«Ο κήπος», ένα κουνιντέτο χορού για τη σωματική αποξένωση στην Αίγινα

Η παράσταση που υπογράφει η χορογράφος Αγνή Παπαδέλη – Ρωσσέτου θα παρουσιαστεί στις 9 και 10 Σεπτεμβρίου στην Οικία Καραπάνου, στην Αίγινα χωρίζεται σε δύο σκέλη. Σε μια ιδιαίτερη ξενάγηση των θεατών στον χώρο και σε ένα κουνιντέτο χορού.

Το πρώτο σκέλος αφορά στον τρόπο πρόσληψης του θεάματος και συνδέεται στενά με την αλλόκοτη περίοδο της πανδημίας και τη σωματική αποξένωση που βιώσαμε και συνεχίζουμε ενδεχομένως να βιώνουμε.

Η τελετή αυτή θα είναι μια τυφλή περιήγηση των θεατών σε ένα κτήριο ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος.

Οι χορευτές/τριες σε ρόλο μυσταγωγών θα καθοδηγήσουν τους θεατές με μεγάλη προσοχή και λεπτότητα σε μια κιναισθητική γνωριμία του χώρου.

Διαβάστε επίσης: Πίνα Μπάους: Ποια ήταν η γυναίκα που άλλαξε την τέχνη του Χορού

Η παράσταση θα γίνει στο τέλος αυτής της ξενάγησης, στον κήπο της οικίας.

Πρόκειται για ένα γλυπτό από σάρκα, το οποίο κινούμενο αδιάκοπα φανερώνει εικόνες εφήμερες, οικείες ή ανοίκειες, φιγούρες εφιαλτικές, τερατόμορφα συμπλέγματα.

Ένας χορός – ωδή στην ασχήμια, μια διαδρομή που αγκαλιάζει όλα τα παρά φύσιν όντα.

Πληροφορίες παράστασης

Ημερομηνίες παραστάσεων: 9 & 10 Σεπτεμβρίου

Τοποθεσία: Οικία Καραπάνου, Αίγινα

Γενική είσοδος: 10 ευρώ

Διάρκεια ξενάγησης: 20’

Διάρκεια παράστασης: 50’

Ώρα έναρξης ξεναγήσεων: 19.00

Ώρα έναρξης παράστασης: 21.30

Αγορά εισιτηρίων στο ticketservices.gr/event/o–kipos/

 Οι θεατές για να συμμετάσχουν στην ξενάγηση, θα πρέπει μετά την αγορά του εισιτηρίου τους, να κλείσουν το ραντεβού τους.

Τα ραντεβού λειτουργούν κυκλικά ανά 20 λεπτά και ξεκινούν στις 19.00.

Οι θεατές που θα κάνουν νωρίς την ξενάγηση, θα μπορούν να παραμείνουν στον κήπο της οικίας Καραπάνου μέχρι να ξεκινήσει η παράσταση στις 21.30.

Εκεί θα μπορούν να ακούσουν μουσική και να πιούν ένα ρόφημα.

Οι θεατές που έρχονται με αυτοκίνητο μπορούν να παρκάρουν στην παραλία Aqua loca.

Συντελεστές

Χορογραφία: Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου

Χορευτές-τριες: Αντώνης Βαής, Νώντας Δαμόπουλος, Βιτόρια Κωτσάλου, Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου, Ινώ Ρήγα

Ξεναγοί: Τιτή Αντωνοπούλου, Ηρώ Αποστολέλλη, Μανώλης Μαμαντάκης, Μαρίνα Τσαπέκου, Περικλής Φωκιανός και οι χορευτές/τριες

Μουσική & επιμέλεια σκηνικού: Ανδρέας Ράγκναρ Κασάπης

Φωτισμοί: Μαρία Αθανασοπούλου

Φωτογραφίες: Λήδα Τουλουμάκου

Βιογραφικό χορογράφου

Η Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου είναι χορεύτρια και χορογράφος και ζει στην Αθήνα. Στη δουλειά της πρωταγωνιστεί το σώμα, που με έναν τρόπο άμεσο –σχεδόν παιδικό- μπαίνει σε φόρμες που λαχταρά, τις οποίες ανασύρει από τη μνήμη και το φαντασιακό του.

