Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου του 1927, από ευκατάστατους γονείς καταγόμενους από τη Σπάρτη.

Μαθήτρια ακόμη του Γυμνασίου οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ανέπτυξε αντιστασιακή και απελευθερωτική δράση κατά των δυνάμεων Κατοχής.

Μιλούσε 4 γλώσσες και μάλιστα όταν την βασάνιζαν οι χιτλερικοί στην οδό Μέρλιν, όπου βρίσκονταν το αρχηγείο της Κομαντούρ, σύμγωνα με μαρτυρίες ή ίδια τους «μαστίγωνε» στη γλώσσα τους.

Διαβάστε επίσης: Ο «δράκος της Δράμας» που βίαζε και σκότωνε γυναίκες – Ήθελε να τις εκδικηθεί

Η πρώτη σύλληψη και η απελευθέρωση

Όταν συνελήφθη πρώτη φορά, ο πατέρας της που ήταν ιδιαίτερα εύπορος κατάφερε να την ελευθερώσει. Συγκεκριμένα, στις αρχές Ιουλίου του 1944, μία ομάδα των Ταγμάτων Ασφαλείας εισέβαλε με βία στο σπίτι της οικογένειάς της στην οδό Βεΐκου 57 στο Κουκάκι και τη συνέβαλαν, αφού πρώτα τη βασάνισαν. Οι γονείς της, χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες τους, κατόρθωσαν να την απελευθερώσουν. Αλλά δυτσυχώς ήταν μόνο προσωρινά.

Η δεύτερη σύλληψη, τα άγρια βασανιστήρια και η ανυποχώρηρη στάση της

Τα Ες-Ες τη συνέλαβαν για δεύτερη φορά στις 31 Ιουλίου, ύστερα από ένα σαμποτάζ σε τρένο που μετέφερε πυρομαχικά για λογαριασμό των δυνάμεων κατοχής. Την έκλεισαν στα κρατητήρια της «Κομαντατούρ» στην οδό Μέρλιν και τη βασάνισαν για 3 εβδομάδες, προκειμένου να μαρτυρήσει τους συντρόφους της στην οργάνωση.

Αλλά ούτε τα βασανιστήρια, ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που της έκαναν απέδωσαν και τελικά την οδήγησαν στην πτέρυγα μελλοθανάτων του στρατοπέδου Χαϊδαρίου.

Η έκτελεση 37 μέρες πριν την απελευθέρωση

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 οδηγήθηκε μαζί με άλλους 49 κρατουμένους στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκτελέστηκε με 17 σφαίρες – όσα τα χρόνια της – για «παραδειγματισμό», όπως είπαν οι χιτλερικοί.

Η Ηρώ έπεσε για τη λευτεριά τής πατρίδας, 37 μέρες προτού απελευθερωθεί η Ελλάδα.

Η βράβευση μετά θάνατον

Στις 29 Δεκεμβρίου του 1977 η Ακαδημία Αθηνών, με εισήγηση του καθηγητή της Φιλοσοφίας, Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, τίμησε την ηρωίδα με μεταθανάτιο βραβείο για την υπέρτατη θυσία της, αναγνωρίζοντας έτσι και τη συμβολή της ΕΠΟΝ στον απελευθερωτικό αγώνα.

Η ζωή της στη μεγάλη οθόνη

Το 1981 ο Νίκος Φώσκολος μετέφερε στη μεγάλη οθόνη τη ζωή της («17 σφαίρες για έναν άγγελο: Η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου»), με πρωταγωνίστρια τη Μαίρη Βιδάλη.

Ο Γιάννης Ρίτσος για την Ηρώ

«Εσύ δε θα μου πεις ευχαριστώ / όπως δε λες ευχαριστώ στους χτύπους της καρδιάς σου / που σμιλεύουν το πρόσωπο της ζωής σου /. Ομως εγώ θα σου λέω ευχαριστώ / γιατί γνωρίζω γιατί σου λέω ευχαριστώ / γιατί γνωρίζω τι σου οφείλω /… Αυτό το ευχαριστώ είναι το τραγούδι μου». Γιάννης Ρίτσος

Headlines