Η αρχή της συσκότισης

Εγώ δεν ήμουν στην εκδήλωση στα Ανώγεια το βράδυ της Τετάρτης, για τον ευπρεπή Γιάννη Κεφαλογιάννη, τον οποίο γνώριζα πολλά χρόνια και είχα και καλή σχέση μαζί του – η Ολγα η κόρη του, δεν με κάλεσε, και δεν έχω να πω τίποτε περισσότερο επ’ αυτού.

Μπορεί και να μην της το επέτρεψε ο Κώστας, ο ντεμέκ, Καραμανλής, ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης  – δεν ξέρω. Και ούτε που με απασχολεί. Ομως, διαβάζοντας αυτά που είπε o αρχηγός, ειδικά για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, άκου τώρα να δεις πράγματα, συμφώνησα απόλυτα μαζί του. Οντως πρέπει να ριχθεί «άπλετο φως» στην υπόθεση της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη. Οντως, πρέπει η κυβέρνηση να δηλώσει καθαρά και ξάστερα ποιος, γιατί, και με ποιο σκεπτικό ζήτησε την παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Και βεβαίως ποιος αποφάσισε, ποιος ενέκρινε και ποιος υλοποίησε την παρακολούθηση. Εχει λοιπόν δίκιο ο Καραμανλής. Απολύτως. Δίκιο βουνό θα έλεγα, αν…

Αν εκείνος δεν είχε κάνει πρώτος την αρχή της συσκότισης σε αυτού του είδους τα σκάνδαλα. Αν δεν ήταν αυτός πρώτος που έριξε στα πιο βαθιά υπόγεια της ΕΥΠ, ένα άλλο τεράστιο σκάνδαλο τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Διότι πώς να ξεχάσω, ακόμη και αν θέλω, το σκάνδαλο με τις παρακολουθήσεις της Vodafone το οποίο εξελίχθηκε επί των ημερών του – εκείνος ήταν πρωθυπουργός, και ο Γιώργος Βουλγαράκης, ο φίλος μου, που ήταν στο ακροατήριο και παρακολουθούσε τον πρώην αρχηγό του να εκρήγνυται που η κυβέρνηση Μητσοτάκη συσκοτίζει την υπόθεση της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη, υπουργός Δημόσιας Τάξης, και υπεύθυνος για την ΕΥΠ.

Δεν έβγαλε άχνα για τους Αμερικανούς ο Καραμανλής, τα θυμάστε. Ακόμη και όταν το πράγμα βοούσε από μακριά. «Στην Πλατεία Μαβίλη» εντοπίσαμε το κέντρο των παρακολουθήσεων, επέτρεψε στους υπουργούς του να πουν μόνο. Και έμεινε ο κόσμος να αναρωτιέται, «λες να ήταν στη γωνία με το «βρώμικο» το κέντρο ή μήπως στο ΛΩΡΑΣ;»!

Πώς μπορεί λοιπόν, ο πρώτος διδάξας στο «μπαλαμούτιασμα» (συγγνώμη για τον όρο slang, αλλά δεν βρήκα κάτι καλύτερο), να επιτιμά τον… Κυριάκο, και να του κουνάει το δάχτυλο; Δεν μπορεί.

Αλλά άμα είσαι Καραμανλής, όλα σου επιτρέπονται…

«Δάσκαλε που δίδασκες…»

Ολα, εκτός από ένα – να μας παραμυθιάζει. Να μας θεωρεί λωτοφάγους. Ή λοβοτομημένους. Με καθολική αμνησία ή άνοια. Διότι πήγε στα Ανώγεια, μίλησε στους δεξιούς του χωριού, και όσους εξ Αθηνών και γύρω περιοχών πήγαν να τον ακούσουν, ζήτησε «διαύγεια και διαφάνεια», αλλά «δάσκαλε που δίδασκες…», αυτά είναι για τους άλλους, όχι για εκείνον. Εκείνον δεν τον αφορούν – το απέδειξε στα 5½ που κυβέρνησε τη χώρα, και έγινε το πιο μεγάλο πάρτι στην ιστορία της, με κουμπάρους, κολλητούς και φίλους.

