Ο Έκτορας Λυγίζος πρωταγωνιστεί στο σπουδαίο έργο «Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου, το οποίο μεταφέρεται ξανά στη σκηνή, από τους Δημήτρη Αγαρτζίδη και Δέσποινα Αναστάσογλου (ομάδα Elephas tiliensis), σε έναν νέο κύκλο παραστάσεων στο Bios. Λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης στις 3 Οκτωβρίου μιλήσαμε με τον ταλαντούχο καλλιτέχνη για τις σκέψεις του, τα όνειρα του, την τέχνη και τις ανησυχίες του.

Τον ρωτήσαμε, μεταξύ άλλων, αν έχει κρατήσει μια συμβουλή από τον δάσκαλο του Λευτέρη Βογιατζή και απάντησε αυθόρμητα: «Δεν έδινε συμβουλές. Θα έλεγα πώς με επηρέασε η εμμονή με την οποία αντιμετώπιζε τη δουλειά, η απόλυτη προσήλωση στη λεπτομέρεια και, γενικώς, η καταπολέμηση του «φλου».

Ο Έκτορας Λυγίζος πρωτοεμφανίστηκε στα καλλιτεχνικά δρώμενα, με τις μικρού μήκους ταινίες «Εσωτερικό σπιτιού με γυναίκα που καθαρίζει μήλα» (Κρατικό βραβείο, 2002) και «Αγνά Νιάτα» (Φεστιβάλ Βενετίας 2004) και στο θέατρο, με το έργο «Ο κόσμος στο βυθό» του Gary Owen (Αμόρε, 2005). Από τότε έχουν μεσολαβήσει ταινίες στον κινηματογράφο, σημαντικές θεατρικές παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο Εθνικό Θέατρο, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Φεστιβάλ Αθηνών, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Θέατρο του Νότου (Αμόρε), στο θέατρο του Νέου Κόσμου, στο Bios κ.α

Με τη μεγάλου μήκους ταινία «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» (2012) συμμετείχε σε περισσότερα από 50 διεθνή φεστιβάλ, λαμβάνοντας 15 βραβεία και διακρίσεις, μεταξύ αυτών και το βραβείο καλύτερης ταινίας από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

Διαβάστε επίσης: Πέγκυ Τρικαλιώτη στο in: Οι άνθρωποι είναι σκληροί με τις γυναίκες, ακόμη και εμείς οι γυναίκες είμαστε πιο σκληρές με το φύλο μας

Έχετε δηλώσει σε συνέντευξη σας ότι κάθε φορά νιώθετε ότι ξεκινάτε από το μηδέν ή και κάτω από αυτό. Θέλετε να μας εξηγήσετε αυτήν τη θέση σας;

Στην πολύ αρχή που καταπιάνομαι με κάτι, είναι τόσο μεγάλη η ανασφάλεια, που μου παίρνει καιρό να θυμηθώ ότι πια διαθέτω τα εργαλεία και τη σχετική τεχνογνωσία για να το αντιμετωπίσω. Ίσως όμως να είναι η ανάγκη μου να μπαίνω στο κάθε πρότζεκτ ανυπεράσπιστος.

Πώς αντιμετωπίζετε την κριτική για κάποιες καλλιτεχνικές σας επιλογές;

Αν το κείμενο της κριτικής είναι καλοπροαίρετο και ο κριτικός έχει μπει στον κόπο να λάβει υπόψη του τις βασικές επιλογές της σκηνοθεσίας, ασφαλώς και το διαβάζω με προσοχή και προσπαθώ να εκμαιεύσω κάτι χρήσιμο. Όταν όμως το κείμενο είναι απλώς απαξιωτικό και ο κριτικός γκρινιάζει σαν κακομαθημένος θεατής που του χαλάσανε το βράδυ, αδυνατώ να το πάρω στα σοβαρά.

Ποια είναι τα στοιχεία για να επιλέξετε ένα έργο, μια σκηνοθεσία ή συγκεκριμένους συνεργάτες;

Δεν προσπαθώ να αναλύσω σε βάθος τους λόγους για τους οποίους διαλέγω ένα έργο. Θα έλεγα ότι συντρέχουν πολλοί λόγοι μαζί. Αλλά η βαθιά έλξη που σου προκαλεί ένα έργο θεωρώ ότι είναι κάτι που το αισθάνεσαι αμέσως και καταπιάνεσαι με αυτό μόνο και μόνο για να το εξερευνήσεις. Όσο για τους συνεργάτες, θα έλεγα πια ότι επιλέγω ανθρώπους που χαίρονται να δουλεύουν με τον τρόπο μου και δεν τους καταπιέζει.

Ποιο είναι ο στόχος μιας θεατρικής παράστασης;

Πραγματικά δεν γνωρίζω. Αν κάτσω και το αναλύσω, μπορεί να έφτανα στο συμπέρασμα ότι καμιά παράσταση δεν αξίζει να γίνεται, ειδικά με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα. Απ’ την άλλη, όταν πετυχαίνει, είναι μια διαδικασία θεραπευτική τόσο για τους δημιουργούς όσο και για τους θεατές.

Μπορείτε να συνδυάζετε τους ρόλους σκηνοθέτη ηθοποιού; Πώς λειτουργείτε στον καθένα ή και παράλληλα;

Μ’ αρέσει να συνδυάζω αυτούς τους ρόλους, είναι βασικό στοιχείο της τεχνικής μου. Δε θα έλεγα ότι είναι τόσο διαχωρισμένοι στο μυαλό μου. Πάντως απολαμβάνω και τους δύο εξίσου, και ίσως δεν το πολυευχαριστιέμαι όταν είμαι μόνο σκηνοθέτης.

