Μην εθιστούμε στην ιδέα της παρακολούθησης

Πόσο κινδυνεύουν οι ελευθερίες μας;  Είμαστε πραγματικά ελεύθεροι την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης;

Μπορεί να είμαστε ανά τακτά διαστήματα υπό συνεχή παρακολούθηση;  Ποιος είναι ο βαθμός προσωπικής ελευθερίας;

Που αρχίζει η παραβίαση προσωπικών δεδομένων; Υφίσταται η έννοια της ελεύθερης προσωπικότητας;

Που αρχίζει και που τελειώνει η αυτονομία;

Πολλά μπορεί να τεθούν προς ερώτηση και εξίσου περισσότερες θα είναι οι επιφυλάξεις, οι απορίες, όπως επίσης μεγάλος παραμένει ο προβληματισμός και με όσα απαράδεκτα και καταδικαστέα βλέπουμε τις τελευταίες μέρες με φόντο το σκάνδαλο των υποκλοπών που σε άλλες χώρες θα έτριζαν συθέμελα οι κυβερνήσεις με ότι αυτό σημαίνει.

Χωρίς διάθεση συνωμοσιολογίας, υφίσταται μείζον θέμα που πρέπει όσο είναι νωρίς να αντιμετωπιστεί πλην αρχίσει να παγιώνεται μια κατάσταση που θα εξουδετερώνει σταθερές δεκαετιών στο πεδίο των δικαιωμάτων και ειδικά με το οποιοδήποτε πρόσχημα.

Είναι σαφές ότι οι Δημοκρατίες δεν μπορούν να στηρίζονται σε επιτηρήσεις, συνεχούς ελέγχους και παρακολουθήσεις.

Και το ζητούμενο είναι να μην εθιστούμε στην ιδέα της καλής παρακολούθησης και του περιορισμού ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών με διάφορα προσχήματα.

Οι κρατικές επεμβάσεις στο ατομικό δικαίωμα είναι ανεπίτρεπτες. Η ιδιωτικότητα και η αυτονομία είναι η τεράστια περιουσία όλων μας.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών που πρέπει να διερευνηθεί στο μέγιστο βαθμό και να αποδοθούν ευθύνες δίνει ευκαιρίες για ριζικές και ουσιαστικές αλλαγές.