Ο Γιοβάνοβιτς προγραμματισμένος, ο Αλμέιδα σε σύγχυση

Ας αφήσουμε κατά μέρος τις διαμαρτυρίες της ΑΕΚ για τα δύο πέναλτι που της χρέωσε ο βούλγαρος διαιτητής. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι ήταν φάσεις δύσκολες, που το VAR τις εκτίμησε με τον ίδιο τρόπο. Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός έδειξε αυτό που ξέραμε ότι είναι.

Μια ομάδα οργανωμένη και έτοιμη ανεξάρτητα από τους παίκτες που αγωνίζονται κάθε φορά. Ο τρόπος παιχνιδιού δεν αλλάζει, όλοι έχουν την ίδια αγωνιστική συμπεριφορά και ξέρουν τι να κάνουν την μπάλα κάθε φορά που έρχεται στην κατοχή τους.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει φτιάξει μια προγραμματισμένη ομάδα με συγκεκριμένες κινήσεις μέσα στο γήπεδο. Όσο υπάρχουν αντοχές, και δεν υπάρχουν για ενενήντα λεπτά, οι Πράσινοι παίζουν ποδόσφαιρο που βασίζεται στη συνεχή κίνηση και στη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας.

Ο Σπόραρ στην κορυφή της επίθεσης δίνει αυτό που ο Παναθηναϊκός δεν είχε πέρσι. Καλές κινήσεις μέσα και έξω από την περιοχή και δύναμη στις προσωπικές μονομαχίες. Ο Παλάσιος με τον Αϊτόρ εξακολουθούν να έχουν εξαιρετική απόδοση.

Παρά το γεγονός ότι έλειπαν οι δύο βασικοί στόπερ, ο Παναθηναϊκός λειτούργησε σωστά ανασταλτικά και δεν επέτρεψε στους ποιοτικούς επιθετικούς της ΑΕΚ να κάνουν την άμυνά του φύλλο και φτερό. Αντίθετα, η άμυνα των Κιτρινόμαυρων υπέφερε από τις οργανωμένες επιθέσεις των Πράσινων.

Η αλλαγή συστήματος από τον Ματίας Αλμέιδα δεν πρόσφερε ιδιαίτερα πράγματα και δε βοήθησε την ΑΕΚ να παρουσιαστεί συμπαγής. Είναι σαφές ότι ο προπονητής της ΑΕΚ ψάχνεται ακόμα, όπως ψάχνονται και οι ποδοσφαιριστές του αναζητώντας ρόλο μέσα στο γήπεδο.

Για παράδειγμα, η τοποθέτηση του Γκατσινοβιτς σε ρόλο αριστερού εξτρέμ ήταν έμπνευση ατυχής. Ο Σέρβος είναι καθαρόαιμος εσωτερικός χαφ και δεν μπόρεσε να βοηθήσει την ομάδα του στα άκρα. Παρά το γεγονός ότι έπαιξε με δύο αμυντικούς χαφ, τον Σιμάνσκι και τον Γιόνσον, οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν αυτοί που ανέλαβαν τα ηνία του παιχνιδιού στη μεσαία γραμμή και κατάφεραν να κάνουν την ανατροπή. Η ΑΕΚ προηγήθηκε με το πανέμορφο γκολ του Πινέδα, αλλά μετά φάνηκε να παραδίδεται στην ορμή των γηπεδούχων.

Στο δεύτερο ημίχρονο το παιχνίδι έγινε ροντέο με ευθύνη του Αλμέιδα. Η επιλογή του να τοποθετήσει και πάλι στην κορυφή της επίθεσης τον Λιβάι Γκαρσία και να τραβήξει τον Αραούχο σε θέση περίπου κεντρικού χαφ δε βοήθησε την ομάδα του. Η ΑΕΚ προσπάθησε μάλλον άναρχα και χωρίς σχέδιο να ισοφαρίσει. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ξέροντας ότι υπάρχει πρόβλημα φυσικών δυνάμεων, γύρισε την ομάδα του λίγα μέτρα πίσω και προσπάθησε να δημιουργήσει προβλήματα στους φιλοξενουμένους, που άφηναν κενούς χώρους στην άμυνά τους.

Ο Παναθηναϊκός, πάρα τη… λειψανδρία του στη μεσαία γραμμή, βασισμένος στην ομοιογένειά του πήρε δίκαια το ματς. Μπορεί ακόμα να είναι αρχή, να βρισκόμαστε μόλις στην τέταρτη αγωνιστική, αλλά βρίσκεται ήδη έξι βαθμούς μπροστά από την ΑΕΚ. Ταξιδεύει φουσκώνοντας με αέρα τα πανιά του και βυθίζοντας την αντίπαλό του στον προβληματισμό και στη σύγχυση.