Στο ενημερωτικό του δελτίο (Playbook) από τις Βρυξέλλες, το Politico ενημέρωσε, ως οφείλει, τους συνδρομητές του για τις τελευταίες εξελίξεις στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων. Παρουσίασε το αίτημα της επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ζητήσει και αυτό το σώμα, μετά την Κομισιόν, εξηγήσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Επανέλαβε ότι στην τελευταία παγκόσμια κατάταξη για την ελευθερία του Τύπου η Ελλάδα καταλαμβάνει την τελευταία θέση στην ΕΕ. Και επέλεξε να προβάλει τις δηλώσεις ενός, και μόνο ενός, από όσους είχαν εκφραστεί το τελευταίο 24ωρο για την υπόθεση. Πρόκειται για τον βουλευτή Ηλείας της ΝΔ Κώστα Τζαβάρα.
Τον Μάιο του 2021, ο Τζαβάρας δήλωσε ότι δεν θα θέσει ξανά υποψηφιότητα για βουλευτής επειδή συγχωνεύθηκαν δύο πανεπιστημιακά τμήματα της εκλογικής του περιφέρειας με άλλα τμήματα. Τον περασμένο Μάρτιο, με μια σιβυλλική του δήλωση που απογοήτευσε τους χιλιάδες συντοπίτες του που ήλπιζαν να έχει αλλάξει γνώμη, επανέλαβε ότι δεν θα κατεβεί ξανά υποψήφιος επειδή έχει εμφανιστεί στην πολιτική ζωή ένα «νέο πλαίσιο αξιών και αρχών» με τις οποίες δεν προτίθεται να συμβιβαστεί. Αυτά βέβαια δεν είναι υποχρεωμένο να τα ξέρει το Politico, σύμφωνα με το οποίο έχει αναμφισβήτητα συμβολική αξία να δηλώνει ένας κυβερνητικός βουλευτής ότι «η συγκάλυψη θεμάτων που άπτονται της προσβολής των ατομικών δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών είναι ασυμβίβαστη με την ιδεολογία και τη δημοκρατική κουλτούρα της ΝΔ».
Παρακολουθούμε λοιπόν μια ανταρσία; Μια εξέγερση των καθαρών δεξιών; Ενα «Φτάνει πια» που ακούγεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη;
Ο Τζαβάρας όμως είπε και κάτι άλλο. Χαρακτήρισε «ντροπή για τη Δημοκρατία» τη στάση των «συστημικών μέσων ενημέρωσης» και, γενικότερα, το ότι «δεν υπάρχουν μέσα που με όρους αμεροληψίας και αντικειμενικότητας μάχονται να ενημερώσουν τον κόσμο για το τι πραγματικά συνέβη σ’ αυτή την υπόθεση». Εδώ υπάρχει ένα μπέρδεμα. Ποια είναι τα συστημικά μέσα; Τα αντισυστημικά είναι αμερόληπτα ή όχι; Mήπως τελικά οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα ευνόησαν την Ελλάδα στέλνοντάς την στην 108η θέση; Οι συνδρομητές του Politico περιμένουν απαντήσεις.
Ακολουθώντας πάντως τα ίδια αυστηρά κριτήρια επιλογής, οι υπεύθυνοι του ιστότοπου θα πρέπει να πονοκεφάλιασαν χθες για το ποιο από τα νέα χτυπήματα στην κυβέρνηση να αναδείξουν στο σημερινό τους δελτίο. Το ένα ήλθε από τον Ευάγγελο Αντώναρο, που εξέφρασε την ανησυχία του για την ψυχική υγεία των πολιτών και δήλωσε ότι με το να συνεχίζει η Νέα Δημοκρατία να έχει επικεφαλής τον Μητσοτάκη «στην ουσία αυτοχειριάζεται». Το άλλο ήταν μια «παρέμβαση-κόλαφος» (σύμφωνα με τον αντιπολιτευόμενο Τύπο) του Προκόπη Παυλόπουλου που, επικαλούμενος τον Ηράκλειτο, «αισθάνθηκε την υποχρέωση να επισημάνει» ότι οι φορείς της εξουσίας πρέπει να αναλαμβάνουν στο ακέραιο την πολιτική ευθύνη που τους αναλογεί και να μην τη μεταθέτουν σε άλλους. Δύσκολη επιλογή, στ’ αλήθεια.
Ο οικονομικός γίγαντας που ακούει -ή άκουγε- στο όνομα Γερμανία βιώνει την μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική κρίση εδώ και πολλά χρόνια, σύμφωαν με την εικόνα που καταγράφει ο Economist.
Ο καλλιτέχνης Andrei Molodkin απείλησε να καταστρέψει έργα του Πικάσο αν ο ακτιβιστής δεν βρισκόταν εκτός φυλακής. Τώρα, εκθέτει ένα πορτρέτο του Τζούλιαν Ασάνζ σε μια νέα έκθεση.
Η εκτίμηση έρχεται να προστεθεί στην ανησυχία ορισμένων επενδυτών ότι τα δισεκατομμύρια που επενδύονται στην τεχνητή νοημοσύνη δεν φέρνουν τα αντίστοιχα κέρδη.
