Γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1941 στην Αθήνα. Ο πατέρας του ήταν γιατρός αλλά τον έχασε όσο ήταν ακόμα μικρό παιδί. Έτσι, μεγάλωσε με την μητέρα του και τα έξι αδέρφια του (τρία αγόρια, τρία κορίτσια).
Στα 15 του τού έκαναν δώρο μία κιθάρα και τότε κατάλαβε ότι θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική. Στα ’60s πήγε στην εκπομπή νέα ταλέντα της κρατικής τηλεόρασης μαζί με δύο φίλους του και παρουσίασαν το τρίο Μπραζίλ. Ο Σταμάτης Κόκοτας ξεχώρισε αμέσως, όμως η οικογένειά του τον έστειλε στο Παρίσι για σπουδές.
Στην Πόλη του Φωτός ξεκίνησε να εμφανίζεται σε νυχτερινά κέντρα, γνωρίστηκε με τον Σταύρο Ξαρχάκο, ο οποίος και τον έπεισε να επιστρέψει στη χώρα μας και τον σύστησε στο ελληνικό κοινό.
Τις δεκαετίες του 1960 και 1970 ο Σταμάτης Κόκοτας είχε σημαντική δισκογραφική παρουσία, με τις πωλήσεις του να ξεπερνούν τις 100.000 κάθε φορά που έβγαζε μία επιτυχία.
Συνεργάστηκε με ορισμένους από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες της εποχής και ερμήνευσε τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, του Γιάννη Σπανού, του Απόστολου Καλδάρα, του Δήμου Μούτση και του Γιώργου Ζαμπέτα.
Σήμα κατατεθέν του είναι οι εξαιρετικά μακριές φαβορίτες του. Λέγεται μάλιστα ότι εταιρεία με ξυραφάκια του προσέφερε ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό ποσό για να τις κόψει όμως, εκείνος αρνήθηκε την πρόταση.
Η μεγάλη του αγάπη είναι τα αυτοκίνητα. Ασχολήθηκε με αγώνες ταχύτητας ως οδηγός και αν δεν σημείωνε μεγάλη επιτυχία ως τραγουδιστής, θα γινόταν πιλότος της Formula 1. Ο ίδιος παλαιότερα έχει αποκαλύψει ότι είχε δεχτεί πρόταση από τη Ferrari. «Κάποτε μου έκανε πρόταση η Ferrari, τόσο καλός ήμουν, αλλά εγώ αρνήθηκα. Προτίμησα το τραγούδι και την αγάπη που μου έδειχνε ο κόσμος».
«Έχω ζήσει πολλά στο τραγούδι, τι να πρωτοθυμηθώ; Υπήρχαν σεζόν που ο κόσμος στεκόταν ουρές -300 και 500 μέτρα μέσα στο κρύο- για να μπει στο μαγαζί όπου τραγουδούσα, στο κέντρο της Αθήνας και να ακούσει το «Όνειρο Απατηλό», πολλές φορές τραγουδούσα στην καλοκαιρινή «Νεράιδα» μέχρι τη 1 το μεσημέρι», έχει περιγράψει ο ίδιος για την καριέρα του σε συνέντευξή του στη Lifo.
Οι συγγενείς του 27χρονου στην Αμφιλοχία που είχαν ανησυχήσει για την εξαφάνισή του ειδοποίησαν σήμερα το πρωί τις Αρχές και ξεκίνησαν άμεσα οι έρευνες
Αυτόματες κάμερες στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία, αποκαλύπτουν - για πρώτη φορά - στιγμιότυπα από την κοινότητα των Massaco, η οποία ακμάζει παρά τις περιβαλλοντικές απειλές.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