Κι εκείνος, «αγρόν ηγόραζε» που λένε και στο χωριό μου. Απλώς προήδρευε. Κι αλώνιζαν τα λαμόγια κάθε λογής, και γράφαμε και ξαναγράφαμε εμείς, και στο τέλος το μόνο που μας έμεινε ως εικόνα αυτής της «διαύγειας και της διαφάνειας» ήταν η εικόνα κάποιων τύπων που μπροστά στα μάτια τους άλλαζαν κάτι μαύρες σακούλες «τίγκα» στα χιλιάρικα, και τους διαπόμπευσαν κανονικά στην Πλατεία Συντάγματος με χειροπέδες, για να μας δείξουν και καλά ότι αντιμετωπίζουν τη διαφθορά. Γέλαγε ο κάθε πικραμένος με τα καμώματά τους, αλλά ο Καραμανλής, πού να πάρει χαμπάρι. Ηταν αφοσιωμένος σε άλλα ενδιαφέροντα, τα οποία βαριέμαι και να αναφέρω, μιας και εγώ τον είχα βαφτίσει ως τον «καλύτερο πελάτη των χασαποταβερνών Χασιάς και Μεσογείων», και δεν του άρεσε καθόλου, εξού και δεν το επαναλαμβάνω. Κι ας είναι αλήθεια, πέρα ως πέρα…

Περιμένοντας μία συγγνώμη

Θα αναφέρω όμως αυτό, που εδώ το έχω τόσον καιρό, και δεν μπορεί να το χωνέψω με τίποτε. Μα με τίποτε όμως. Είναι ότι έχει μιλήσει κατά καιρούς για διάφορα και περισσότερο τελευταία (Μεταναστευτικό, Ελληνοτουρκικά κ.λπ.) αλλά δεκατρία χρόνια τώρα, από την ημέρα που έφυγε από την εξουσία (δραπέτευσε για την ακρίβεια, λες και ήταν φυλακισμένος στο Αλκατράζ – ούτε πίσω του δεν κοίταξε), αρνείται πεισματικά να μας πει μία συγγνώμη που χρεοκόπησε τη χώρα. Να μας εξηγήσει το πώς τα «κατάφερε». Το πώς πέτυχε, μια χώρα, που έβγαινε κατάφωτη από τους Ολυμπιακούς του 2004, να καταντήσει, μέσα στα 5½ χρόνια της δικής του διακυβέρνησης, ο παρίας της Ευρώπης και ο δακτυλοδεικτούμενος όλης της υφηλίου.

Γι’ αυτό το έγκλημα, που φτωχοποίησε έναν ολόκληρο λαό, που διέλυσε οικογένειες, που κατέστρεψε τον παραγωγικό ιστό της χώρας, που έστειλε εκατοντάδες χιλιάδες νέα παιδιά να βρουν την τύχη τους στο εξωτερικό, δεν απολογήθηκε ποτέ. Δεν είπε μια λέξη, που να εξηγεί το πώς το «πέτυχε». Γι’ αυτό, μου είναι αδύνατον να δεχτώ οτιδήποτε από όσα λέει τώρα, για οτιδήποτε άλλο.

Πρέπει πρώτα να μιλήσει για την καταστροφή που προκάλεσε, να απολογηθεί γι’ αυτό, να εξηγήσει, να αναλύσει, και να ζητήσει μια πελώρια συγγνώμη από τον ελληνικό λαό. Μετά, μπορεί να λέει, έχει το ελεύθερο δηλαδή, όποιο παραμύθι τού έρθει στο κεφάλι. Δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα…

Η «μούρη» και η πρόκληση

Επίσης, ένα άλλο, που αφορά τον βίο και την πολιτεία του Καραμανλή, ως πρωθυπουργού. Ο άνθρωπος αυτός, τοποθέτησε ως επικεφαλής της ΕΥΠ, αρχικά τον πρέσβη Ιωάννη Κοραντή. Ο Κοραντής, μετά το σκάνδαλο της Vodafone, πήγε στον ΛΑΟΣ. Ο πρόεδρος Γιώργος (Καρατζαφέρης) είναι ο μόνος που μπορεί να μας ενημερώσει αν πήγε μόνος ή «φορτωμένος με χιλιάδες αναμνήσεις» – των Γ. Μουζάκη και Φ. Αρία, είναι το τραγουδάκι, μην πάει ο νους κανενός στον Λαβράνο, εντάξει;

