Σε όσους παρακολουθούν την πολιτική δραστηριότητα της Ρωσίας σε τρίτες χώρες οι αιχμές του Κυριάκου Μητσοτάκη εναντίον όσων επιχειρούν να παρέμβουν στις δημοκρατικές διαδικασίες δεν προκάλεσαν ιδιαίτερη έκπληξη.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στη ΔΕΘ, ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε στοιχεία για παρεμβάσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν, όπως αυτά που αποκάλυψε η αμερικανική Δικαιοσύνη «για διοχέτευση ποσών μέσω ρώσων ολιγαρχών σε έλληνες εκπροσώπους με σκοπό να στηθεί φιλορωσικό δίκτυο τηλεοπτικών σταθμών, το 2016» (φωτογραφίζοντας την υπόθεση του Κονσταντίν Μαλοφέγεφ). Υπογραμμίζοντας πως «δεν θα επιτρέψουμε παρεμβάσεις στην πατρίδα μας, για να επηρεαστεί με κάθε τρόπο το αποτέλεσμα των εκλογών».

Για το τι ακριβώς είχε στον νου του αρκεί κανείς να ανατρέξει σε τρεις καταγεγραμμένες περιπτώσεις των τελευταίων ετών.

1. Η ρωσική εταιρεία Internet Research Agency (IRA) έγινε γνωστή από την έρευνα για τη ρωσική εμπλοκή στις εκλογές των ΗΠΑ το 2016.

Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες την περιγράφουν ως «troll farm», που χρησιμοποιεί ψεύτικους λογαριασμούς στα social media και παράγει κεκαλυμμένα προπαγανδιστικό περιεχόμενο σε ιστοσελίδες και πλατφόρμες βίντεο, για να προωθήσει ρωσικά πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.

Σε έρευνα του Ινστιτούτου Ερευνας για το Εγκλημα και την Ασφάλεια του πανεπιστημίου του Cardiff, αναλύθηκαν εκατοντάδες ψεύτικοι λογαριασμοί της IRA στο Twitter που έδειχναν ενδιαφέρον για τις ευρωεκλογές την άνοιξη του 2014 (υπενθυμίζεται ότι είχε προηγηθεί, τον Φεβρουάριο, η εισβολή στην Κριμαία).

Το ενδιαφέρον τούς τράβηξε συγκεκριμένος λογαριασμός που, όχι μόνο σχολίαζε τα πολιτικά της Ελλάδας (αυτό το έκαναν πολλοί), αλλά ο διαχειριστής του βρισκόταν στην Αθήνα κι αναρτούσε φωτογραφίες μέσα από εκλογικά κέντρα, περιγράφοντας μια δήθεν ακραία οργανωτική προχειρότητα υπαινισσόμενος ευθέως ότι το αποτέλεσμα θα μπορούσε θα επηρεαστεί με νοθεία. Το έκανε δε με τόση επιτυχία που πέτυχε να έχει αρκετή διαδραστικότητα με άλλους χρήστες και χιλιάδες Ελληνες να δουν τις αναρτήσεις του.

Η δραστηριότητα αυτή θεωρήθηκε ασφαλής ένδειξη ότι η εταιρεία λειτουργούσε και με φυσική παρουσία σε χώρες ενδιαφέροντος.

2. Τέσσερα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2018, η Αθήνα απέλασε τέσσερις ρώσους διπλωμάτες συνδέοντάς τους με προσπάθεια της Μόσχας να βάλει εμπόδια στη Συμφωνία των Πρεσπών.

Σε ρεπορτάζ που ακολούθησαν στον ελληνικό και διεθνή Τύπο περιγράφηκε συγκεκριμένα η εμπλοκή τους στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, σε συνεργασία με επιχειρηματίες και με δωροδοκίες κρατικών αξιωματούχων, μητροπολιτών, πολιτιστικών ενώσεων και ακροδεξιών οργανώσεων στη Βόρεια Ελλάδα.

3. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 2022, το υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε την απέλαση 12 ρώσων διπλωματών, ταυτόχρονα με δεκάδες άλλες απελάσεις από χώρες της ΕΕ μετά την εισβολή στην Ουκρανία.

Οπως έγινε γνωστό αργότερα, έρευνα της ΕΥΠ καταλόγιζε στους συγκεκριμένους ύποπτες επαφές με στρατιωτικούς, εκκλησιαστικούς παράγοντες, αντιεμβολιαστές και χρηματοδοτήσεις σε μικρά ΜΜΕ για προώθηση φιλορωσικών θέσεων και πρόκληση κοινωνικών αντιδράσεων.

Η στρατηγική της Μόσχας

Λαμβάνοντας υπόψη τη διάρρηξη των ελληνορωσικών σχέσεων, αλλά και την εμφανή διάθεση της Ρωσίας να παίρνει θέση στις πρόσφατες εκλογές σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη (π.χ. Σουηδία, Ιταλία), κυβερνητικοί παράγοντες θεωρούν περίπου δεδομένο ότι δεν θα διστάσουν να επαναλάβουν επιχειρήσεις έμμεσης εμπλοκής στην πολιτική διαδικασία, με το γνωστό πια modus operandi της διασποράς ψευδών και παραπλανητικών πληροφοριών.

Στη στρατηγική αυτή πιθανολογείται ότι θα εντάξουν και την ενεργειακή κρίση που η ίδια η Ρωσία επιδιώκει να προκαλέσει στην Ευρώπη, προκειμένου να προκαλέσουν σε πολίτες περισσότερο φόβο για την οικονομική επιβίωση τους.

Οπως σημειώνουν, ωστόσο, πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν, οι υπηρεσίες ασφαλείας όχι μόνο παρακολουθούν αυτή τη δραστηριότητα, αλλά ωφελούνται κι από τις άριστες διπλωματικές σχέσεις με συμμαχικά κράτη που έχουν και στο παρελθόν προειδοποιήσει διακριτικά όταν έχουν εντοπίσει τέτοιους κινδύνους.

Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»

Headlines