Μπιλ Μάρεϊ: Ένας σπάνιος ηθοποιός που κατέκτησε το σινεμά με τον δικό του τρόπο

Τα εβδομηκοστά πρώτα γενέθλιά του γιορτάζει σήμερα ένας από τους πιο ξεχωριστούς και ιδιαίτερους ηθοποιούς του αμερικανικού και παγκόσμιου κινηματογράφου, ο Μπιλ Μάρεϊ.

Ο Μπιλ Μάρεϊ έχει κατορθώσει να είναι ένα είδος ηθοποιού από μόνος του. Οι πιο «ψαγμένοι» θαυμαστές του γνωρίζουν ότι το πρώτο μεγάλο «μπαμ» στην καριέρα του έγινε από τη θρυλική κωμική εκπομπή του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου NBC, «Saturday Night Live».

• Διαβάστε επίσης: Μπιλ Μάρεϊ: Συναυλία-έκπληξη σε πάρκο της Νέας Υόρκης

Όσοι είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε στη δεκαετία του ’80 τον γνωρίσαμε ως ένα από τα μέλη των «Ghostbusters», μιας από τις πιο δημοφιλής ταινίες της δεκαετίας εκείνης.

Όπως αναφέρει «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 18ης Μαΐου 2005, «Ο Μπιλ Μάρεϊ απαντώντας σε βραζιλιάνο δημοσιογράφο που του εξομολογήθηκε ότι είχε τρομάξει όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’80 είχε δει το “Ghostbusters” [είχε δηλώσει]: “Δεν είσαι ο μόνος. Τρομάξαμε πολλά παιδιά με αυτήν την ταινία. Τώρα όμως σε διαβεβαιώνω ότι μπορείς να νιώθεις ασφαλής”».

Όταν μίλησε στο «ΒΗΜΑ»

Το ιδιαίτερο της προσωπικότητάς του Μάρεϊ αποτυπώθηκε και στη συνέντευξη που είχε δώσει σε δημοσιογράφους στη Βενετία, εκεί βρισκόταν και ο Γιάννης Ζουμπουλάκης ως απεσταλμένος του «ΒΗΜΑΤΟΣ»

Γράφει ο Γιάννης Ζουμπουλάκης:

« “Mπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι είναι αυτό το αντικείμενο;”. Ο Μπιλ Μάρεϊ προσπαθεί να παίξει με ένα κομπολόι, το οποίο εμφανώς δεν ξέρει πώς να χειριστεί. H εμφάνισή του θυμίζει αμερικανό τουρίστα στην Ακρόπολη: μπεζ βερμούδα, πολύχρωμο χαβανέζικο πουκάμισο, αθλητικά παπούτσια, άσπρες κάλτσες.

»Κάθεται χαλαρά με το ένα πόδι πάνω στ’ άλλο σε μια λευκή πλαστική καρέκλα κάτω από την τεράστια τέντα στην αυλή του βενετσιάνικου ξενοδοχείου “Des Bains”. Απλός, ευγενής, αλλά και με έναν περίεργο τρόπο απόμακρος (χαρακτηριστικό άλλωστε πολλών κινηματογραφικών ηρώων του), ο Μάρεϊ έχει ήδη κρατήσει τους τύπους ρωτώντας το δημοσιογραφικό γκρουπ αν ο ήλιος είναι ενοχλητικός.

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 7.3.2004, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

»Καθ’ ότι ο υπογράφων ήταν ο μοναδικός Έλληνας του γκρουπ, έμελλε να ακολουθήσει μια σύντομη εξήγηση για τις ιδιότητες του κομπολογιού, μία από τις οποίες αφορά και το κόψιμο του τσιγάρου.

»Το βλέμμα του Μάρεϊ παρέμεινε απαθές, ακριβώς όπως εκείνο του “καφκικού” Φιλ Κόνορς που ο ηθοποιός υποδύθηκε στη “Μέρα της μαρμότας”. Ενός ανθρώπου που, παρ’ ότι είχε απελπισθεί με το να ζει και να ξαναζεί την ίδια ημέρα, προτιμούσε να μην αφήνει την απελπισία να φαίνεται στην έκφρασή του. “Σίγουρα δεν έχει κάποια σχέση με τη θρησκεία;” επιμένει αγέλαστος ο Μάρεϊ, συγχέοντας προφανώς το κομπολόι με το κομποσκοίνι.

