σεπτεμβρίου, οι γερμανοί σκοπευτές που είχαν κατακλύσει το αεροδρόμιο άνοιξαν πυρ και τότε οι τρομοκράτες σκότωσαν και τους 9 ομήρους. Από την ανταλλαγή πυροβολισμών, τον θάνατο βρήκαν, επίσης, οι πέντε από τους οκτώ άραβες τρομοκράτες (οι τρεις συνελήφθησαν) κι ένας γερμανός αστυνομικός. Συνολικά, η τρομοκρατική ενέργεια του Μονάχου κόστισε 17 ανθρώπινες ζωές.
Ολες οι χώρες καταδίκασαν την επίθεση. Οι αραβικές σιώπησαν, με μοναδική εξαίρεση την Ιορδανία. Η αντίδραση των ειδικών δυνάμεων της Γερμανίας δεν έμεινε στο απυρόβλητο, αφού εκφράστηκαν πολλές αμφιβολίες για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν την υπόθεση και υποστηρίχθηκε ότι με μία διαφορετική αντιμετώπιση θα είχε αποφευχθεί το αιματοκύλισμα.
Οι Γερμανοί έχασαν έτσι τη μεγάλη ευκαιρία – αν και το επιθυμούσαν διακαώς – να αποκαταστήσουν το όνομά τους στους κόλπους του Ολυμπιακού κινήματος, που είχε στιγματισθεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου (1936), τους οποίους είχε διοργανώσει ο Χίτλερ.
Η ζωή πρέπει να συνεχιστεί
Πολλοί υποστήριξαν ότι με τόσους νεκρούς επιβαλλόταν να σταματήσει η διοργάνωση, η ΔΟΕ όμως αποφάσισε ότι η ζωή έπρεπε να συνεχιστεί και οι αθλητές να φορέσουν και πάλι τις φόρμες τους. Την επόμενη μέρα, στην τελετή – φόρο τιμής για τους νεκρούς – 80.000 κόσμος βρέθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου και οι σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες. Για 32 ώρες οι αγώνες έπαυσαν, αλλά ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Ειβερι Μπράντεϊτζ, ανακοίνωσε τη συνέχισή τους.
Τρεις ημέρες μετά τη Σφαγή του Μονάχου, στις 8 Σεπτεμβρίου, οι Ισραηλινοί σε αντίποινα βομβάρδισαν παλαιστινιακά στρατόπεδα στον Λίβανο και τη Συρία, με αποτέλεσμα οι νεκροί να ξεπεράσουν τους 100. Στο μεταξύ, οι σοροί των πέντε τρομοκρατών μεταφέρθηκαν στη Λιβύη του συνταγματάρχη Καντάφι, όπου τάφηκαν με τιμές ηρώων.
Στις 29 Οκτωβρίου 1972, αεροσκάφος της Λουφτχάνσα, που εκτελούσε το δρομολόγιο Δαμασκός – Φρανκφούρτη, υπέστη αεροπειρατεία και οι γερμανικές αρχές ενδίδοντας στις απαιτήσεις των αράβων αεροπειρατών, απελευθέρωσαν τους τρεις επιζώντες παλαιστίνιους τρομοκράτες της Σφαγής του Μονάχου. Αυτοί βρήκαν καταφύγιο στη Λιβύη, αλλά δεν επέζησαν για πολύ. Εξολοθρεύτηκαν από τη Μοσάντ (ισραηλινή μυστική υπηρεσία), στο πλαίσιο της επιχείρησης «Οργή Θεού».
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις