Ο Λανς Άρμστρονγκ και το μεγαλύτερο σκάνδαλο ντόπινγκ του παγκόσμιου αθλητισμού

Ο Λανς Άρμστρονγκ έγινε τριαθλητής πριν στραφεί στην επαγγελματική ποδηλασία. Η καριέρα του διακόπηκε από καρκίνο των όρχεων, αλλά αυτός επέστρεψε για να κερδίσει επτά συνεχόμενους αγώνες Tour de France, αρχής γενομένης από το 1999. Αφαιρώντας αυτούς τους τίτλους το 2012 λόγω αποδεικτικών στοιχείων για χρήση φαρμάκων που βελτιώνουν την απόδοση, ο Άρμστρονγκ παραδέχθηκε το 2013 ότι ντοπαρίστηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της ποδηλατικής του καριέρας, μετά από χρόνια άρνησης.

Γεννημένος στις 18 Σεπτεμβρίου 1971 στο Πλάνο του Τέξας, ο Άρμστρονγκ μεγάλωσε με τη μητέρα του, Λίντα, στα προάστια του Ντάλας. Aθλητικός από μικρή ηλικία, αρχισε να τρέχει και να κολυμπάει στα 10 του χρόνια και ξεκίνησε την ανταγωνιστική ποδηλασία και τα τρίαθλα στα 13 του. Στα 16 του, ο Άρμστρονγκ έγινε επαγγελματίας τριαθλητής – ήταν ο εθνικός πρωταθλητής του τριάθλου σπριντ το 1989 και το 1990.

• Διαβάστε επίσης: Λεμπρόν Τζέιμς, Λανς Άρμστρονγκ κι άλλες διαλυμένες σχέσεις γονέων και παιδιών – αθλητών

Και μετά πήρε το ποδήλατο

Αμέσως μετά, ο Άρμστρονγκ επέλεξε να επικεντρωθεί στην ποδηλασία, το πιο δυνατό του αγώνισμα αλλά και το αγαπημένο του. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας χρονιάς του λυκείου του, η Ολυμπιακή ομάδα ανάπτυξης των ΗΠΑ τον κάλεσε να προπονηθεί στο Κολοράντο Σπρινγκς του Κολοράντο. Ο Άρμστρονγκ εγκατέλειψε προσωρινά το λύκειο για να το κάνει αυτό, αλλά αργότερα παρακολούθησε ιδιαίτερα μαθήματα και πήρε το απολυτήριό του το 1989.

Αφού τερμάτισε δεύτερος στις Ολυμπιακές δοκιμές των ΗΠΑ το 1992, ο Άρμστρονγκ ήταν φαβορί για να κερδίσει τον αγώνα δρόμου στη Βαρκελώνη της Ισπανίας. Με μια εκπληκτικά υποτονική απόδοση, ωστόσο, ήρθε μόνο 14ος. Απτόητος, ο Άρμστρονγκ έγινε επαγγελματίας αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, εντασσόμενος στην ποδηλατική ομάδα της Motorola έναντι ενός σεβαστού ετήσιου μισθού. Αν και ήρθε τελευταίος στην πρώτη του επαγγελματική διοργάνωση, τον ολοήμερο αγώνα San Sebastian Classic στην Ισπανία, ανέκαμψε σε δύο εβδομάδες και τερμάτισε δεύτερος σε αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Ζυρίχη της Ελβετίας.

Τον Αύγουστο του 1993, ο 21χρονος Άρμστρονγκ κέρδισε τον πιο σημαντικό αγώνα του μέχρι τότε: το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Δρόμου στο Όσλο της Νορβηγίας, μια μονοήμερη διοργάνωση που κάλυπτε 161 μίλια. Ως επικεφαλής της ομάδας Motorola, ξεπέρασε τις δύσκολες συνθήκες – η καταρρακτώδης βροχή έκανε τους δρόμους ολισθηρούς και τον έκανε να πέσει δύο φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα – για να γίνει ο νεότερος άνθρωπος και μόλις ο δεύτερος Αμερικανός που κέρδισε ποτέ αυτόν τον διαγωνισμό.

Την επόμενη χρονιά, ήταν και πάλι δεύτερος στον Γύρο DuPont. Απογοητευμένος από την παρ’ ολίγον αποτυχία του, προπονήθηκε εκδικητικά για τη διοργάνωση της επόμενης χρονιάς και έφτασε να τερματίσει δύο λεπτά μπροστά από τον αντίπαλό του Viatcheslav Ekimov από τη Ρωσία για τη νίκη. Στον Γύρο DuPont το 1996, σημείωσε πολλά ρεκόρ διοργάνωσης, μεταξύ των οποίων τη μεγαλύτερη διαφορά νίκης (τρία λεπτά και 15 δευτερόλεπτα) και την ταχύτερη μέση ταχύτητα σε χρονομέτρηση (32,9 μίλια την ώρα).

Επίσης το 1996, ο Άρμστρονγκ οδήγησε ξανά για την Ολυμπιακή ομάδα στην Ατλάντα της Τζόρτζια. Δείχνοντας αχαρακτήριστα κουρασμένος, τερμάτισε έκτος στις χρονομετρήσεις και 12ος στον αγώνα δρόμου. Νωρίτερα εκείνο το καλοκαίρι, δεν μπόρεσε να τερματίσει τον Γύρο της Γαλλίας, καθώς ήταν άρρωστος με βρογχίτιδα. Παρά τις αναποδιές αυτές, ο Άρμστρονγκ εξακολουθούσε να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα μέχρι το φθινόπωρο του 1996. Τότε ήταν ο έβδομος στην παγκόσμια κατάταξη ποδηλάτης, υπέγραψε ένα επικερδές συμβόλαιο με μια νέα ομάδα, τη γαλλική Team Cofidis.

Μάχη με τον καρκίνο των όρχεων

Τον Οκτώβριο του 1996, ωστόσο, ήρθε η συγκλονιστική ανακοίνωση ότι ο Άρμστρονγκ είχε διαγνωστεί με καρκίνο των όρχεων. Σε προχωρημένο στάδιο, οι όγκοι είχαν εξαπλωθεί στην κοιλιά, τους πνεύμονες και τους λεμφαδένες του. Αφού αφαίρεσε έναν όρχι, τροποποίησε δραστικά τις διατροφικές του συνήθειες και άρχισε επιθετική χημειοθεραπεία έχοντας 65 έως 85 τοις εκατό πιθανότητες επιβίωσης. Όταν όμως οι γιατροί βρήκαν όγκους στον εγκέφαλό του, οι πιθανότητες επιβίωσής του έπεσαν στο 50-50 και στη συνέχεια στο 40%. Ευτυχώς, μια επόμενη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των όγκων στον εγκέφαλό του κρίθηκε επιτυχής και μετά από περισσότερους γύρους χημειοθεραπείας, ο Άρμστρονγκ απαλλάχθηκε του καρκίνου τον Φεβρουάριο του 1997.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της τρομακτικής μάχης του με την ασθένεια, ο Άρμστρονγκ συνέχισε να υποστηρίζει ότι επρόκειτο να αγωνιστεί και πάλι. Κανείς άλλος δεν φαινόταν να πιστεύει σε αυτόν, ωστόσο, και η Cofidis τράβηξε την πρίζα από το συμβόλαιό του και τον ετήσιο μισθό του ύψους 600.000 δολαρίων. Ως ελεύθερος αθλητής, δυσκολεύτηκε αρκετά να βρει σπόνσορα, υπογράφοντας τελικά μια θέση 200.000 δολαρίων ετησίως με την ομάδα United States Postal Service.

Κυριαρχία στον Γύρο της Γαλλίας

Στον Γύρο του Λουξεμβούργου του 1998, τον πρώτο του διεθνή αγώνα μετά την επιστροφή του από τον καρκίνο, ο Άρμστρονγκ έδειξε ότι ήταν έτοιμος για την πρόκληση κερδίζοντας το εναρκτήριο στάδιο. Λίγο περισσότερο από ένα χρόνο αργότερα, ολοκλήρωσε την επιστροφή του με μεγαλοπρεπή τρόπο, καθώς έγινε ο δεύτερος Αμερικανός, μετά τον Greg LeMond, που κέρδισε τον Γύρο της Γαλλίας. Επανέλαβε αυτό το κατόρθωμα τον Ιούλιο του 2000 και ακολούθησε ένα χάλκινο μετάλλιο στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο Άρμστρονγκ ενίσχυσε τη φήμη του ως ο κυρίαρχος αναβάτης της γενιάς του, κερδίζοντας τον Γύρο το 2001 και το 2002. Ωστόσο, η πέμπτη νίκη του, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ των Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault και Miguel Indurain, αποδείχθηκε το πιο δύσκολο επίτευγμά του. Χτυπημένος από ασθένεια πριν από την έναρξη του αγώνα, ο Άρμστρονγκ έπεσε σε ένα σημείο αφού άρπαξε την τσάντα ενός θεατή, και μόλις που απέφυγε μια άλλη σύγκρουση με το να στρίψει απέναντι από ένα χωράφι. Τερμάτισε ένα λεπτό και ένα δευτερόλεπτο μπροστά από τον Γερμανό Jan Ullrich, τον πιο κοντινό από τους θριάμβους του στον Γύρο.

Ο Άρμστρονγκ επέστρεψε στην κορυφαία φόρμα του για να διεκδικήσει την έκτη νίκη του στον Γύρο που αποτελεί ρεκόρ το 2004. Κέρδισε πέντε επιμέρους ετάπ, τερματίζοντας άνετα έξι λεπτά και 19 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Γερμανό Andreas Kloden. Αφού ολοκλήρωσε την εκπληκτική του πορεία με την έβδομη διαδοχική νίκη στον Γύρο το 2005, αποσύρθηκε από τους αγώνες.

Επιστροφή στους αγώνες ξαφνικά

Στις 9 Σεπτεμβρίου 2008, ο Άρμστρονγκ ανακοίνωσε ότι σκόπευε να επιστρέψει στους αγώνες και στον Γύρο της Γαλλίας το 2009. Μέλος της ομάδας Astana, κατέλαβε την τρίτη θέση στον αγώνα, πίσω από τον συμπαίκτη του Alberto Contador και το μέλος της ομάδας Saxo Bank Andy Schleck.

Μετά τον αγώνα, ο Άρμστρονγκ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι σκόπευε να αγωνιστεί ξανά το 2010, με μια νέα ομάδα που θα υποστηριζόταν από τη RadioShack. Ο Άρμστρονγκ, που επιβραδύνθηκε από πολλαπλές συγκρούσεις, τερμάτισε 23ος στη γενική κατάταξη στον τελευταίο του Γύρο της Γαλλίας και ανακοίνωσε ότι αποσύρεται οριστικά τον Φεβρουάριο του 2011.

Διαμάχη για τα φάρμακα

Παρά την εμπνευσμένη αφήγηση του θριάμβου του Άρμστρονγκ κατά του καρκίνου, δεν ήταν όλοι πεπεισμένοι ότι ήταν έγκυρη. Ο Ιρλανδός αθλητικογράφος David Walsh, για παράδειγμα, έγινε καχύποπτος για τη συμπεριφορά του Armstrong και προσπάθησε να ρίξει φως στις φήμες για χρήση ναρκωτικών στο άθλημα. Το 2001, έγραψε μια ιστορία που συνέδεε τον Άρμστρονγκ με τον Ιταλό γιατρό Michele Ferrari, ο οποίος ερευνούνταν για την προμήθεια ενισχυτικών απόδοσης σε ποδηλάτες. Ο Walsh εξασφάλισε αργότερα μια ομολογία από την μασέρ του Armstrong, την Emma O’Reilly, και εξέθεσε την υπόθεσή του εναντίον του Αμερικανού πρωταθλητή ως συν-συγγραφέας του βιβλίου L.A. Confidential του 2004.

Η υπόθεση πυκνώνει το 2010, όταν ο πρώην αναβάτης Floyd Landis, ο οποίος είχε χάσει τη νίκη του στον Γύρο της Γαλλίας το 2006 λόγω χρήσης ναρκωτικών, παραδέχτηκε ότι είχε ντοπαριστεί και κατηγόρησε τον διάσημο συναθλητή του ότι έκανε το ίδιο. Αυτό προκάλεσε ομοσπονδιακή έρευνα, και τον Ιούνιο του 2012 ο Οργανισμός Αντιντόπινγκ των ΗΠΑ απήγγειλε επίσημες κατηγορίες κατά του Άρμστρονγκ. Η υπόθεση αναθερμάνθηκε τον Ιούλιο του 2012, όταν ορισμένα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι πέντε από τους πρώην συναθλητές του Άρμστρονγκ, ο Τζορτζ Χινκάπι, ο Λέβι Λειπχάιμερ, ο Ντέιβιντ Ζαμπρίσκι και ο Κρίστιαν Βαντε Βέλντε -όλοι τους συμμετείχαν στον Γύρο της Γαλλίας του 2012- σχεδίαζαν να καταθέσουν εναντίον του Άρμστρονγκ.

Ο πρωταθλητής της ποδηλασίας αρνιόταν σθεναρά τη χρήση παράνομων φαρμάκων για να αυξήσει την απόδοσή του απαξιώνοντας τους νέους ισχυρισμούς, χαρακτηρίζοντάς τους «αβάσιμους». Στις 23 Αυγούστου 2012, ο Άρμστρονγκ ανακοίνωσε δημοσίως ότι εγκαταλείπει τη μάχη με τις πρόσφατες κατηγορίες της USADA και ότι αρνήθηκε να εισέλθει σε διαιτησία με τον οργανισμό, επειδή είχε κουραστεί να ασχολείται με την υπόθεση, μαζί με το άγχος που δημιουργούσε η υπόθεση στην οικογένειά του.

«Έρχεται ένα σημείο στη ζωή κάθε ανθρώπου που πρέπει να πει «Αρκετά πια». Για μένα, αυτή η στιγμή είναι τώρα», ανέφερε ο Άρμστρονγκ σε μια διαδικτυακή δήλωση εκείνη την εποχή. «Αντιμετωπίζω τους ισχυρισμούς ότι έκλεψα και ότι είχα αθέμιτο πλεονέκτημα για να κερδίσω τους επτά γύρους μου από το 1999. Το τίμημα που έχει επιφέρει αυτό στην οικογένειά μου, στο έργο μου για το ίδρυμά μας και σε μένα, με οδηγεί στο σημείο που βρίσκομαι σήμερα – θα βάλω τέλος σε αυτές τις ανοησίες».

Απαγορεύεται η ποδηλασία

Την επόμενη ημέρα, στις 24 Αυγούστου 2012, η USADA ανακοίνωσε ότι ο Άρμστρονγκ θα στερηθεί τους επτά τίτλους του στον Γύρο – καθώς και άλλες διακρίσεις που έλαβε από το 1999 έως το 2005 – και θα του απαγορευτεί η ποδηλασία εφ’ όρου ζωής. Ο οργανισμός κατέληξε στην έκθεσή του στο συμπέρασμα ότι ο Άρμστρονγκ είχε κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών που βελτιώνουν την απόδοση. Στις 10 Οκτωβρίου 2012, η USADA έδωσε στη δημοσιότητα τα αποδεικτικά της στοιχεία εναντίον του Άρμστρονγκ, τα οποία περιλάμβαναν έγγραφα όπως εργαστηριακές εξετάσεις, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και χρηματικές πληρωμές. «Τα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η ομάδα επαγγελματικής ποδηλασίας U.S. Postal Service Pro Cycling Team διεξήγαγε το πιο εξελιγμένο, επαγγελματικό και επιτυχημένο πρόγραμμα ντόπινγκ που είχε δει ποτέ το άθλημα», ανέφερε σε δήλωσή του ο Travis Tygart, επικεφαλής της USADA.

Τα στοιχεία της USADA κατά του Άρμστρονγκ περιείχαν επίσης μαρτυρίες από 26 άτομα. Αρκετά πρώην μέλη της ποδηλατικής ομάδας του Άρμστρονγκ ήταν μεταξύ αυτών που ισχυρίστηκαν ότι ο Άρμστρονγκ χρησιμοποιούσε φάρμακα που βελτιώνουν την απόδοση και λειτουργούσε ως ένα είδος αρχηγού των προσπαθειών ντόπινγκ της ομάδας. Σύμφωνα με τους New York Times, ένας συμπαίκτης του είπε στο πρακτορείο ότι «ο Λανς έκανε κουμάντο στην ομάδα» και «ό,τι έλεγε ο Λανς κάναμε».

Ο Άρμστρονγκ αμφισβήτησε τα ευρήματα της USADA. Ο δικηγόρος του, Τιμ Χέρμαν, χαρακτήρισε την υπόθεση της USADA «μονόπλευρο καπέλωμα» που περιλαμβάνει «παλιούς, διαψευσμένους, αναξιόπιστους ισχυρισμούς που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε κατά συρροή ψευδομάρτυρες, εξαναγκασμένες καταθέσεις, γλυκές συμφωνίες και ιστορίες που προκαλούνται από απειλές», σύμφωνα με την USA Today.

«Ο Λανς Άρμστρονγκ δεν έχει θέση στην ποδηλασία»

Τον Ιανουάριο του 2013, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης στην Όπρα Γουίνφρεϊ, ο Άρμστρονγκ παραδέχτηκε ότι έκανε χρήση φαρμάκων που βελτιώνουν τις επιδόσεις του καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, αρχής γενομένης από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στη Γουίνφρεϊ, ο Άρμστρονγκ δήλωσε ότι έπαιρνε τις ορμόνες κορτιζόνη, τεστοστερόνη και ερυθροποιητίνη (γνωστή και ως EPO) και έκανε μεταγγίσεις αίματος για να αυξήσει τα επίπεδα οξυγόνου του. «Έχω βαθιά ελαττώματα … και πληρώνω το τίμημα γι’ αυτό, και νομίζω ότι αυτό είναι εντάξει. Μου αξίζει αυτό», δήλωσε ο Λανς κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, προσθέτοντας ότι πήρε παράνομα φάρμακα ως επαγγελματίας αθλητής λόγω της «αδίστακτης επιθυμίας του να κερδίσει … το επίπεδο στο οποίο έφτασε, για οποιονδήποτε λόγο, είναι ένα ελάττωμα».

Σχετικά με τη συνέντευξη, η Γουίνφρεϊ ανέφερε σε δήλωσή της: «Δεν ξεκαθάρισε τα πράγματα με τον τρόπο που περίμενα. Ήταν έκπληξη για μένα. Θα έλεγα ότι, εγώ, η ομάδα μου, όλοι μας στην αίθουσα, μαγευτήκαμε από ορισμένες απαντήσεις του. Ήταν σοβαρός. Σίγουρα προετοιμάστηκε γι’ αυτή τη στιγμή. Θα έλεγα ότι ανταποκρίθηκε στη στιγμή. Στο τέλος, ήμασταν και οι δύο αρκετά εξαντλημένοι».

Περίπου την ίδια στιγμή που διεξήχθη η συνέντευξη, έγινε γνωστό ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ θα προχωρήσει σε μια μήνυση εναντίον του ποδηλάτη, σχετικά με την υποτιθέμενη απάτη του σε βάρος της κυβέρνησης. Οι προσπάθειες του Άρμστρονγκ να απορριφθεί η αγωγή δεν απέδωσαν.

Διακανονισμός για την απάτη

Την άνοιξη του 2018, δύο εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της δίκης του, ο Άρμστρονγκ συμφώνησε να καταβάλει στο κράτος των ΗΠΑ πέντε εκατομμύρια δολάρια για να διευθετήσει τους ισχυρισμούς της ότι εξαπατήθηκε. Σύμφωνα με τη νομική του ομάδα, ο διακανονισμός τερμάτισε «όλες τις δικαστικές διαμάχες εναντίον του Άρμστρονγκ που σχετίζονται με την παραδοχή του 2013» ότι έκανε χρήση φαρμάκων που βελτιώνουν την απόδοση.

«Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που συμφιλιωθήκαμε», ανέφερε ο Άρμστρονγκ σε δήλωσή του. «Ενώ πιστεύω ότι η μήνυσή τους εναντίον μου ήταν αβάσιμη και άδικη, από το 2013 προσπαθώ να αναλάβω πλήρως την ευθύνη για τα λάθη μου και να επανορθώσω όπου είναι δυνατόν. Οδηγούσα με την καρδιά μου για την ποδηλατική ομάδα Postal και ήμουν πάντα ιδιαίτερα περήφανος που φορούσα τον κόκκινο, άσπρο και μπλε αετό στο στήθος μου όταν αγωνιζόμουν στον Γύρο της Γαλλίας».

Ο Λάντις, ο ποδηλάτης-πληροφοριοδότης της υπόθεσης, επρόκειτο να λάβει 1,1 εκατ. δολάρια από το ποσό που καταβλήθηκε στην κυβέρνηση. Επιπλέον, ο Άρμστρονγκ συμφώνησε να καταβάλει 1,65 εκατομμύρια δολάρια για να καλύψει τα νομικά έξοδα του παλιού του συναθλητή.

Φιλανθρωπία, προσωπική ζωή και παιδιά

Ο Άρμστρονγκ ζει στο Όστιν του Τέξας από το 1990. Το 1996 ίδρυσε το Ίδρυμα Lance Armstrong για τον καρκίνο, που τώρα ονομάζεται LiveStrong, και τη σειρά αγώνων Lance Armstrong Junior Race Series για να βοηθήσει στην προώθηση της ποδηλασίας και των αγώνων μεταξύ της αμερικανικής νεολαίας. Είναι ο συγγραφέας δύο αυτοβιογραφιών που έγιναν best-seller, It’s Not About the Bike: Το ταξίδι μου πίσω στη ζωή (2000) και Every Second Counts (2003).

Το 2006, ο Άρμστρονγκ έτρεξε στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης, συγκεντρώνοντας 600.000 δολάρια για την εκστρατεία του LiveStrong. Αποχώρησε από το LiveStrong τον Οκτώβριο του 2012 μετά την έκθεση της USADA σχετικά με τη χρήση φαρμάκων που βελτιώνουν την απόδοσή του.

Ο Άρμστρονγκ παντρεύτηκε το 1998 την Κρίστιν Ρίτσαρντ, ένα στέλεχος δημοσίων σχέσεων που γνώρισε μέσω του ιδρύματός του για τον καρκίνο. Το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο, τον Λουκ, τον Οκτώβριο του 1999, χρησιμοποιώντας σπέρμα που είχε καταψυχθεί πριν ο Άρμστρονγκ ξεκινήσει χημειοθεραπεία. Οι δίδυμες κόρες, Ιζαμπέλ και Γκρέις, γεννήθηκαν το 2001. Το ζευγάρι κατέθεσε αίτηση διαζυγίου το 2003. Στη συνέχεια, έβγαινε με τη Sheryl Crow, τη σχεδιάστρια μόδας Tory Burch και τις ηθοποιούς Kate Hudson και Ashley Olsen.

Τον Δεκέμβριο του 2008, ο Άρμστρονγκ ανακοίνωσε ότι η φίλη του, Άννα Χάνσεν, ήταν έγκυος. Το ζευγάρι έβγαινε μαζί από τον Ιούλιο μετά τη γνωριμία τους μέσω του φιλανθρωπικού έργου του Άρμστρονγκ. Το αγοράκι, Maxwell Edward, γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 2009. Μια κόρη, η Olivia Marie, ακολούθησε στις 18 Οκτωβρίου 2010.

Τον Ιούλιο του 2013, ο Άρμστρονγκ έγινε και πάλι πρωτοσέλιδο όταν αναφέρθηκε ότι θα συμμετείχε στην ετήσια μεγάλη ποδηλατοδρομία The Des Moines Register’s Annual Great Bicycle Ride Across Iowa, έναν ποδηλατικό αγώνα σε όλη την πολιτεία που χρηματοδοτείται από την εφημερίδα.

«Γνωρίζω πολύ καλά ότι η παρουσία μου δεν είναι εύκολα αποδεχτή, ενθαρρύνω τον κόσμο αν θέλει να δώσει ένα high-five», δήλωσε ο Άρμστρονγκ λίγο μετά την ανακοίνωση της είδησης, σύμφωνα με την Daily Mail. «Αν θέλετε να με απαξιώσετε είμαι οκέι με αυτό. Είμαι μεγάλο αγόρι και όπως έστρωσα θα κοιμηθώ».

Το 2015, ο Άρμστρονγκ επέστρεψε στην πίστα του Γύρου της Γαλλίας για να συμμετάσχει σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση για τη λευχαιμία, μία ημέρα πριν από την έναρξη του αγώνα.