Όπως λέγαμε με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φασούλα να λέμε με τον Γιάννη, τον «Παπ», τον Σλούκα και τα άλλα παιδιά…

Όταν το 1987 η Εθνική έκανε το θαύμα των θαυμάτων κατακτώντας στο ΣΕΦ το Ευρωμπάσκετ ζούσαμε κάτι πρωτόγνωρο στην Ελλάδα. Πιτσιρικάς τότε ζήσαμε έντονα όλες εκείνες τις «χρυσές» μέρες, τους μεγάλους αγώνες, τους ξέφρενους πανηγυρισμούς και την δυναμική που έβγαζε μια ολόκληρη γενιά στο μπάσκετ.

Το μπάσκετ που εκτινάχθηκε μέσα από εκείνη την απίστευτη επιτυχία και μας έφερε σπουδαίες επιτυχίες στα χρόνια που ακολούθησαν. Η γενιά μου μεγάλωσε με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φασούλα και τα άλλα παιδιά, όπως έλεγε και το σύνθημα εκείνης της εποχής για την Εθνική μας τώρα βλέπει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να μπαίνει στην Τρίτη του εποχή.

• Διαβάστε επίσης: Το ταξίδι της Ελλάδα ξεκινά – Πρεμιέρα στο EuroBasket κόντρα στους Κροάτες

Μετά την «χρυσή» εποχή του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Φασούλα, του Χριστοδούλου, του γίγαντα Καμπούρη, και την εποχή των Σπανούλη, Διαμαντίδη, Παπαλουκά Κακιούζη, Ζήση που μας έφεραν το 2ο Ευρωπαϊκό το 2005 αλλά και την δεύτερη θέση στο Παγκόσμιο στην Ιαπωνία, η Εθνική μας μπορεί να μπει στη νέα της εποχή με απαρχή το Ευρωμπάσκετ που μόλις ξεκίνησε.

Μια Εθνική που ψάχνει για χρόνια μια επιτυχία ξανά, που ψάχνει το ξεκίνημα μιας νέας «χρυσής» εποχής και που είναι αλήθεια πως έχει όλα τα φόντα για να το πετύχει. Δεν ξέρω αν τα παιδιά του Ιτούδη καταφέρουν να πάρουν το Ευρωμπάσκετ ή μετάλλιο. Το ελπίζω και το εύχομαι.

Ξέρω όμως πως το ρόστερ που έχει αυτή την στιγμή είναι το καλύτερο των τελευταίων χρόνων και το πιο ελπιδοφόρο. Μπορεί να μην υπάρχουν στην Εθνική πλέον οι τεράστιοι Σπανούλης και Πρίντεζης όμως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και η παρέα του μπορούν να μας κάνουν να ζήσουμε ξάνα εποχής 1987 και 2005.

Σημαντικότατο στοιχείο για την Εθνική μας πως, επιτέλους, μετά από χρόνια έχει ένα προπονητή αντάξιο της δυναμικής και των προσδοκιών της. Το «μείγμα» αυτό μας δίνει την ελπίδα να ονειρευόμαστε. Δεν θα είναι καθόλου εύκολά τα πράγματα καθώς το επίπεδο είναι υψηλότατο και το καταλάβαμε από την πρώτη κιόλας μέρα. Όπως και το ματς σε λίγη ώρα με την Κροατία μόνο εύκολο δεν θα είναι.

Ο Γιάννης, ο «Παπ», ο Σλούκας, ο Θανάσης, ο Παπαγιάννης, ο Παπαπέτρου και τα άλλα παιδιά της ομάδας ξέρουν, μπορούν και θέλουν. Ας τους απολαύσουμε και ας ονειρευόμαστε πως στις 18 του μήνα θα κάνουμε γαλανόλευκο το Βερολίνο…