Πώς νιώσατε όταν με τις ταινίες σας βρεθήκατε σε διεθνείς διοργανώσεις και αποσπάσατε διακρίσεις;

Η επικοινωνία με ξένους θεατές είναι πάντα αναζωογονητική. Σου προσφέρει ένα εύρος διαφορετικών ερμηνειών του έργου σου που σίγουρα μπορεί να σε ξεκουνήσει και να σε εμπνεύσει.

Τι σας κεντρίζει στο θέατρο και τι στον κινηματογράφο;

Έχω καταλάβει πια πως κάνω θέατρο γιατί μ’ αρέσει να υπάρχω στη σκηνή και να επικοινωνώ ζωντανά με τους συμπαίκτες και το κοινό. Ο κινηματογράφος είναι μια τέχνη με υπέροχα εργαλεία, που δυστυχώς λόγω του μεγάλου κόστους του, μπορεί εύκολα να γίνει βασανιστικός και αβίωτος.

Μιλήστε μας για τον ρόλο σας στο έργο «Η Νύχτα της Κουκουβάγιας».

Είναι ένας ηλικιωμένος που παθαίνει καρδιακή προσβολή και, καθώς ψυχορραγεί, ξαναζεί την πιο ενοχική σχέση της ζωή του: όταν, από δειλία, πρόδωσε την Πελαγία, το μεγάλο του έρωτα, και την οδήγησε στην αυτοκτονία.

Δουλεύετε με πάθος ; Τι λειτουργεί ως έμπνευση για εσάς

Θα έλεγα ότι δουλεύω τόσο με εμπλοκή όσο και με μεθοδική, σχεδόν μηχανιστική προσήλωση. Πολλά πράγματα μπορεί να αποτελέσουν έμπνευση. Τόσο τα θέματα ενός έργου όσο και τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, η δομή του, ας πούμε, ή η γλώσσα του.

Συμβιβάζεστε στις δουλειές σας;

Αναγκαστικά. Νομίζω ότι αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό η σκηνοθεσία. Η σύγκρουση της φαντασίωσης με την πραγματικότητα. Από κει και πέρα, πάντα παλεύω να κρατήσω ζωντανή την ουσία αυτού που με ενδιαφέρει και που έχω φανταστεί.

Πώς λειτουργούσατε πριν ασχοληθείτε με την Τέχνη; Βλέπετε αλλαγές πλέον ;

Δεν πολυθυμάμαι, για να είμαι ειλικρινής. Νομίζω ότι ήμουν λίγο πιο ξεκρέμαστος, και βαριόμουνα λιγάκι πιο συχνά. Είναι σίγουρα ανακουφιστικό να ανακαλύπτεις κάτι που σου ταιριάζει πολύ και να του αφιερώνεσαι.

Μαθητεύσατε σκηνοθετικά δίπλα στον Λευτέρη Βογιατζή, κρατάτε κάποια συμβουλή του;

Δεν έδινε συμβουλές. Θα έλεγα πως με επηρέασε η εμμονή με την οποία αντιμετώπιζε τη δουλειά, η απόλυτη προσήλωση στη λεπτομέρεια και, γενικώς, η καταπολέμηση του «φλου».

Σας φοβίζει ο θάνατος, η μοναξιά;

Ε, ναι. Προσπαθώ να το αναγνωρίζω και να το τιθασεύω. Δεν ξέρω όμως αν θα ήθελα να το ξεπεράσω. Φαντάζομαι αυτοί οι φόβοι σού δίνουν και μια δύναμη να πας προς την αντίθετη κατεύθυνση, όσο μάταιο κι αν είναι.

Ένα ταξίδι που θέλετε να κάνετε;

Είναι αρκετά μεγάλα ταξίδια που τα σκέφτομαι συχνά (Νέα Υόρκη, Ινδοκίνα γενικώς, Ιαπωνία) αλλά πολύ φοβάμαι ότι ελάχιστα θα πραγματοποιήσω.

Σκέψεις και σχέδια για το μέλλον;

Είμαι σε μια φάση που δεν κάνω πολλά σχέδια, αφήνοντας κάπως τα πράγματα να μου φανερώσουν ποιες θα είναι οι επόμενες κατευθύνσεις. Δηλαδή να αφήσω τον εαυτό μου να νιώσει ότι οι δημιουργικές διέξοδοι είναι πιο πολλές από αυτές που έχω ασκήσει μέχρι τώρα.

Πληροφορίες παράστασης

Συγγραφέας:Γιώργος Διαλεγμένος

Σκηνοθεσία:Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου

Κοστούμια:Λυδία Ανδριώτη

Μουσική:Θωμάς Μπέλτσιος

Φωτισμοί:Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Παίζουν:Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου, Μαρία Γκιώνη, Παρασκευή Δουρουκλάκη, Έκτορας Λυγίζος, Θεοδώρα Τζήμου

Τιμές Εισιτηρίων:18€ κανονικό, 14€ φοιτητικό, άνω των 65, ΑμΕΑ, 65+

Διάρκεια Παραστάσεων:Από 3 Οκτωβρίου έως 8 Νοεμβρίου 2022

Προπώληση εισιτηρίων στο viva.gr

Παραστάσεις: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Φωτογραφίες:Θωμάς Μπέλτσιος, Αναστασία Γιαννάκη

Βοηθός Σκηνοθετη:Μαρία Γκιώνη

Link Εισιτηρίων:https://www.viva.gr/

Πληροφορίες Χώρου:Πειραιώς 84, Αθήνα. Τηλ. +30.21034252335

Headlines