Είναι απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Χορού και του τμήματος Θεατρικών σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το διάστημα 2004–2008 έζησε στις Βρυξέλλες όπου συνέχισε την εκπαίδευσή της στον χορό και τον αυτοσχεδιασμό. Ως χορεύτρια και επιμελήτρια κίνησης έχει συνεργαστεί με σημαντικούς/ές χορογράφους και σκηνοθέτες/ιδες. Την περίοδο 2009–2014 συνεργάστηκε με την Ηρώ Αποστολέλλη, με την οποία δημιούργησαν σαν ομάδα «Carnation» τρία έργα.

Το 2015 ξεκίνησε τις προσωπικές της χορογραφικές απόπειρες. Έχει χορογραφήσει τα έργα: Ο κήπος (επιχορήγηση από το ΥΠΠΟΑ), Ένας πολύ Ειρηνιρικός ωκεανός (MIRfestival 2021, επιχορήγηση από το ΥΠΠΟΑ και τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ), Δωμάτια (Φεστιβάλ Αθηνών 2018, επιχορήγηση από το ΥΠΠΟΑ), Tο Βλέμμα & το Τέρας (MIRfestival 2016), Blossom (Φεστιβάλ Αθηνών 2015).

Φέτος, εργάστηκε για το ερευνητικό της έργο στο σύγχρονο χορό με τίτλο: Η αναπαράσταση του τραύματος: η αποτύπωση της εμπειρίας στο σώμα και η συμπερίληψη του πραγματικού σώματος στην τέχνη του χορού, το οποίο επιχορηγήθηκε από το ΥΠΠΟΑ.

Σημείωμα χορογράφου

Απαντώντας στο ερώτημα πώς μπορούμε να καθαρίσουμε τη ματιά μας ώστε να προσλάβουμε το θέαμα πιο αγνά, προτείνουμε στο κοινό μια τυφλή ξενάγηση στον ευρύτερο χώρο της παράστασης, σε ένα κτήριο ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος.

Οι χορευτές/τριες σε ρόλο μυσταγωγών θα καθοδηγήσουν τους θεατές με σεβασμό και ασφάλεια σε μια κιναισθητική γνωριμία του χώρου. Ελλείψει της όρασης, η ακοή, η αφή, η όσφρηση εντείνονται.

Τα επίπεδα, οι κατευθύνσεις, ο χώρος, ο ήχος, η θερμοκρασία, η υγρασία, η αίσθηση του αέρα, προσλαμβάνονται με εντελώς άλλο τρόπο. Αυτή η σωματική προετοιμασία για την παρακολούθηση του θεάματος προκύπτει κυρίως ως ανάγκη μετά την περίοδο ιδιώτευσης που έφερε ως συνέπεια η πανδημία.

Η παράσταση θα γίνει στο τέλος αυτής της ξενάγησης, σε ένα αίθριο, όπου οι θεατές θα αποκαλύψουν τα μάτια τους, σε μια προσπάθεια να είναι όσο πιο κοντά στο όνειρο.

Η παράσταση πρόκειται για ένα κουιντέτο χορού, που συνεχίζοντας στη γραμμή του προηγούμενού μου έργου, με τίτλο «Ένας πολύ Ειρηνιρικός ωκεανός», διαπνέεται από την έννοια του γκροτέσκο, της γκριμάτσας και της παραμόρφωσης.

Στον πυρήνα του βρίσκεται ένα σύμπλεγμα σωμάτων, από το οποίο αναδύονται εικόνες εφήμερες, ονειρικές ή εφιαλτικές, γνώριμες ή και ξένες. Αυτές οι γκροτέσκες φόρμες, μετέωρες ανάμεσα στο τραγικό και το κωμικό, φλερτάρουν με το ανώμαλο, το γελοίο, το μη-αρμονικό, το άσχημο, το άρρυθμο, το ανολοκλήρωτο.

Το γήρας, η ασθένεια, η τρέλα, ο θάνατος αλλά και η εικονοπλασία η σχετική με τη θρησκεία, τη μεταφυσική και την κόλαση ορίζουν τη γκάμα της παραμόρφωσης και του γκροτέσκο.

Σ’ αυτές τις εφήμερες αποκαλύψεις, ο θεατής μπορεί να αναγνωρίζει την προέλευση των εικόνων σαν από μια κοινή παρακαταθήκη, μπορεί να αναγνωρίζει δικές του εμπειρίες ή μορφώματα της φαντασίας του, μπορεί ακόμη και να το παρακολουθεί σαν μια νέα, πρωτόγνωρη εικονοποιία.