Αγιασμός στα σχολεία ή… «μνημόσυνο» της δωρεάν παιδείας;

Παρατηρώ κάθε χρόνο αυτή την ημέρα τους πολιτικούς να πηγαίνουν στα σχολεία για τον καθιερωμένο αγιασμό. Για να βγάλουν τις σχετικές φωτογραφίες, να έχουν και σέλφι με τα… ευτυχισμένα παιδάκια που πάνε σχολείο, κυρίως τα «πρωτάκια» που ακόμη δεν έχουν καταλάβει που βρίσκονται και το βλέπουν όλο αυτό σαν πανηγύρι.

Δεν θα σχολιάσω βεβαίως το γεγονός ότι δεν θα έπρεπε καν να γίνεται όλο αυτό το σόου με τους πολιτικούς στα σχολεία, για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους.

Ούτε την εικόνα ιερέων στα σχολεία, λες κι έχει καμιά σχέση η εκπαιδευτική διαδικασία ενός αστικού κράτους με την Εκκλησία.

Δεν γίνεται όμως να μην σχολιαστεί όλη αυτή η υποκρισία που ξεχύνεται κάθε φορά που ξεκινά μια σχολική χρονιά, με υποσχέσεις για στήριξη της ποιοτικής Παιδείας, για μια εκπαίδευση που θα προσφέρεται δωρεάν, απρόσκοπτα και χωρίς διακρίσεις σε όλους. Και όλες αυτές οι πομπώδεις δηλώσεις που κάνουν όλοι οι πολιτικοί μπροστά σε παιδιά, εκπαιδευτικούς και γονείς.

Κι εκείνη τη στιγμή όπου τα ρεπορτάζ παίρνουν φωτιά για το… πρώτο κουδούνι, μου έρχονται στο νου τα στοιχεία ερευνών για το πόσο… δωρεάν είναι η δημόσια παιδεία στην Ελλάδα.

Για να καταλάβετε τι εννοώ, δείτε τι συμβαίνει κάθε χρόνο στα νοικοκυριά, τα οποία υποτίθεται ότι πληρώνουν φόρους, προκειμένου ακριβώς να έχουν «επιστροφή» των κόπων τους μέσω της Παιδείας, της Υγείας κ.λπ.

Λοιπόν, το 2020 τα ελληνικά νοικοκυριά ξόδεψαν 3,2 δις ευρώ για αγαθά και υπηρεσίες που σχετίζονται με την εκπαίδευση των παιδιών τους. Το ποσό αυτό είχε φτάσει κάποτε, το μακρινό 2009, σε 5,5 δις ευρώ.

Από τα 3,2 δις, τα 4 στα 10 ευρώ, ήτοι 1,3 δις ευρώ, δόθηκαν για φροντιστήρια και από αυτά τα 620 εκατ. δόθηκαν από τους γονείς για την προετοιμασία των… μαθημάτων του σχολείου.

Ακόμη, το 2020 δόθηκαν σχεδόν 230 εκατ. ευρώ για ιδιαίτερα μαθήματα.

Οσο για τα ιδιωτικά σχολεία; Τα νοικοκυριά σπατάλησαν 461 εκατ. ευρώ για ιδιωτικά νηπιαγωγεία, σχολεία, γυμνάσια, λύκεια.

Τέλος, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κυρίως στα μεταπτυχιακά δόθηκαν από τα νοικοκυριά 242 εκατ. ευρώ.

Κάντε λοιπόν τώρα αντιπαραβολή. Οι εικόνες με το πολιτικό σύστημα στα σχολεία την πρώτη ημέρα της σχολικής χρονιάς, και οι απελπισμένοι γονείς που πρέπει να… κόψουν το λαιμό τους να βρουν πάνω από 3 δις ευρώ για να πληρώσουν για μια Παιδεία που δεν είναι τελικά δωρεάν.

Ή που ξοδεύει το κράτος πολλά δις ευρώ σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο έχει αποτύχει, μιας και επιτρέπει (ή αφήνει επίτηδες «τρύπες» στο σύστημα) τέτοια απίστευτη σπατάλη πόρων από τους γονείς.

Δεν είναι λοιπόν αυτό εκπαιδευτικό σύστημα κι αν ήθελαν οι πολιτικοί να προσφέρουν υπηρεσίες στην πατρίδα δεν θα ακκίζονταν μπροστά στα κουδούνια που βαράνε κάθε Σεπτέμβρη.

Θα έσκυβαν στο πρόβλημα και θα το αντιμετώπιζαν με γενναίες μεταρρυθμίσεις.

Όμως, για να το κάνεις αυτό πρέπει να σπάσεις αυγά. Να συγκρουστείς με συμφέροντα, να έρθεις σε ρήξη με κατεστημένα. Και ποιος τολμά να το κάνει αυτό;

Είναι πιο εύκολο να πας στον αγιασμό, να πεις και δύο κοινότυπες κουβεντούλες και να δρέψεις τους καρπούς του κόπου σου να ξυπνήσεις τόσο νωρίς.

Τελικά το καλύτερο μάθημα από την πρώτη ημέρα στο σχολείο είναι ότι οι μαθητές είναι δυστυχισμένοι σε ένα αποτυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα ακραίας παπαγαλίας. Και οι γονείς είναι χρεοκοπημένοι επειδή πρέπει να υπηρετήσουν αυτό το σύστημα που μετατρέπει – έναντι αδράς αμοιβής- τα παιδιά σε ρομποτάκια που κάποια στιγμή «καίνε» το μυαλό τους σε ανούσιες γνώσεις.