Η Μπέλα Χαντίντ δηλώνει «περήφανη Παλαιστίνια»: «Με αποκαλούσαν τρομοκράτη, έχασα φίλους και δουλειές»

Η υπεράσπισή της της έχει φέρει μια ολοσέλιδη επιθετική διαφήμιση στους New York Times και ένα άμεσο tweet από τον επίσημο λογαριασμό της χώρας του Ισραήλ στο Twitter, τα οποία και τα δύο έθιξε σε μια νέα συνέντευξη σχετικά με την υπεράσπισή της.

«Έχω αυτό το καθολικό άγχος να μην πω κάτι λάθος και να μην είμαι αυτό που όλοι θέλουν να είμαι ανά πάσα στιγμή», δήλωσε η Χαντίντ στην αρχή της νέας της συνέντευξης στο podcast the Rep της Noor Tagouri. «Αλλά έχω επίσης συνειδητοποιήσει ότι γνωρίζω την ιστορία της οικογένειάς μου, γνωρίζω τη δική μου ιστορία και φυσικά την ιστορία της χώρας καταγωγής μου. Και αυτό είναι αρκετό».

• Διαβάστε επίσης: Μπέλα Χαντίντ: «Πάντα επέστρεφα στους κακοποιητές μου»

Το σούπερ μόντελ είναι εδώ και καιρό υπέρμαχος της Παλαιστίνης. Σε μια ανάρτηση στο Instagram τον Ιούνιο, επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να αγωνιστεί για την Παλαιστίνη, γράφοντας: «Δεν θα επιτρέψω ποτέ σε κανέναν να ξεχάσει την όμορφη Παλαιστίνη μας ή τον όμορφο λαό μας».

View this post on Instagram

A post shared by Bella  (@bellahadid)

Ο ακτιβισμός της Χαντίντ έχει ενταθεί τα τελευταία δύο χρόνια. Στο Instagram, έχει μοιραστεί βίντεο από υποτιθέμενη απρόκλητη βία μεταξύ των Ισραηλινών Δυνάμεων Άμυνας και των Παλαιστινίων. Τον Μάρτιο, η ίδια και η αδελφή της, Τζίτζι Χαντίντ, ανακοίνωσαν ότι θα δωρίσουν τα κέρδη τους από την Εβδομάδα Μόδας σε οργανώσεις που παρέχουν βοήθεια στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη.

Ο ακτιβισμός της δεν έχει έρθει χωρίς κόστος. «Είχα τόσες πολλές εταιρείες που σταμάτησαν να συνεργάζονται μαζί μου», δήλωσε το σούπερ μόντελ στο Rep. «Έχω φίλους που με παράτησαν τελείως». Τον Μάιο του 2021, κατηγορήθηκε από τον επίσημο λογαριασμό του Ισραήλ στο Twitter ότι είναι «υπέρμαχος της ρίψης των Εβραίων στη θάλασσα», αφού συμμετείχε σε μια φιλοπαλαιστινιακή πορεία μετά από μια αεροπορική επιδρομή στη Γάζα. Εκείνη την εποχή, η Χαντίντ κατήγγειλε στο Instagram την «ισραηλινή αποικιοκρατία» και τη «στρατιωτική κατοχή και το απαρτχάιντ» – αν και ξεκαθάρισε επίσης ότι αυτό δεν είχε να κάνει «με τη θρησκεία» ή «με το να ξερνάει μίσος ο ένας για τον άλλον» – γράφοντας: «Στέκομαι στο πλευρό των Παλαιστινίων αδελφών μου». Λίγο αργότερα, η Χαντίντ, η αδελφή της και η Dua Lipa (η οποία εκείνη την εποχή έβγαινε με τον αδελφό τους, Anwar Hadid) έγιναν στόχος ενός ολοσέλιδου θέματος στους New York Times που τους κατηγορούσε για «αντισημιτισμό». Μιλώντας στο Rep, η Χαντίντ χαρακτήρισε το άρθρο «απογοητευτικό», προσθέτοντας ότι η εφημερίδα «πούλησε την ψυχή της».

«Όταν μιλάω για την Παλαιστίνη, με χαρακτηρίζουν ως κάτι που δεν είμαι. Αλλά μπορώ να μιλήσω για το ίδιο πράγμα που συμβαίνει κάπου αλλού στον κόσμο και αυτό είναι οκέι. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω».

Η Μπέλα Χαντίντ με τον μπαμπά της / Photo: YouTube

Η Χαντίντ σημείωσε στη συνέντευξη ότι συνειδητοποίησε σε νεαρή ηλικία ότι οι άνθρωποι δεν θα αγκάλιαζαν απαραίτητα την ταυτότητά της ως περήφανη Παλαιστίνια. Θυμήθηκε ότι την αποκαλούσαν «τρομοκράτη» στην όγδοη τάξη. «Μου έδιναν χαρακτηρισμούς και με κατηγορούσαν ως άτομο μίσους για έναν άλλο λαό, αλλά το μόνο για το οποίο μιλούσα ήταν για την απελευθέρωση του λαού του πατέρα μου – ανθρώπων που πονάνε βαθιά».

Μια πρόσφατη ιστορία με μια Ισραηλινή στους δρόμους της Νέας Υόρκης την έκανε να συνειδητοποιήσει ότι δεν φοβάται πια να μιλάει.

«Έφευγα από το μεσημεριανό μου γεύμα και αυτή η γυναίκα με πλησίασε και μου είπε: «Μόλις μετακόμισα πρόσφατα στη Νέα Υόρκη από το Ισραήλ και είπα στον εαυτό μου ότι αν δω ποτέ τη Μπέλα Χαντίντ θα την πλησιάσω και θα τη ρωτήσω γιατί με μισεί τόσο πολύ»», δήλωσε η Χαντίντ και πρόσθεσε ότι απάντησε ανοιχτά, καλωσορίζοντας τη γυναίκα στη συζήτηση, λέγοντάς της ότι δεν τη μισεί και προσκαλώντας την να κάνουν μια όμορφη και ήρεμη κουβέντα: «Είχα άγχος ότι δεν θα μπορούσα να απαντήσω σε ό,τι είχε να μου πει», είπε το μοντέλο. «Αλλά συνειδητοποίησα σε αυτή τη συζήτηση, ότι δεν χρειαζόταν να είμαι μαχητική. Το μόνο που έπρεπε να βρουν δύο κορίτσια που μιλούσαν για την ιστορία τους, είναι έναν κοινό παρονομαστή, που είναι ότι δε θέλουμε να πεθάνει κανείς άλλος».