Ιλια Πονομαριόφ: Ο Ρώσος πρώην βουλευτής, το Κίεβο και οι… παρτιζάνοι που θέλουν την ανατροπή του Πούτιν

Κατά τη Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) της Ρωσίας, η δολοφονία της Ντάρια Ντούγκινα φέρει τη «σφραγίδα» των ειδικών δυνάμεων της Ουκρανίας.

Το Κίεβο αρνείται κατηγορηματικά κάθε εμπλοκή στην ανατίναξη του παγιδευμένου με εκρηκτικά αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε η κόρη του Ρώσου υπερεθνικιστική Αλενάντερ Ντούγκιν, τον οποίο διεθνή ΜΜΕ χαρακτηρίζουν «γκουρού» του Πούτιν και «εμπνευστή» της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

• Διαβάστε επίσης: Ρωσία: Ο Πούτιν πήρε θέση για τη δολοφονία της Ντούγκινα – Η πρώτη αντίδραση του Κιέβου

Ανώτερος Ουκρανός αξιωματούχος μιλώντας στην εφημερίδα Guardian έκανε λόγο για «έργο επαγγελματιών», υποστηρίζοντας ότι η δολοφονία θα μπορούσε να είναι προϊόν διαμάχης μεταξύ υπερεθνικιστών ή ακόμη και της ίδιας της FSB, τονίζοντας ότι το τελευταίο σενάριο αποτελεί απλά μια εικασία.

• Διαβάστε επίσης: Ρωσία: Η πραγματική σχέση του Ντούγκιν με τον Πούτιν

«Θολώνοντας» στο μεσοδιάστημα κι άλλο στα «νερά» ο Ρώσος πρώην βουλευτής της Δούμας και νυν μόνιμος κάτοικος Κιέβου, Ίλια Πονομαριόφ, ισχυρίστηκε ότι την ευθύνη για τη δολοφονία ανέλαβε μια άγνωστη οργάνωση ονόματι «Εθνικός Δημοκρατικός Στρατός» (NRA), που -όπως είπε- συγκροτούν Ρώσοι αντικαθεστωτικοί αντάρτες.

Aπό το κανάλι «Πρωινό Φεβρουαρίου» μάλιστα -που ο ίδιος ίδρυσε στο Κίεβο λίγο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία- ο Πονομαριόφ διάβασε ένα κείμενο που χαρακτήρισε μανιφέστο της πρωτοεμφανιζόμενης οργάνωσης.

Με αυτό, φέρεται να καλεί όλους τους Ρώσους να ενταχθούν στις τάξεις της για «αλλαγή του καθεστώτος» και να υψώσουν τη «λευκή-μπλε σημαία της νέας Ρωσίας, αντί της τρίχρωμης που ατίμασε η κυβέρνηση του Πούτιν».

Ο Ίλια και οι… παρτιζάνοι

Καμία ανεξάρτητη πηγή δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει κάποια από τις προαναφερθείσες πληροφορίες ή εικασίες.

Ειδικά ως προς τον NRA ακόμη και Ουκρανοί αξιωματούχοι εμφανίστηκαν να υποβαθμίζουν τα περί ανάληψης ευθύνης, αποδίδοντας τη δημοσιοποίηση του μανιφέστου της οργάνωσης σε «ενίσχυσης το προφίλ της».

Στη Μόσχα -που κατηγορούν πλέον ευθέως την Ουκρανία- εντάσσουν τους ισχυρισμούς Πονομαριόφ στο πλαίσιο εκστρατείας παραπλάνησης από το Κίεβο και τη Δύση. Οι αρχές πάντως παραδέχονται εμμέσως πλην σαφώς τη δράση ξένου δικτύου δολιοφθοράς και σαφή κενά ασφαλείας στα ρωσικά εδάφη.

Εμμένοντας από την πλευρά του στην εκδοχή των Ρώσων παρτιζάνων, ο Πονομαριόφ ανέφερε μιλώντας στο κανάλι του ότι βρισκόταν σε επαφή με μέλη του NRA από τον περασμένο Απρίλιο, μέσω του καναλιού RosPartizan στην πλατφόρμα Telegram.

Ανέφερε ότι τους παρασχέθηκε βοήθεια, χωρίς να διευκρινίσει ακριβώς από ποιους, συγκαταλέγοντας τον εαυτό του στους ενεργούς υποστηρικτές τους, αποκαλώντας τους «συντρόφους».

Έκανε λόγο για «υλική βοήθεια» και στήριξη σε «μεθόδους», «παροχή συμβουλών και προστασίας», μέχρι και για «φυγάδευση από τη Ρωσία».

«Βοηθάμε ενεργά», πρόσθεσε, «με διάφορους τρόπους»…

According to Ponomaryov, the Army was involved in a number of other operations with some members killed in recent days as the FSB opened a hunt for them. The groups is still active and notified Ponomaryoev about success shortly after the action took palce. pic.twitter.com/gFW1rRylZo

— Dmitri (@wartranslated) August 21, 2022

«Βίος και πολιτεία»

Πάλαι ποτέ αντιπρόεδρος της Yukos Oil την εποχή που ήταν η μεγαλύτερη ρωσική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου προτού χρεοκοπήσει, Ρώσος επιχειρηματίας στον τεχνολογικό τομέα και μετέπειτα βουλευτής με το κόμμα «Μια Δίκαιη Ρωσία» της λεγόμενης συστημικής αντιπολίτευσης, ο Ίλια Πονομαριόφ εξελίχθηκε σε έναν από τους σφοδρότερους επικριτές του Κρεμλίνου επί προεδρίας Πούτιν.

