Η παρουσιάστρια της επιτυχημένης εκπομπής «Mega Καλημέρα» Ελεονώρα Μελέτη και ο γνωστός θεατρικός παραγωγός σύζυγός της φωτογραφίζονται πρώτη φορά μαζί για το περιοδικό ΟΚ! με αφορμή τη συνεργασία τους στην παράσταση «Τέλειοι ξένοι», όπου εκείνη έχει κάνει την απόδοση στα ελληνικά.

Σε αντίθεση με τις δυσάρεστες ανατροπές που γίνονται στο συγκεκριμένο έργο, στη δική τους σχέση ήταν μόνο ευχάριστες.

Διαβάστε ένα απόσπασμα από την συνέντευξη που έδωσαν στον Νίκο Γεωργιάδη

Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον άνθρωπό σου;

Θοδωρής: Είμαι δύσκολος αλλά συγχρόνως και εύκολος στις συνεργασίες μου. Όταν όλα πηγαίνουν όπως τα έχουμε ορίσει από την αρχή, είμαι ο καλύτερος συνεργάτης και με την Ελεονώρα όλα πήγαν μια χαρά!

Ελεονώρα: Εγώ πάντως χρήματα δεν έχω δει ακόμα για τη συνεργασία μας. (Γελάει).

Θοδωρής: Στη συνεργασία που έχουμε με την Ελεονώρα δεν χρειάστηκε να είμαστε σε απόλυτη επαφή. Έκανε τη μετάφραση-απόδοση ενός κειμένου από τα ιταλικά στα ελληνικά και της είχα απόλυτη εμπιστοσύνη. Δεν μπήκα καν στη διαδικασία να την ελέγξω όταν τελείωσε, γιατί εκείνη είναι η γνώστρια του συγκεκριμένου αντικειμένου και αντιμετωπίζει τη δουλειά αυτή στο σύνολο, σαν να είναι δική μας, όχι δική μου. Οπότε δεν υπήρξε κάποια δυσκολία στη συνεργασία μας.

Ελεονώρα: Όλα ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2020. Αναζητούσε ένα σύγχρονο έργο για το Θέατρο Αθηνά, το οποίο ετοιμαζόταν να ανακαινίσει ριζικά. Του λέω «θέλω να δεις μια ταινία». Και του δείχνω το ιταλικό φιλμ του Πάολο Τζενοβέζε. Τέλειοι ξένοι. Είναι ένα πολύ επίκαιρο έργο, αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα χιλιάδων ζευγαριών. Τρία ζευγάρια και ένας φίλος τους κανονίζουν να φάνε στο σπίτι του ενός ζευγαριού. Εκεί αποφασίζουν να παίξουν ένα παιχνίδι: να αφήσουν τα κινητά τους στο τραπέζι και όποιο μήνυμα τους έρχεται να το διαβάζουν δυνατά. Οπότε καταλαβαίνεις τι ακολουθεί… Βλέπει ο Θοδωρής την ταινία και ενθουσιάζεται. Του λέω «πρέπει να πάρεις τα δικαιώματα». Το πρωτότυπο έργο δεν έχει ανέβει ξανά σε θέατρο στην Ελλάδα. Την επομένη κιόλας ο Θοδωρής ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για τα δικαιώματα και λίγες μέρες αργότερα τα αγόρασε. Πήραμε το πρωτότυπο κείμενο στα χέρια μας, άρχισα να το δουλεύω πυρετωδώς και του το παρέδωσα τρεις μέρες πριν από το πρώτο lockdown. Τότε δεν ξέραμε, φυσικά, πόσο καιρό θα μείνουν κλειστά
τα θέατρα. Παρ’ όλα αυτά, ο Θοδωρής είχε ήδη αρχίσει να κάνει επαφές με ηθοποιούς, αλλά το τοπίο ήταν θολό. Τη συνέχεια με τα κλειστά θέατρα την ξέρετε όλοι, οπότε το έργο έμεινε ουσιαστικά για δύο χρόνια στο συρτάρι.

Θοδωρή, η δουλειά σου, φαντάζομαι, έχει μεγάλο ρίσκο. Από την άλλη, βέβαια, εσύ μεγάλωσες στα θέατρα.

Θοδωρής: Μεγάλωσα κυριολεκτικά μέσα στα θέατρα, με τις περισσότερες αναμνήσεις να τις έχω από το Rex, όπου έχω κοιμηθεί άπειρες φορές πάνω στο τραπέζι –λόγω ηλικίας–, με πρώτα ονόματα να τραγουδούν όπως η Μαρινέλλα, η Βίσση και πολλοί άλλοι. Αλλά έχω ζήσει και τις θρυλικές εποχές του Δελφινάριου, όπου τα εισιτήρια ήταν μονίμως εξαντλημένα και ο κόσμος με δική του επιλογή δεχόταν να πληρώσει το εισιτήριό του γνωρίζοντας πως θα χρειαστεί να καθίσει σε σκαμνάκια ή ακόμα και κάτω, σε χαρτόνια. Από την άλλη, η δουλειά μας είναι σαν τη ρουλέτα. Μπορεί να έχεις επενδύσει ψυχή και χρήματα σε υπερπαραγωγή, με την τέλεια μαρκίζα και δυνατό έργο, και να νομίζεις πως θα σκίσει, και τελικά η παράσταση να μην πηγαίνει καλά, ενώ να ανεβάζεις μια παραγωγή που όσο αισιόδοξος και να είσαι δεν περιμένεις σε καμία περίπτωση την απόλυτη επιτυχία που τελικά έρχεται, με την παράσταση να καταλήγει να παίζεται για χρόνια. Μια τέτοια παράσταση ήταν το Δεν μιλάω, δεν ακούω, δεν βλέπω όταν ήταν δική μας παραγωγή, αλλά θυμάμαι έντονα και τον μονόλογο Ο Μαρξ στο Σόχο με τον Άγγελο Αντωνόπουλο που ανεβάσαμε στο Θέατρο Ιλίσια, με τον κόσμο να κάνει ουρές μέχρι τη Βασιλίσσης Σοφίας. Ήταν τότε που γνώρισα και λάτρεψα τον Άγγελο Αντωνόπουλο, τόσο ως άνθρωπο όσο και ως καλλιτέχνη. Φυσικά δεν είναι όλοι οι ηθοποιοί σαν εκείνον, υπάρχουν και αρκετοί που ενώ είναι εξαιρετικά ταλαντούχοι και αγαπητοί στον κόσμο, είναι αγενείς και κακότροποι.

Είναι και οι καλλιτέχνες λίγο ιδιαίτεροι στον χειρισμό τους, φαντάζομαι.

Θοδωρής: Αν και δεν είναι απόλυτος κανόνας, έχει συμβεί πολλές φορές να επιστρατεύσω διπλωματία και υπομονή, ακούγοντας μάλιστα παράλογες απαιτήσεις. Για παράδειγμα, γνωστός πρωταγωνιστής ήθελε ρεπό στις 26 Δεκεμβρίου, που είναι η πιο σπουδαία μέρα για το θέατρο παγκοσμίως. Όταν είπα πως αυτό δεν μπορεί να συμβεί, ο πρωταγωνιστής προφασίστηκε θέμα υγείας, δημιουργώντας πρόβλημα όχι μόνο σε μένα, που ήμουν ο παραγωγός, αλλά και στους συναδέλφους του και τους λοιπούς τεχνικούς, που ήθελαν οι άνθρωποι να δουλέψουν για να μη χάσουν το μεροκάματό τους. Τα παλιότερα χρόνια το κλίμα στο θέατρο ήταν πιο οικογενειακό. Θυμάμαι να κυνηγάω τον Στάθη Ψάλτη και να του φωνάζω «γιατί πήρες τα λεφτά του μπαμπά μου;» και εκείνος να γελάει, αλλά και τον Θανάση Βέγγο να παίρνει να ευχηθεί σε γενέθλια και γιορτές.

Πάμε λοιπόν στη δική σας παράσταση, που ανεβαίνει μετά τα μέσα Οκτωβρίου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου και Πέτρου Λαγούτη.

Ελεονώρα: Είναι η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Πέτρου και είναι ενθουσιασμένος για αυτό. Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος είναι λατρεμένος. Θυμάμαι δουλειά του που όταν του την είπα, δεν πίστευε ότι την είχα δει. Ήταν ακόμα έφηβος! Ο Πέτρος Λαγούτης είχε συμφωνήσει για την παράσταση από
το 2020. Λάτρευε το έργο.

Θοδωρής: Τη σκηνογραφία υπογράφει ο Νότης Χριστοδούλου, ο οποίος μαζί με την Ελένη Αρκεμάτογλου έχει επιμεληθεί ολόκληρη την ανακαίνιση του Θεάτρου Αθηνά. Δεν θυμίζει σε τίποτα το θέατρο που ήταν πριν. Ήθελα να δημιουργήσω έναν χώρο που θα βοηθάει τον θεατή να απολαμβάνει σε ευρύτερο πλαίσιο μια υψηλών προδιαγραφών φιλοξενία.

Ελεονώρα: Νομίζω ότι τέτοιο θέατρο δεν υπάρχει άλλο στην Αθήνα. Θυμίζει μοντέρνο 5άστερο ξενοδοχείο. Ο κόσμος θα φεύγει ενθουσιασμένος.

Θοδωρής: Επιστρέφοντας στην παράσταση, που θα είναι η κεντρική σκηνή για φέτος, καθώς θα ανέβουν και άλλες παραγωγές, όπως παιδικά έργα και Δευτέρα-Τρίτη, πρωταγωνιστεί η Μυρτώ Αλικάκη, ο Γιώργος Χρανιώτης, η Ντάνη Γιαννακοπούλου, η Κατερίνα Μισιχρόνη, ο Δημήτρης Λιόλιος και ο Δημήτρης Ξανθόπουλος. Είναι ένα εξαιρετικό καστ που ταιριάζει απόλυτα στον χαρακτήρα του έργου.

