Η Ρωσία επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον Ερντογάν: «Αν θέλει να γίνει μέλος του SCO, πρέπει να φύγει από το ΝΑΤΟ»

Το αίτημα ένταξης της Τουρκίας στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης (SCO), μόνον εφόσον η τελευταία αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, θα εξετάσει η συμμαχία, όπως αποκάλυψε ανώτερος αξιωματούχος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

Ο νέος αυτός οργανισμός αποτελεί το πνευματικό τέκνο των προέδρων της Ρωσίας και της Κίνας, Βλαντίμιρ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ αντίστοιχα και φαίνεται να προορίζεται για συνεργασία κρατών παρόμοια με το ψυχροπολεμικό Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

Διαβάστε επίσης: Το νέο μεγάλο παζάρι ΗΠΑ – Ερντογάν – Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό τα «όπλα» στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης

«Ξεκίνησε ως μια χαλαρή ομαδοποίηση που δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να επιτρέπει στα μέλη της να συνομιλούν» επισημαίνει ο Charles Kupchan, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Georgetown των ΗΠΑ. «Τώρα κερδίζει μέλη και αυξάνει το μέγεθός της, αρχίζοντας να αναδεικνύεται σε θεσμό με μεγαλύτερη ικανότητα και βαρύτητα».

Εκτός από την Κίνα και τη Ρωσία, η ομάδα περιλαμβάνει την Ινδία και πέντε «σταν»: το Πακιστάν, το Τατζικιστάν, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Ουζμπεκιστάν.

Υπό εξέταση ενδεχόμενο αίτημα της Τουρκίας

Όπως δήλωσε ο Μπαχτιόρ Χακίμοφ, Bakhtiyor Khakimov, επιτετραμμένος του προέδρου της Ρωσίας για τις Υποθέσεις SCO και γενικός πρέσβης του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών στο RIA Novosti, o SCO θα εξετάσει την αίτηση της Τουρκίας για ένταξη στον σύνδεσμο μόλις φτάσει.

Turkey must not be a member of NATO to join the Shanghai Cooperation Organization, Russian Foreign Ministry source tells RIA Novosti

— Ragıp Soylu (@ragipsoylu) September 20, 2022

Είχε προηγηθεί δήλωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με την οποία στόχος της Άγκυρας είναι η ένταξη στον SCO. Σημειώνεται πως η Τουρκία συμμετείχε στη Σύνοδο την περασμένη εβδομάδα ως «εταίρος διαλόγου».

Σύμφωνα με τον Χακίμοφ, η Τουρκία συμμετέχει εδώ και καιρό στις εργασίες του SCO, αλλά συμμετέχει και σε ανταγωνιστικές πρακτικές εκδηλώσεις. «Εάν ληφθεί αίτηση, θα εξεταστεί προσεκτικά. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αίτηση» επεσήμανε ο ίδιος, ο οποίος στη συνέχεια έγινε πιο σαφής όσον αφορά στη συμμετοχή της Τουρκίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.

«Έχουμε κανονισμούς για την αποδοχή νέων μελών, οι οποίοι προβλέπουν μια σειρά κριτηρίων, συμπεριλαμβανομένης της θέσης στην ευρασιατική περιοχή, της ενεργού διατήρησης διπλωματικών εμπορικών και οικονομικών σχέσεων και πολιτιστικών δεσμών με τα κράτη μέλη της SCO, την απουσία συγκρούσεων και με τα δύο τα κράτη της SCO και τη μη εμπλοκή σε εξωτερικές συγκρούσεις, την απουσία κυρώσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ , αλλά και τη μη συμμετοχή σε δραστηριότητες και μπλοκ εχθρικά ή στραμμένα κατά των μελών του SCO» υπογράμμισε ο Χακίμοφ, για να τονίσει πως η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ το οποίο «ανακήρυξε τη Ρωσία όχι απλώς αντίπαλο, αλλά εχθρό νούμερο ένα».

Αντιδράσεις στη Γερμανία για τη συμμετοχή Ερντογάν στη Σύνοδο

Αξίζει να σημειωθεί πως η παρουσία του τούρκου προέδρου στη Σύνοδο Κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης έχει προκαλέσει αντιδράσεις σε όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα της Γερμανίας, συμπεριλαμβανομένου και του Όλαφ Σολτς.

