Τι συνέβη το έτος 1816 όταν χιόνισε τους καλοκαιρινούς μήνες

Οι εναλλαγές των τεσσάρων εποχών μέσα στο χρόνο είναι μία απαραίτητη και παράλληλα φυσική διαδικασία η οποία βοηθά στην ομαλή λειτουργία του πλανήτη. Παρ’ όλα αυτά, το έτος 1816 ο πλανήτης Γη δεν βίωσε ποτέ την εποχή του καλοκαιριού, καθώς τον Ιούνιο χιόνισε και ισχυρές καταιγίδες «βούλιαξαν» την Ευρώπη και όχι μόνο.

Αιτία αυτού του πρωτοφανούς φαινομένου ήταν η έκρηξη του ηφαιστείου «Tabora» στην Ινδονησία, στις 10 Απριλίου του 1816 και οι καταστροφικές συνέπειες που ακολούθησαν. Η χώρα ημερολογιακά διήνυε την εποχή της άνοιξης, ωστόσο μετά την έκρηξη η θερμοκρασία έπεσε απότομα. Αξίζει να σημειωθεί πως επρόκειτο και την μεγαλύτερη έκρηξη σε 1.630 χρόνια στο συγκεκριμένο σημείο, η οποία στοίχισε και τη ζωή σε 70 χιλιάδες ανθρώπους.

• Διαβάστε επίσης:  NASA: Ζήσαμε τον θερμότερο Ιούνιο στη Γη

Ευρώπη και βόρεια Αμερική

Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν χώρες της Ευρώπης και η βόρεια Αμερική. Λόγω των χιονοπτώσεων και του ολικού παγετού τους καλοκαιρινούς μήνες, οι καλλιέργειες καταστράφηκαν και οι αγρότες έσφαξαν τα ζώα τους διότι δεν είχαν τροφή να τους δώσουν.

Ακολούθησαν λιμοί και επιδημίες χολέρας.

Το ηφαίστειο σταμάτησε να βρυχάται στις 15 Ιουλίου του 1816, με τη στάχτη του να έχει εξαπλωθεί 1.300 χιλιόμετρα. Ο καπνός του εξακολουθούσε να είναι πυκνός πάνω από την κορυφή του έως τις 23 Αυγούστου του ίδιου έτους, ενώ για τα επόμενα τέσσερα χρόνια γινόντουσαν μικρές εκρήξεις.

Συνέπειες

Στην Ιρλανδία από τις 153 ημέρες της περιόδου Μαΐου-Σεπτεμβρίου, τις 142 έβρεχε καταρρακτωδώς. Στην Αγγλία ο μέσος όρος θερμοκρασίας κυμάνθηκε στους 13.4 βαθμούς, καταγράφοντας το τρίτο πιο ψυχρό καλοκαίρι στην ιστορία.

Σύμφωνα με στοιχεία, στη Γαλλία και την Αυστρία 200.000 άνθρωποι πέθαναν από τον λιμό και τις επιδημίες χολέρας και τύφου.

Στις 4 Ιουνίου σημειώθηκε παγετός στο Κονέκτικατ και στις 8 Ιουνίου χιόνισε στη Νέα Υόρκη.

Έως τις 23 Αυγούστου πάγωναν όλες οι πόλεις, η μία μετά την άλλη, με τις συγκοινωνίες να έχουν διακόψει τη λειτουργία τους, τα καυσόξυλα και τα αποθέματα τροφής να στερεύουν.

Η εξάπλωση της ηφαιστειακής σκόνης ήταν τόσο διάχυτη που το χιόνι στην Ουγγαρία είχε καφέ χρώμα και στην Ιταλία κόκκινο.

Η επόμενη χρονιά

Το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς παρέμεινε δύσκολο, με τις θερμοκρασίες να είναι ακόμη ιδιαίτερα χαμηλές και τις συνέπειες της έκρηξης να εξακολουθούν να πλήττουν πολλά μέρη του πλανήτη.