Εάν δεν ληφθούν μέτρα τώρα θα έχουμε κοινωνικές εκρήξεις στην Ευρώπη

Τα πράγματα δεν πάνε καλά με το ενεργειακό στην Ευρώπη.

Από τη μια, έχουμε όλο το κόστος του πολέμου στην Ουκρανία, μετά και το νέο κλείσιμο της στρόφιγγας του ρωσικού αερίου.

Εξέλιξη που, ας μη γελιόμαστε, θα ερχόταν ούτως ή άλλως, καθώς και η Ευρώπη είχε κάνει σαφές ότι θέλει να απεξαρτηθεί από το ρωσικό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Διαβάστε επίσης: Το κόστος ζωής είναι πολιτικό όχι οικονομικό θέμα

Από κοντά και ο τρόπος που είναι οργανωμένες οι αγορές ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την Ευρώπη, όπου σε συνθήκες μιας μεγάλης κρίσης, όπως η τωρινή, απλώς οδηγούν σε εκτίναξη των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς επιτρέπουν στο φυσικό αέριο να συμπαρασύρει προς τα πάνω τη συνολική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.

Όλα αυτά διαμορφώνουν συνθήκες πρωτοφανούς πίεσης για τα νοικοκυριά αλλά και τις επιχειρήσεις.

Διαβάστε επίσης: Η κοινωνία χρειάζεται στήριξη – και αυτό δεν είναι «παροχολογία»

Κάποιοι πιστεύουν ότι εάν υπερτονιστεί η ευθύνη της Ρωσίας για την κατάσταση αυτή, τότε δεν θα υπάρξει μεγάλη δυσαρέσκεια για τον δύσκολο χειμώνα και ότι η όποια διάθεση διαμαρτυρίας θα στραφεί κατά του Πούτιν.

Όμως, τα πράγματα δεν έχουν έτσι.

Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν προφανώς ότι η Ρωσία με την πολιτική της έβαλε την Ευρώπη σε επικίνδυνες περιπέτειες.

Όμως, την ίδια στιγμή αντιλαμβάνονται και ότι η Ευρώπη δεν ήταν αρκετά καλά προετοιμασμένη για αυτή την κατάσταση.

Διαβάστε επίσης: Κυρώσεις στη Ρωσία, όχι στην κοινωνία στην Ελλάδα και την Ευρώπη

Πάνω από όλα οι άνθρωποι δεν ψάχνουν απλώς για να βρουν κάποιον υπεύθυνο να κατηγορήσουν.

Κυρίως αναζητούν κυβερνήσεις που θα δώσουν λύσεις.

Και δεν είναι παράλογο: οι ευρωπαίοι πολίτες δεν ψηφίζουν κυβερνήσεις μόνο για τις περιόδους που τα πράγματα πάνε καλά.

Κυρίως ψηφίζουν κυβερνήσεις – όπως και Ευρωκοινοβούλιο και έμμεσα ευρωπαϊκούς θεσμούς– ακριβώς για να μπορούν να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, έκτακτες ανάγκες και να λύνουν προβλήματα.

Εάν αισθανθούν ότι δεν έχουν αρκετό εισόδημα για τους λογαριασμούς, ότι πρέπει να περικόψουν στοιχειώδεις ανάγκες όπως η θέρμανση, ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο ως προς τον πληθωρισμό, τότε ενάντια στις κυβερνήσεις θα στραφούν και οι κυβερνήσεις θα αντιμετωπίσουν μεγάλες κοινωνικές εκρήξεις, έναν πραγματικό «χειμώνα της δυσαρέσκειας».

Το να υποδεικνύεται η τεράστια ευθύνη της Ρωσίας δεν θα απαντά στις ανάγκες τους.

Γι’ αυτό και χρειάζονται μέτρα τώρα. Αποφασιστικά και τολμηρά. Που να συνδυάζουν την εξοικονόμηση ενέργειας με γενναίες παρεμβάσεις στις αγορές ενέργειας και τη διαμόρφωση των τιμών.

Με ένα μεγάλο πανευρωπαϊκό ‘whatever it takes’ με αντικείμενο όχι τη σωτηρία του ευρώ, αλλά τη σωτηρία των ευρωπαϊκών κοινωνιών και των λαϊκών στρωμάτων.

Διαφορετικά οι κοινωνίες θα εκραγούν.

Και θα έχουν κάθε λόγο να το κάνουν.