Επίπεδα τοξίνης

Σημείο καμπής ο Αύγουστος: άλλη πολιτική πραγματικότητα αφήσαμε πηγαίνοντας για ύπνο την Πέμπτη και σε άλλη, πολύ διαφορετική ξυπνήσαμε την Παρασκευή. Το προηγούμενο διάστημα υποτίθεται πως κανείς δεν ήθελε να πάει σε εκλογές σε κλίμα τοξικότητας. Ο ένας κατηγορούσε τον άλλο για τα επίπεδα τοξίνης, που τελικά αποδείχτηκαν υπερβολικά χαμηλά για τα δεδομένα του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Κανένα σημείο αντιπαράθεσης δεν αγγίζει σε τοξικότητα το σημερινό: οι λάτρεις του ρετρό βλέπουν μπροστά τους να καθρεφτίζεται ο προηγούμενος αιώνας, με όλη του τη δόξα – αυτή τη φορά απλώς οι «κοριοί» μπαίνουν στα κινητά και η φημολογία για το πώς και το γιατί διεξάγεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Φυσικά, είναι όλα εντός παιχνιδιού, κι ας επιστρέψαμε στη συζήτηση του αυτονόητου: υποτίθεται πως είχαμε γυρίσει σελίδα. Υποτίθεται πως σε μερικά δεδομένα διαφάνειας συμφωνούμε πια όλοι μεταξύ μας.

Η κυβέρνηση μετράει πια δύο παραιτήσεις και καλείται από την αντιπολίτευση να δώσει εξηγήσεις για παρακολουθήσεις που, όπως λέει επισήμως, δεν γνώριζε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται για πρώτη φορά εδώ και χρόνια εκτός του βασικού κάδρου της σύγκρουσης – έχει (για την ώρα τουλάχιστον) τα χέρια λυμένα για όση κριτική λαχταράει η καρδιά του αρχηγού του.

Και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ βρίσκεται να οδηγεί τις εξελίξεις μιας αντιπαράθεσης που συνέβη σχεδόν τυχαία, όταν ένας συνεργάτης του Νίκου Ανδρουλάκη τον προέτρεψε να ελέγξει το κινητό του για τυχόν κακόβουλα λογισμικά.

Μπροστά μας απλώνεται ένας Αύγουστος ψεύτης, που μας υποσχέθηκε να μην έχει ειδήσεις και μας πρόδωσε πάνω στην πρώτη εβδομάδα. Λίγο πριν παραδοθούμε όλοι στη θερινή ραστώνη, για ένα διάλειμμα πριν από τα φθινοπωρινά επεισόδια, ξέρουμε τι πρέπει να γίνει: όσο πιο γρήγορα έρθουν όλα στο φως τόσο το καλύτερο.

Στην πραγματικότητα, καμία πολιτική δύναμη δεν θέλει να κερδίζει τις άλλες ως μονόφθαλμος ανάμεσα σε τυφλούς. Αφού όμως θα πάμε σε εκλογές χωμένοι μέχρι τον λαιμό στην τοξικότητα, ας αποφασίσουμε τουλάχιστον να το κάνουμε σωστά.

Στο τέλος να μην έχει μείνει ούτε μια σκιά αμφιβολίας για κανέναν.