Τον Κοραντή διαδέχθηκε ο Μίμης, ο γνωστός Μίμης Παπαγγελόπουλος. Μεγάλη μούρη, όπως αποδείχθηκε εν συνεχεία. Τόσο «μούρη», που ο Καραμανλής τον σύστησε στον «Λεγάμενο» για να τον βοηθήσει, προκειμένου να φέρει σε πέρας ό,τι εκείνος είχε ξεκινήσει τάχα μου πολεμώντας τη διαπλοκή και τους «νταβατζήδες».

Εχει πει ποτέ μια λέξη για τον Μίμη, ο Καραμανλής; Δεν έχει πει. Τουμπεκί ψιλοκομμένο το λένε αυτό στη γλώσσα slang…

Πάντως, επειδή από το πρωί χθες, μου τηλεφωνούσαν διάφοροι και με ρωτούσαν τι έγινε μετά το τέλος της ομιλίας του αρχηγού, ενημερωτικά αναφέρω ότι έγινε τσιμπούσι τρικούβερτο σε ταβέρνα των Ανωγείων, για τις «ανάγκες» του οποίου (μου ανέφερε ένα πουλάκι, μαρτυριάρικο) σφάχτηκαν και έγιναν «αντικριστό» καμιά δεκαριά αρνάκια παχιά, της μάνας τους καμάρι!

Ο Μητσοτάκης, πάλι, στα Ανώγεια δεν πήγε. Αυτός έκανε κάτι ακόμη πιο κορυφαίο. Πήρε χθες αγκαζέ τον Κώστα Καραμανλή, τον νεότερο, τον υπουργό του, τον γιο του Αχιλλέα του φίλου μου, και ανέβηκε για περιοδεία στις… Σέρρες! Και ανήγγειλε ότι θα βάλει και στο γραφείο του μία φωτογραφία δική του με τον πραγματικό Καραμανλή, για να τον θυμάται.

Αυτή κι αν δεν ήταν πρόκληση, ε;

Ερωτήσεις

Στο μεταξύ ξεκίνησε τις εργασίες της η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, η οποία διερευνά το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, αφού προηγουμένως τα μέλη της «ορκίστηκαν» (λέμε τώρα) ότι θα τηρήσουν το απόρρητο της διαδικασίας. Λίγη ώρα μετά, αποδείχθηκε το σουρωτήρι που είναι. Σύμφωνα με μια διαρροή, ο Γρηγόρης Δημητριάδης παραδέχθηκε ότι γνώριζε τον Λαβράνο – όχι τον συνθέτη τον Γεράσιμο, αλλά τον Γιάννη, που είναι το πιο hot πρόσωπο των ημερών, αλλά καθ’ α πληροφορήθηκα εγκύρως, δεν βρίσκεται πια στα μέρη μας – έχει πάρει των ομματιών του από τα πάτρια.

Απορώ με την ερώτηση, πάντως, των μελών της Επιτροπής. Δηλαδή τι περίμεναν να τους απαντήσει, «όχι δεν γνωρίζω τον Γιάννη, τον κουμπάρο μου»; Ελεος πια. Δεν τους καταλαβαίνω μερικούς μερικούς.

Επίσης, με αφορμή και τη χθεσινή εκπαραθύρωση από την κυβέρνηση του γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Κων. Τσουβάλα και τα υπονοούμενα του ΣΥΡΙΖΑ περί εμπλοκής του στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, γιατί δεν κάνουν τον κόπο να τον καλέσουν και αυτόν, με πρωτοβουλία ΣΥΡΙΖΑ, στην Επιτροπή; Να τον ρωτήσουν ας πούμε «εσείς κύριε Τσουβάλα, τον ξέρετε τον Λαβράνο;»…