Είσαι ένας ωραίος άντρας με δύναμη στον θεατρικό χώρο. Σε έχουν προσεγγίσει ερωτικά γυναίκες ηθοποιοί;

Ελεονώρα: Αμέ! Θα σ’ τα πω εγώ! Γνωστή ηθοποιός τον έχει στριμώξει σε καμαρίνι.

Θοδωρής: Έλα, τώρα, βλακείες. Νομίζω ότι ο χαρακτήρας που βγάζω προς τα έξω δεν δίνει το θάρρος σε μια γυναίκα να μου την πέσει. Είμαι λίγο πιο κλειστός, λίγο αγέλαστος, δεν δίνω χώρο.

Ελεονώρα: Όταν τον γνωρίσεις, είναι λίγο βαρύς. Αυτή την αίσθηση είχα κι εγώ όταν μου τον σύστησαν. Όταν όμως λυθεί, είναι πολύ ευχάριστος στην παρέα. Έχει γέλιο, έχει χιούμορ, έχει ατάκα.

Τελικά ήταν προξενιό η γνωριμία σας;

Ελεονώρα: Δεν ήταν ακριβώς προξενιό, αλλά σίγουρα οι κοινές μας φίλες είχαν επιδιώξει να γνωριστούμε από κοντά. Απλά κάθε φορά κάτι γινόταν και δεν προέκυπτε. Τη μία θα έρχονταν στον Παρνασσό που είχα πάει για σκι, αλλά έκλεισαν οι δρόμοι. Την άλλη εγώ έφυγα στο εξωτερικό. Δεν ήθελαν να στήσουν τη συνάντησή μας και να το ξέρουμε από πριν γιατί δεν άρεσε σε κανέναν από
τους δυο μας η ιδέα ενός προξενιού!

Η αλήθεια είναι ότι στη σχέση σας όλα έγιναν πολύ γρήγορα.

Θοδωρής: Ήταν και το τυχερό. Είμαστε δύο ισχυρές προσωπικότητες. Είμαι ηγετικός χαρακτήρας, εκείνη είναι αντράκι, τσαμπουκάς.

Ελεονώρα: Ήταν πρωτόγονο αυτό που έγινε με μας. Λειτουργήσαμε με το ένστικτο.

Θοδωρής: Η σχέση μας είναι σαν τις πεταλούδες. Για να αναπαραχθεί το θηλυκό, πρέπει να είναι το ίδιο με το αρσενικό. Έτσι έγινε και με μας.

Ελεονώρα: Δεν ήταν εύκολο. Στις βασικές μας αξίες συμφωνούμε. Είμαστε όμως και διαφορετικές προσωπικότητες.

Θοδωρής: Για μένα η οικογένεια είναι το παν.

Ελεονώρα: Ευτυχώς στα θέματα του παιδιού ταυτιζόμαστε απόλυτα. Συμπληρώνει και δεν ακυρώνει ποτέ ο ένας τον άλλο. Δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε καν από πριν.

Ήσασταν, όμως, πάντα και οι δύο άνθρωποι των σχέσεων.

Ελεονώρα: Η σταθερότητα είναι ένας κοινός παρονομαστής μας. Ο Θοδωρής έχει μια ενσυναίσθηση που σπάνια συναντάς σε άντρα. Αν του πω ότι έχω ανάγκη για λίγο τον χώρο μου, δεν θα παρεξηγηθεί. Καταλαβαίνει ότι για να λειτουργήσω έχω ανάγκη να κλειστώ μόνη μου σε ένα δωμάτιο και να διαβάσω. Μπορεί να είμαστε στον ίδιο χώρο για ώρες χωρίς να ανταλλάξουμε κουβέντα και να περνάμε πάρα πολύ καλά, χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο. Αυτό για μένα είναι μια ανάσα, δεν έχω νιώσει ποτέ να πνίγομαι.

Λένε ότι ετοιμάζεστε να παντρευτείτε με θρησκευτικό γάμο.

Θοδωρής: Στη σχέση εγώ είμαι ο πιο παραδοσιακός. Πρώτα ο Θεός, κάποια στιγμή θα γίνει. Δεν έγινε ακόμα γιατί δεν έχουμε προλάβει. Επαναπαυτήκαμε στο ότι κάναμε τον πολιτικό γάμο, μετά ήρθε το παιδί, μετά ο Covid. Να φανταστείς, ακόμα δεν έχουμε βαφτίσει το παιδί. Βέβαια αυτό ήταν συνειδητή
μας απόφαση γιατί θέλαμε η Αλεξάνδρα να βαφτιστεί τουλάχιστον μετά τα 3 της.

Ελεονώρα: Εμένα ο γάμος δεν με απασχόλησε ποτέ, θα τον κάνω μόνο για τον Θοδωρή. Η βάφτιση προγραμματίζεται. Τώρα αν θα είναι γάμος βάφτιση, θα δείξει. (Γελάει.)

Φωτογραφίες: Ολυμπία Κρασαγάκη για το περιοδικό ΟΚ!

Διαβάστε περισσότερα στο ΟΚ! που κυκλοφορεί με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο».

Headlines