Λεφτά (δεν) υπάρχουν

Οποιος παρακολουθεί τη χώρα και όσα συμβαίνουν τελευταία σε αυτήν, δεν μπορεί να μην ανησυχεί. Οι έλληνες πολιτικοί, παρασυρμένοι από το προεκλογικό ρεύμα που έρχεται, δείχνουν να έχουν συμφωνήσει σε ένα ψέμα. Μεταδίδουν με αφελή σιγουριά αντίστοιχη του 2008-2009 ότι… λεφτά υπάρχουν και ως εκ τούτου μπορούμε με άνεση να επιδοθούμε σε ακατάσχετη «μπουρδολογία», περασμένων εποχών. Από αυτήν που «τυφλώνει» με κομματικό μίσος τους πολίτες κάνοντας δυσδιάκριτους τους κινδύνους. Ανεξαρτήτως κλίματος, διεθνούς και εγχώριου, προκλήσεων οικονομικών και γεωπολιτικών, θεωρούν ότι η Ελλάδα αντέχει. Οτι η οικονομία της μπορεί – ξανά – να αντιμετωπίσει πολιτικές αντιπαραθέσεις, όξυνση του πολιτικού κλίματος, «δηλητηρίαση» του εκλογικού σώματος και μικροπολιτικά νταηλίκια κάθε είδους.

Να το πούμε όσο γίνεται πιο απλά. Η οικονομία μας πράγματι έχει κάνει άλματα. Προσελκύει επενδύσεις, οι πιο πολλές από το εξωτερικό. Δημιουργεί πολλές νέες θέσεις εργασίας. Οι αποταμιεύσεις αυξάνονται. Εχουμε και πολλά λεφτά διαθέσιμα για επενδύσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ. Ο τουρισμός, μας ευλόγησε η συγκυρία, να κινηθεί σε επίπεδα που ουδείς μπορούσε να προβλέψει. Ως εκ τούτου παρά τον σχεδόν διψήφιο πληθωρισμό, η ανάπτυξη φέτος μπορεί να ξεπεράσει και το 5-6%. Την μεγάλη ανάπτυξη θα την επικυρώσουν με αναθεωρήσεις μέσα στο φθινόπωρο τόσο η ΕΕ όσο και η ΕΚΤ. Ακόμα και για το 2023 που θα αναθεωρήσουν τις προβλέψεις για το ελληνικό ΑΕΠ προς τα κάτω (περίπου στο 3%) και πάλι η Ελλάδα θα ξεπερνάει πάνω από 2 μονάδες τη μέση ανάπτυξη στην ευρωζώνη. Αυτά είναι τα καλά, εξαιρετικά ελπιδοφόρα νέα. Δείχνουν μια «καρδάρα» γεμάτη. Κοιτάξτε τώρα πόσο εύκολο είναι να «χύσουμε την καρδάρα».

Η Ελλάδα ως γνωστόν λόγω πολιτικών λαθών, της δεκαετίας του 2000, έχασε την επενδυτική βαθμίδα και έκτοτε δεν την ανέκτησε. Πράγμα που σημαίνει ότι στην καταιγίδα που έρχεται είμαστε ακάλυπτοι. Η τελευταία αυτή εκκρεμότητα της περιόδου των μνημονίων, δεν μπορεί να λυθεί τουλάχιστον για τον επόμενο χρόνο, λόγω της πολιτικής αστάθειας που ήδη έχει προκύψει. Αρα έτσι θα πάμε ως τις εκλογές. Την ίδια στιγμή τα επιτόκια και το κόστος δανεισμού θα ανεβαίνουν, στην Ελλάδα λίγο πάντα παραπάνω, ανάλογα και με τις πολιτικές εξελίξεις που συνήθως επηρεάζουν το ελληνικό αξιόχρεο. Ακριβώς γιατί δεν διαθέτουμε την επενδυτική βαθμίδα.

Μέχρι που κάποια στιγμή είναι πιθανό να φτάσουμε σε ένα σημείο που πρακτικά θα είμαστε εκτός αγορών, ειδικά στην περίπτωση που δώσουμε την εικόνα εκτροχιασμού από μια ορθόδοξη οικονομική πολιτική. Οι έλληνες πολιτικοί για τους δικούς τους λόγους λένε ότι αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Εχουμε στο πλάι τα 30 δισ. ευρώ που κάποτε δανειστήκαμε και στη συνέχεια ανανεώσαμε με τους φόρους μας. Δεν λένε οι πολιτικοί ότι αυτό αφορά μόνο το Δημόσιο. Ούτως ή άλλως τα λεφτά που δεν ανανεώνονται κάποια στιγμή τελειώνουν. Σε κάθε περίπτωση αυτά τα λεφτά δεν αφορούν τις τράπεζες (που έχουν την υποχρέωση να εκδώσουν έναν σκασμό ομόλογα). Δεν αφορούν τους επενδυτές (που θα βλέπουν μια χώρα να πηγαίνει στα βράχια). Για την ακρίβεια τους αφορά αποτρεπτικά ως προς την παραμονή τους στην Ελλάδα.

Με λίγα λόγια λεφτά δεν υπάρχουν, στον βαθμό που θα επέτρεπαν να μιλάμε για αυξήσεις 6-7% στις συντάξεις (αν και είναι δίκαιο μέτρο). Λεφτά δεν υπάρχουν για να δραματοποιούμε σε βαθμό εθνικού διχασμού το θέμα (ή σκάνδαλο) των παρακολουθήσεων (που είναι πράγματι κορυφαίο πολιτικό θέμα). Λεφτά δεν υπάρχουν για καιροσκοπικά παιχνίδια νομής της εξουσίας…