Μιλώντας μετά από τη συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν στον ΟΗΕ, ο Ολαφ Σολτς τόνισε πως ο SCO «δεν είναι ένας οργανισμός που έχει σημαντική συμβολή στην παγκόσμια συνύπαρξη. Έτσι, είμαι πολύ ενοχλημένος από αυτή την εξέλιξη. Αλλά, στο τέλος, είναι σημαντικό να συμφωνήσουμε στον τι θα μας ωθεί ώστε να ξεκαθαρίσουμε πως ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν μπορεί να είναι επιτυχημένος» ανέφερε ο γερμανός καγκελάριος, σύμφωνα με το Reuters.

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος των Πρασίνων για θέματα εξωτερικής πολιτικής, Γιούργκεν Τριτίν, ζητά «πιο δυναμική» πολιτική έναντι της Τουρκίας, ακόμη και οικονομικά μέτρα, ενώ «σοβαρό λάθος» χαρακτηρίζει τη στάση της Άγκυρας εκπρόσωπος του SPD.

«Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούν μέχρι πότε θα επιτρέπουν στον (Ταγίπ) Ερντογάν να τους σέρνει από τη μύτη» δήλωσε ο Τριτίν στην εφημερίδα «Die Welt» και τόνισε: «Η Τουρκία εμποδίζει το ΝΑΤΟ να εφαρμόσει το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στη Λιβύη. Κάνει γεωτρήσεις στην ελληνική ΑΟΖ. Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, κάνει περισσότερα και από ό,τι η Κίνα για την παράκαμψη των ευρωπαϊκών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας. Ο Ερντογάν φρενάρει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Και τώρα θέλει να ενταχθεί στον SCO μαζί με το Ιράν. Είναι καιρός για μια πιο δυναμική πολιτική έναντι της Τουρκίας».

Όπως επεσήμανε το στέλεχος των Πρασίνων, δεδομένου ότι κανείς δεν μπορεί να εκδιωχθεί από το ΝΑΤΟ, θα πρέπει να εξεταστούν αναγκαστικά οικονομικά μέτρα σε βάρος της Τουρκίας.

Από την πλευρά των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), ο αρμόδιος για θέματα εξωτερικής πολιτικής Νιλς Σμιντ θεωρεί «σοβαρό λάθος» το σχέδιο του Ταγίπ Ερντογάν και το ερμηνεύει ως μια νέα προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή από τις εσωτερικές πολιτικές δυσκολίες. «Στην εξωτερική πολιτική, αυτό θα ήταν ένα ακόμη συμβολικό βήμα απομάκρυνσης από τη Δύση και τις αξίες της – ένα σοβαρό πολιτικό λάθος για το μέλλον της Τουρκίας», ανέφερε ο κ. Σμιντ.

Στην αντιπολίτευση, ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) Γιόχαν Βάντεπουλ επεσήμανε ότι τα τελευταία χρόνια η Τουρκία, υπό την ηγεσία του Ταγίπ Ενρτογάν, έχει επανειλημμένα λάβει μέτρα τα οποία θέτουν υπό αμφισβήτηση το εάν η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρά το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

«Το φλερτ με τον SCO πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα. Ο οργανισμός έχει σαφώς διαφορετικές αξίες και προτεραιότητες από το ΝΑΤΟ και στρέφεται έτσι εναντίον μας», σημείωσε ο κ. Βάντεπουλ στη Welt και συνέχισε:

«Πρέπει να πούμε στον κ. Ερντογάν πολύ ξεκάθαρα ότι μια εκτροπή δεν είναι ούτε εφικτή ούτε συμβατή με τις θεμελιώδεις αξίες του ΝΑΤΟ. Για μία ακόμη φορά φαίνεται πόσο προβληματικό είναι το γεγονός ότι ο καγκελάριος Σολτς μέχρι σήμερα δεν έχει οικοδομήσει μια καλή, αξιόπιστη σχέση διαλόγου με τον Ταγίπ Ερντογάν».

Υπέρ της Τουρκίας, αντιθέτως, τάσσεται η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), με τον αρχηγό της Τίνο Χρουπάλα να δηλώνει ότι η Αγκυρα «προφανώς αναγνώρισε κατά τη διάρκεια του πολέμου της Ουκρανίας ότι σε έναν πολυπολικό κόσμο απαιτούνται πολλαπλές πολιτικές επιλογές, αλλά στη χώρα μας αυτές τις επιλογές τις εμποδίζουν ειδικά οι Πράσινοι και έτσι η μονόπλευρη εξάρτηση από τη Δύση παραμένει».