Ο Ολυμπιακός πέταξε στα σκουπίδια ένα ημίχρονο, ο Ντε Λα Φουέντε έχασε δυο σίγουρα γκολ, ο Κούντε είχε το τρίτο του δοκάρι από το ξεκίνημα της σεζόν, ο Βόλος έπαιξε σύστημα «πέστε κάτω» με την ανοχή του Φωτιά: όλα αυτά είναι εύκολες διαπιστώσεις μετά το 1-1 στο Καραϊσκάκη. Το πρόβλημα, όμως, είναι άλλο.

Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε φτάσει στα μέσα Σεπτέμβρη, με τον Ολυμπιακό να έχει παίξει τέσσερα παιχνίδια στο πρωτάθλημα και εφτά στην Ευρώπη, κι αν έβλεπε κάποιος άσχετος το ματς με το Βόλο, ένας τουρίστας ας πούμε σαν κι αυτόν που ήταν με τη σημαία της Νότιας Κορέας στις εξέδρες, θα νόμιζε ότι η ομάδα με τα «ερυθρόλευκα» βρίσκεται ακόμα σε περίοδο καλοκαιρινής προετοιμασίας.

Ο Μπόουλερ ήρθε «προχθές» στην ομάδα και μετά το 20λεπτο που έπαιξε στη Γαλλία ξεκίνησε βασικός, ο Ουάνγκ το ίδιο, ο Βρσάλικο με τον Παπασταθόπουλο έλειπαν κοντά ενάμιση μήνα βασικοί και αυτοί, ο Βαλμπουενά έμεινε στο ρόστερ για να παίζει μισάωρα ως αλλαγή… βασικός κι αυτός. Και το τρομερό με τον Γάλλο είναι ότι, αν και «φώναζε» για αλλαγή από το 60’ και μετά, ο Κορμπεράν τον Κούντε ήθελε να βγάλει.

Τον μοναδικό παίκτη, δηλαδή, που χωρίς να είναι σούπερ έδινε μια ώθηση στην ομάδα από την μεσαία γραμμή. Πάλι καλά που έκανε νόημα ο ίδιος ο Ματιέ ότι έχει ενοχλήσεις και δεν μπορεί άλλο, διότι θα το είχαμε δει κι αυτό. Να βγαίνει εκτός αγώνα ο Κούντε και να μένει ο Βαλμπουενά, που είχε παραδώσει πνεύμα.

Και εντάξει, κατανοητό είναι ότι ο προπονητής πρέπει να κάνει ροτέισον, διότι η ομάδα προερχόταν από μια δύσκολη βραδιά στη Γαλλία, ενώ ακολουθεί και βαρύ πρόγραμμα με Φράιμπουργκ εντός και Άρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Καθάρισε, όμως, το ματσάκι, διότι το έχεις ανάγκη και μετά κάνε όσο ροτέισον θέλεις.

Βάλε τον Ελ Αραμπί, που στην τελική δεν φορτώθηκε με πολλά λεπτά συμμετοχής στη Γαλλία και κάτι αντιπάλους σαν το Βόλο τους έχει για πρωινό, και μετά βάλε και τον Κορεάτη. Αυτό δε θα ήταν πιο λογικό;

Και κάτι ακόμα: Με τον Ρέαμπτσιουκ, που εδώ και ενάμιση χρόνο παίζει ασταμάτητα, γιατί δεν έκανε ροτέισον ο Κορμπεράν; Δε θα μπορούσε να βάλει τον Άβιλα –που τον ξέρει κιόλας– ή ακόμα και τον Ρέτσο αριστερά; Γιατί να παίξει και πάλι ο Μολδαβός που έχει σκάσει και κάνει συνεχόμενα κακά παιχνίδια τον τελευταίο καιρό; Ακατανόητα πράγματα.

Για να σας προλάβω, δε θεωρώ ότι ο Κορμπεράν είναι υπεύθυνος για την ισοπαλία. Στη Γαλλία θεωρώ ότι έχει σοβαρή ευθύνη που ο Ολυμπιακός δεν κράτησε την ισοπαλία (έστω κι αν δεν την άξιζε), αλλά για την γκέλα με το Βόλο έχει μικρό μερίδιο. Πρέπει να καταλάβει, όμως, ότι έχει έρθει σε μια ομάδα που ζει και πεθαίνει για το αποτέλεσμα.

Κι όταν ζεις και πεθαίνεις για το αποτέλεσμα δεν κάνεις δοκιμές λες και βρίσκεται σε περίοδο καλοκαιρινής προετοιμασίας. Να τονίσω και πάλι ότι κατανοώ ότι έχει αναλάβει ένα πολύ δύσκολο έργο κι αν μη τι άλλο δείχνει ότι το παλεύει, ωστόσο πρέπει να καταλάβει ότι στην παρούσα φάση η ομάδα –αλλά και ο ίδιος– χρειάζεται αποτελέσματα. Αυτό και τίποτα περισσότερο.

Έντεκα επίσημα ματς έχει παίξει ο Ολυμπιακός και έχει μόλις δυο νίκες (2-7-2). Κοντεύει να ξεχάσει πώς είναι να νικάει. Το τραγικό είναι μάλιστα ότι μόλις σε δύο παιχνίδια κατάφερε να κρατήσει την εστία του ανέπαφη. Με το Βόλο δε κατάφερε να δεχθεί γκολ στη μοναδική φάση που έκανε ο αντίπαλος. Αυτά κι αν είναι ακατανόητα πράγματα.

Γι’ αυτό έγραψα και πριν ότι έχει μικρό μερίδιο ευθύνης ο Κορμπεράν για τη συγκεκριμένη γκέλα. Όταν τρως γκολ με μία φάση του αντιπάλου και χάνεις τα άχαστα μπροστά (με τον Ντε Λα Φουέντε και όχι μόνο…), δε γίνεται να σου φταίει ο προπονητής. Είπαμε, όμως, ο Ολυμπιακός ζει και πεθαίνει για το αποτέλεσμα. Και όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, είτε είναι παράγοντες είτε παίκτες είτε προπονητές, σπανίως στεριώνουν.

ΥΓ. Το πρωτάθλημα έχει μεγάλο δρόμο ακόμα και ο Παναθηναϊκός, όσο καλή και κυρίως σοβαρή ομάδα κι αν διαθέτει, δεν έχει τις δυνατότητες να πάει τρένο. Το θέμα, όμως, είναι να βρει το δρόμο του ο Ολυμπιακός, κι αυτό μέχρι την πρώτη διακοπή δε δείχνει και τόσο εύκολο. Ίδωμεν…

Headlines