Πριν την εκλογή του το 2007 στη Δούμα είχε υπηρετήσει για μια πενταετία ως επικεφαλής πληροφοριών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας, με το οποίο μετέπειτα διέρρηξε τους δεσμούς του.

Οι θέσεις του χαρακτηρίστηκαν «ανορθόδοξες αριστερές». Ο ίδιος περιέγραφε τις προτάσεις του ως «κοινωνική παγκοσμιοποίηση».

Σε διεθνές επίπεδο, υποστήριζε τη δημιουργία μιας «Βόρειας Ένωσης» μεταξύ των κρατών της Ευρώπης, της Αμερικής και της πρώην ΕΣΣΔ, αν και απέρριπτε το αμερικανικό καπιταλιστικό μοντέλο.

Από το 2012 οργάνωνε διαδηλώσεις κατά του Πούτιν.

View this post on Instagram

A post shared by Ilya Ponomarev (@ponomareviv)

Αν και το 2014 επέκρινε την ανατροπή του Ουκρανού φιλορώσου προέδρου Γιανουκόβιτς ως ενορχηστρωμένο σχέδιο από μια συμμαχία εθνικιστών και νεοφιλελεύθερων, έγινε την ίδια χρονιά ο μοναδικός Ρώσος βουλευτής που ψήφισε κατά της προσάρτησης της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Πολλοί ζήτησαν τότε την παραίτησή του. Στο κέντρο της Μόσχας στήθηκε τότε μια τεράστια αφίσα που τον στοχοποιούσε ως «προδότη».

Τον Αύγουστο του 2014, ενώ ο Πονομαριόφ βρισκόταν σε ταξίδι στην Καλιφόρνια, ομοσπονδιακοί δικαστικοί επιμελητές πάγωσαν τους τραπεζικούς λογαριασμούς του και ανακοίνωσαν ότι δεν θα του επιτρέψουν να επιστρέψει στη Ρωσία.

Αφορμή ήταν έρευνα που είχε διαταχθεί σε βάρος του για υπεξαίρεση 22 εκατομμυρίων ρουβλιών που προορίζονταν για τον τεχνολογικό Ίδρυμα Skolkovo. Ο ίδιος απέρριψε την κατηγορία ως πολιτικά υποκινούμενη.

Ουσιαστικά εξόριστος, άρχισε να ζει στο Σαν Χοσέ στην Καλιφόρνια. Από το 2016 ωστόσο έγινε μόνιμος κάτοικος Κιέβου. Τρία χρόνια μετά πήρε την ουκρανική υπηκοότητα.

View this post on Instagram

A post shared by Ilya Ponomarev (@ponomareviv)

Στοχεύοντας στην ανατροπή του Πούτιν

Από το 2017 ο Πονομαριόφ έλαβε προσωπική προστασία από την ουκρανική Υπηρεσία Ασφαλείας SBU, μετά τη δολοφονία ενός Ρώσου πρώην βουλευτή ενώ καθ’ οδόν στο Κίεβο για να τον συναντήσει.

Αμέσως μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου, ο Πονομαριόφ εντάχθηκε στις δυνάμεις της Ουκρανίας.

«Δεν πολεμώ ενάντια στη Ρωσία», είχε δηλώσει τότε, «αλλά κατά του Πούτιν, του πουτινισμού και του ρωσικού φασισμού».

Έκτοτε, ίδρυσε το ρωσόφωνο τηλεοπτικό δίκτυο με έδρα το Κίεβο και το «αδελφό» κανάλι RosPartizan στο Telegram, μέσω του οποίου διακινούνται πληροφορίες ακόμη και για την κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών.

Μιλώντας τον περασμένο Ιούλιο στον Guardian ανέφερε ότι στόχος ήταν η σωστή πληροφόρηση των Ρώσων για την εισβολή στην Ουκρανία και, εν κατακλείδι, η ανατροπή του προέδρου Πούτιν.

Στοχεύει, ανέφερε, κυρίως σε δύο ομάδες που μπορούν να προκαλέσουν κοινωνική αναταραχή: στους νέους που στήριζουν κυρίως τον Αλεξέι Ναβάλνι -με τον οποίο ο ίδιος βρίσκεται σε ανοιχτή κόντρα- καθώς και στην εργατική τάξη που δεν έχει τα μέσα να φύγει από τη χώρα.

Στην ερώτηση εάν θα έπρεπε το Κρεμλίνο να τον χαρακτηρίσει «ξένο πράκτορα», ο ίδιος απάντησε πως θα ήταν «περήφανος αν με αποκαλούσαν έτσι».

«Θα εκπλαγώ αν ο Πούτιν θα είναι ακόμα στο Κρεμλίνο την επόμενη χρονιά», δήλωσε πρόσφατα στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro.

Αυτό το μήνα εν τω μεταξύ κυκλοφορεί στις ΗΠΑ το βιβλίο του με τίτλο «Πρέπει ο Πούτιν να πεθάνει; Η ιστορία του πώς η Ρωσία γίνεται δημοκρατία μετά την ήττα από την Ουκρανία».

Όσο για τα υπέρογκα έξοδα λειτουργίας του σταθμού του, που ανέρχονται σε εκατομμύρια δολάρια το χρόνο; Προς το παρόν, υποστηρίζει, τα καλύπτει με ίδια κεφάλαια χάρη σε επιτυχημένες επενδύσεις του στη Σίλικον Βάλεϊ. Αναζητεί, ωστόσο, και Δυτικούς χορηγούς…