Εδιμβούργο: Πώς μοιάζει ένα ρέιβ πάρτι για… κωφούς;

Όλα ξεκίνησαν το 2003, όταν ο Τρόι Λι βρέθηκε να περιμένει αδίκως στην ουρά για την είσοδο σε κάποιο κλαμπ. Ο φύλακας τον ενημέρωσε ότι δεν άφηνε τον ίδιο και την παρέα του να μπουν επειδή ήταν κωφοί.

Όπως εξηγεί στον Guardian, μέχρι τότε δεν είχε βιώσει διακρίσεις, παρά το γεγονός ότι επί μια ολόκληρη δεκαετία συμμετείχε συχνά σε ρέιβ πάρτι. Ο θυμός του για το περιστατικό, τον οδήγησε στη διοργάνωση του πρώτου ρέιβ πάρτι για κωφούς στη Βρετανία «για να αποφύγω αυτές τις ανοησίες», όπως λέει στη βρετανική εφημερίδα.

• Διαβάστε επίσης: Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος: Ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία

Είκοσι χρόνια αργότερα, το ρέιβ πάρτι για κωφούς είναι μια από τις πιο δημοφιλείς εκδηλώσεις στο πρώτο Φεστιβάλ Κωφών του Εδιμβούργου που ξεκινά την Παρασκευή.

Ομοιότητες και διαφορές

«Πολλοί με ρωτούν ποια είναι η διαφορά από ένα συμβατικό ρέιβ πάρτι, Η κοινότητα των κωφών είναι μέσα σε ένα χώρο, η μουσική είναι διαολεμένα δυνατή και η αλήθεια είναι ότι δυναμώνουμε λίγο περισσότερο τα μπάσα. Είναι ένα ρέιβ πάρτι όπου όλοι είναι χαρούμενοι, μαστουρωμένοι χωρίς να παίρνουν ναρκωτικά», εξηγεί.

Στο ρειβ πάρτι θα υπάρχουν λέιζερ, κωφοί DJ και καλλιτέχνες που ερμηνεύουν στη νοηματική. Ο Λι λέει στον Guardian ότι η εκδήλωση απευθύνεται σε άτομα που έχουν κάποιο ποσοστό ακοής, όμως ακόμη και οι εντελώς κωφοί μπορούν να βιώσουν σωματικά τις δονήσεις των μπάσων και να δουν τους ερμηνευτές να ραπάρουν στη νοηματική, με στίχους που αφορούν την κουλτούρα της κοινότητας ων κωφών. «Δεν υπάρχουν πολλοί κωφοί-πρότυπα στη μουσική βιομηχανία», τονίζει.

Τι επιφυλάσσει το μέλλον

Σιγά-σιγά, όμως, η κουλτούρα αλλάζει, σύμφωνα με τον Λι, με την πρόσβαση και τη συμπερίληψη να αυξάνονται και την κουλτούρα της κοινότητας των κωφών να γιορτάζεται σε φεστιβάλ.

Όπως λέει, το 2022 ήταν μια πολύ καλή χρονιά σε αυτό τον τομέα, με τον Τρόι Κότσουρ να γίνεται ο πρώτος κωφός άνδρας που κέρδισε Όσκαρ, και άλλους κωφούς καλλιτέχνες και προσωπικότητες να σημειώνουν τις δικές τους πρωτιές. Όλοι τους, παρατηρεί ο Λι, «κανονικοποιούν τις νοηματικές γλώσσες, τις κωφές φωνές και τις συσκευές που ενισχύουν την ακοή».

Όμως, συμπληρώνει ότι υπάρχουν ακόμη μεγάλα περιθώρια για πρόοδο, ενώ απαιτούνται μεγαλύτερες επενδύσεις για τη δημιουργία ευκαιριών για κωφούς καλλιτέχνες.