Καριέρα-καρδιογράφημα

»Ο Μάρεϊ άρχισε να γεύεται από αρκετά νωρίς τη γλύκα της διασημότητας, αλλά η καριέρα του μοιάζει με καρδιογράφημα: πάνω-κάτω, πάνω-κάτω. (…) Παρ’ ότι έκανε επιτυχίες στην Αμερική, ο Μάρεϊ είχε πάντα πρόβλημα με τη διεθνή καταξίωσή του. Με την εξαίρεση ταινιών όπως το «Γκοστμπάστερς» και «H μέρα της μαρμότας», παρέμενε μεγάλο όνομα κυρίως στις ΗΠΑ.

»H “διαδικασία πώλησης του εαυτού του” (…) θα πρέπει να μην εντασσόταν στις προτεραιότητές του, ενώ η εξαιρετικά δυσάρεστη περίοδος της ανάμειξής του με ναρκωτικά έπαιξε επίσης αρνητικό ρόλο στην πορεία του ηθοποιού, ο οποίος σήμερα μετρά δύο γάμους και έξι παιδιά (ο ίδιος είναι το πέμπτο από εννέα αδέλφια).

»Συν τοις άλλοις, όπως ο ίδιος λέει, «πολλές φορές προτιμώ να μην «απαντώ στο τηλέφωνο». Δεν απάντησα για τη δεύτερη ταινία «Αγγελοι του Τσάρλι». Είναι σαν να λες «όχι» χωρίς να το λες. Σίγουρα δεν με ενδιέφερε ως ταινία».

»Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Μάρεϊ αποκαλεί εαυτόν “ανοργάνωτο” και “τεμπέλη”. “Άλλωστε με ενδιαφέρουν πολλά πράγματα πέραν της δουλειάς μου” λέει ο ηθοποιός, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια ασχολείται με το επαγγελματικό μπέιζμπολ ως ιδιοκτήτης ομάδων.

»“Δεν συμφώνησα ποτέ με τον όρο ‘κυνικός’ ο οποίος συχνά αποδίδεται στους ήρωές μου, ακόμη και στον Μπομπ Χάρις τού ‘Χαμένοι στη μετάφραση’ ” λέει ο Μάρεϊ όταν ερωτάται αν υπάρχουν κοινά σημεία ανάμεσα στους ήρωες που υποδύεται και στην προσωπικότητά του.  “Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο ‘κυνικός’ και στο ‘σκεπτικός’, κάτι που πιστεύω ότι είμαι και στη ζωή μου. Ο κυνικός άλλωστε δεν διακρίνεται από αισιοδοξία και εγώ έχω μεγάλα αποθέματα αισιοδοξίας μέσα μου. Θα ακουσθεί παράξενο αλλά γελώ με πολλά πράγματα. Ο κυνικός δεν διασκεδάζει εύκολα”.

O Στιβ Τζάρμους για τον Μπιλ Μάρεϊ

Ο Μπιλ Μάρεϊ είχε ξεχωριστές συνεργασίες  με τον σκηνοθέτη και αυθεντικό εκπρόσωπο το ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου, Τζιμ Τζάρμους.(«Καφές και τσιγάρα», «Σπασμένα λουλούδια», «Οι νεκροί δεν πεθαίνουν»)

Ο  Τζάρμους μιλώντας τον Σεπτέμβριο 2005, στον Γιάννη Ζουμπουλάκη και «ΤΟ ΒΗΜΑ» είχε πει για τον Μάρεϊ:

«Οπως ο Μπάστερ Κίτον, ο οποίος είναι ένας από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες αλλά και ηθοποιούς, ο Μπιλ έχει μια μελαγχολική έκφραση που σκλαβώνει τον θεατή.

»Δεν λέω ότι ως ηθοποιοί έχουν τα ίδια στοιχεία ή την ίδια τεχνική, φέρνουν όμως τα ίδια αποτελέσματα. Νομίζεις ότι δεν εκφράζουν τίποτε αλλά στην πραγματικότητα εκφράζουν τα πάντα.

»Επίσης ο Μπιλ, τον οποίο έχω ζήσει ως άνθρωπο, είναι τρομερά συναισθηματικός με τους άλλους. Βοηθά ηλικιωμένους, τέτοια πράγματα.

»Στο αεροπλάνο, ενώ ερχόμασταν εδώ, μιλούσε σε όλους. Και η όλη φάση δεν ήταν ο σταρ που τον αναγνώριζαν αλλά ο κανονικός άνθρωπος που προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τους άλλους κανονικούς ανθρώπους.

» – Είναι έτσι και στη δουλειά; »Απολύτως. Οταν γυρίζω μια ταινία σιχαίνομαι αφάνταστα την ιεραρχία. Ο ένας δεν πρέπει να μπλέκει στα πόδια του άλλου, όλοι όμως είμαστε ίσοι. Είτε είσαι ο καφετζής είτε ο Μπιλ Μάρεϊ, είμαστε όλοι ίσοι. Το ίδιο ακριβώς πιστεύει και ο Μπιλ».