Κώστας Καζάκος: Η πρώτη εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι και η ταινία – σταθμός
Πάνω από 65 χρόνια προσφοράς στην τέχνη είχε συμπληρώσει ο Κώστας Καζάκος.
- «Συνεργαζόταν με Τούρκους για να με σκοτώσουν» - 10 μέρες σχεδίαζε τη δολοφονία του 52χρονου ο δράστης
- Παντού με το αυτοκίνητο - Το 82% των Ελλήνων οδηγούν για αποστάσεις μικρότερες των τεσσάρων χιλιομέτρων
- Χειμώνιασε για τα καλά: Βροχές και χιόνια στα ορεινά, πτώση της θερμοκρασίας
- Πώς πέθανε στη Σύμη ο παρουσιαστής του BBC Μάικλ Μόσλεϊ - Απεφάνθη ο ιατροδικαστής
Ο Κώστας Καζάκος, που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, υπήρξε ένας από τους πιο χαρισματικούς ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου.
Οι συγκυρίες και τα πολιτικά γεγονότα της εποχής της δεκαετίας του ’50 τον οδήγησαν στην τέχνη της ηθοποιίας αν και η επιθυμία του ήταν να σπουδάσει παιδαγωγικά.
Διαβάστε επίσης: Όταν η οικογένεια Καζάκου απήγγειλε Οδύσσεια σε δίσκο των Manowar
Φοίτησε στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου από το 1953 έως το 1956 και στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).
Η πρώτη του εμφάνιση σε θέατρο και σινεμά
Μετά την αποφοίτησή του από τη σχολή του Κουν, ο Κώστας Καζάκος έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι το 1957 και συγκεκριμένα με το έργο «Ο κύκλος με την κιμωλία» του Μπρεχτ.
Στη συνέχεια, ακολούθησαν σημαντικοί ρόλοι σε έργα σπουδαίων συγγραφέων όπως «Η αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το «Ψηλά απ’ τη γέφυρα» του Άρθουρ Μίλερ, η «Λοκαντιέρα» του Κάρλο Γκολντόνι, ο «Γυάλινος Κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς και πολλοί ακόμα στα 65 χρόνια που ακολούθησαν στο θεατρικό σανίδι.
Ο Κώστας Καζάκος έδειξε το ταλέντο του και σε θεατρικές παραγωγές αρχαίου δράματος, όπως η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και οι «Όρνιθες» του Αριστοφάνη.
Στον κινηματογράφο, η πρώτη εμφάνιση του Κώστα Καζάκου έγινε το 1956, με τη συμμετοχή του στη σατιρική ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Η αρπαγή της Περσεφόνης», σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε στις ταινίες «Το μπλόκο» του Άδωνι Κύρου (1965), «Το παρελθόν μίας γυναίκας» (1968) του Γιάννη Δαλιανίδη, «Η λεωφόρος του μίσους» (1968) του Νίκου Φώσκολου, «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» (1969) του ίδιου σκηνοθέτη, «Κονσέρτο για πολυβόλα» (1967) και «Μια γυναίκα στην Αντίσταση» (1970) του Ντίνου Δημόπουλου, «Λυσιστράτη» (1972) του Γιώργου Ζερβουλάκου, «Ιφιγένεια» (1977) του Μιχάλη Κακογιάννη, «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» (1980) του Νίκου Τζήμα, «Ο δραπέτης» (1991) του Λευτέρη Ξανθόπουλου και άλλες.
Ταινία – σταθμός το «Κονσέρτο για πολυβόλα»
Αν αναζητήσει κανείς την ταινία που έκανε διάσημο σε όλη την Ελλάδα τον Κώστα Καζάκο, τότε η απάντηση είναι καθολική.
Το 1967, κάνει πρεμιέρα μια πολεμική ταινία με τίτλο «Κονσέρτο για πολυβόλα» σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου σε σενάριο Νίκου Φώσκολου.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος, με τους δύο ηθοποιούς να γίνονται ζευγάρι για την υπόλοιπη κοινή ζωή τους.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις