Η «τερατογένεση», ο «κυβερνήτης» και οι «μονομαχίες»

Η λέξη «τερατογένεση» σε ό,τι αφορά το σενάριο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφερε στο προσκήνιο περιγράφοντας έστω θεωρητικά μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, υπό τη στήριξη του Νίκου Ανδρουλάκη, τη συμμετοχή του Γιάνη Βαρουφάκη και την ανοχή του Δημήτρη Κουτσούμπα καθώς και η αποστροφή του ότι «ψηφίζουμε και κυβερνήτη» είναι εκείνες που εξακολουθούν να κινητοποιούν – περισσότερο από κάθε άλλη πρωθυπουργική διατύπωση στη ΔΕΘ – τις αντιπολιτευτικές αντιδράσεις. Είναι επιπλέον οι εκφράσεις που, σύμφωνα με την ανάγνωση έμπειρων παρατηρητών, αποκαλύπτουν όσα περιλαμβάνει η πολιτική ατζέντα του Μητσοτάκη.

Με ανοιχτά τα… μετεκλογικά ερωτήματα, αφού ο ίδιος επέλεξε να στρώσει με σαφήνεια μόνο τον δρόμο μέχρι την πρώτη κάλπη της απλής αναλογικής και να αφήσει περιθώρια για ερμηνείες ή και παρερμηνείες σε ό,τι αφορά τη συνέχεια (και τρίτες κάλπες στο τραπέζι; Και προσέγγιση βουλευτών άλλων κομμάτων αν χρειαστεί;), το Μαξίμου με βασικό αφήγημα αυτό της αυτοδυναμίας – στόχο στον οποίο πέφτουν πλέον όλες οι δυνάμεις της ΝΔ – ενεργοποιεί διπλή, παράλληλη επιχείρηση: τη σταθερή συσπείρωση των δεξιών και τις νέες γέφυρες με το μεταρρυθμιστικό Κέντρο, που έχει ανάγκη για το τουλάχιστον 38% της αυτοδυναμίας του στις δεύτερες εκλογές.

• Διαβάστε επίσης: Πώς διαμορφώνεται το πολιτικό τοπίο μετά τη ΔΕΘ – Εξαγγελίες και συμμαχίες στο δρόμο για τις κάλπες

Είναι ο λόγος που ο Μητσοτάκης αφενός… μέτρησε τα (σημερινά) κουκιά και για πρώτη φορά επέλεξε να προβάλλει αριθμητικά ένα κατά τ’ άλλα μάλλον απίθανο στην πράξη ενδεχόμενο συγκυβέρνησης χωρίς τη ΝΔ – το κατά τον ίδιο σενάριο «πολιτικής τερατογένεσης» – αφετέρου έθεσε εαυτόν στην πρώτη γραμμή επίθεσης έναντι Τσίπρα και Ανδρουλάκη.

Εν αναμονή των επίσημων μετα-ΔΕΘ δημοσκοπήσεων προς το τέλος του μήνα, Μαξίμου και ΝΔ δείχνουν προς το παρόν να μη μετατοπίζουν το κέντρο βάρους της στρατηγικής τους. Πρώτον, την έμφαση στην πρώτη κάλπη μέσω του «συναγερμού» που χτυπά η κυβέρνηση κοιτάζοντας εμφανώς και προς τη βάση του ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, την «επένδυση» συνολικά σε μέτωπο δεξιών και κεντρώων με αντιΣΥΡΙΖΑ αισθήματα. Τρίτον, την προβολή του στόχου για αυτοδύναμη, αλλά «όχι απαραίτητα μονοκομματική», κυβέρνηση, γεγονός που επαναφέρει την πρόθεση αξιοποίησης στελεχών που κινούνται έξω από νεοδημοκρατικά τείχη.

Σε κάθε περίπτωση η «προειδοποίηση» για τους κινδύνους, κατά τον Μητσοτάκη, μιας συγκυβέρνησης «ετερόκλητης και οπισθοδρομικής» θα βρίσκεται τακτικά στη ρητορική των γαλάζιων στελεχών. «Προφανώς θα πρόκειται για πολιτική «τερατογένεση»», σχολιάζει ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Τάσος Γαϊτάνης υπεραμυνόμενος του χαρακτηρισμού που έδωσε ο Μητσοτάκης όταν «ο ίδιος εξήγησε ότι η κάλπη της απλής αναλογικής είναι δυνατόν, υπό προϋποθέσεις, να οδηγήσει στον σχηματισμό κυβέρνησης των κομμάτων της αντιπολίτευσης», δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – ΚΚΕ – ΜέΡΑ25.

«Οχι μόνο διότι είναι οξύμωρο να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς το πρώτο κόμμα, αλλά θα είναι οπισθοδρόμηση να δούμε ξανά να κυβερνά το δίδυμο Τσίπρα – Βαρουφάκη, εμπλουτισμένο με τους κυρίους Ανδρουλάκη και Κουτσούμπα» υποστηρίζει και παραπέμπει στην κρίση στον Εβρο – θέμα που περιλήφθηκε και στις πρωθυπουργικές αναφορές (περί ταραγμένων εποχών και διαχείρισης κρίσεων) στη ΔΕΘ. «Ας αναλογιστούμε όσα συνέβησαν τον Φεβρουάριο του 2020 και αντί τις αποφάσεις που έλαβε άμεσα ο Μητσοτάκης, να έπρεπε να συνεννοηθούν τέσσερις πολιτικοί αρχηγοί για να τις λάβουν», λέει ο Γαϊτάνης, επιβεβαιώνοντας τη γαλάζια αγωνία (και στόχο) η πρώτη κάλπη να φέρει τη ΝΔ σε αφετηρία διεκδίκησης της αυτοδυναμίας στις δεύτερες.

Μητσοτάκης εναντίον όλων

Οσο για τη συνέχεια και ειδικότερα για την περίπτωση που η ΝΔ περάσει τελικά κάτω από τον πήχη, ο Μητσοτάκης δεν ανοίγει χαρτιά. «Δεν είμαι έτοιμος αυτή τη στιγμή» είπε, «να απαντήσω για το ποιες θα είναι οι επιλογές μου». Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θέλει κινήσεις αλλά και ρητορική που θα ενισχύουν τα σκληρά διλήμματα και άρα θα αυξάνουν τις πιθανότητες για συσπειρώσεις. Στο πλαίσιο αυτό έρχονται μπροστά και οι «μονομαχίες». Συνθήκες, με άλλα λόγια, που οδηγούν σε μετωπική σύγκρουση με προσωποποιημένα χαρακτηριστικά, δηλαδή ανάμεσα σε Μητσοτάκη, Τσίπρα και Ανδρουλάκη.

Αυτές πάντως δεν φαίνεται να ξαφνιάζουν τους έμπειρους πολιτικούς αναλυτές ειδικά σε μια περίοδο που ήδη, όπως λένε, καταγράφεται πόλωση, λόγω και της υπόθεσης των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Πηγές που βρίσκονται κοντά στο Μαξίμου παραπέμπουν με νόημα μεταξύ άλλων στο προβάδισμα που – δημοσκοπικά – φαίνεται να διατηρεί ο Μητσοτάκης έναντι των αντιπάλων του στην καταλληλόλητα για πρωθυπουργός, την ώρα που η αντιπολίτευση αρχίζει να πατά στη ρητορική Μητσοτάκη ώστε να του αποδίδει κατηγορίες για «πολιτική απομόνωσή του».

Ο Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να μην έχει πια στο κάδρο της σκληρής πολιτικής κριτικής μόνο τον αρχηγό της Κουμουνδούρου (με τον οποίο εδώ και μήνες επιζητεί συγκρούσεις στη Βουλή), αλλά και τον αρχηγό της Χαριλάου Τρικούπη με ενδεικτικό το φαρμακερό σχόλιό του περί déjà vu και δεκαετίας του ’80 στην προσπάθεια να του χρεώσει ουσιαστικά παλαιοκομματικές πρακτικές και ρητορική.

Πηγή: Έντυπη Έκδοση «Τα Νέα»