Ιστορία σαν παραμύθι

Είναι από τις ιστορίες που «γράφει» μόνο ο αθλητισμός και η πλοκή τους ξεπερνά και τον πιο ευφάνταστο σκηνοθέτη.

Δύο αδέλφια, στην πιο πετυχημένη εθνική ομάδα της τελευταίας 20ετίας, την Ισπανία, να «κλέβουν» την παράσταση και ο ένας ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ να αναδεικνύεται mvp  του τελικού με τη Γαλλία (27 πόντοι με 7/9 τρίποντα στο δεύτερο καλύτερο ρεκόρ σε τελικό στην ιστορία μετά τα 9/12 που είχε ο Σάσα Τζόρτζεβιτς με τη Γιουγκοσλαβία κόντρα στη Λιθουανία, στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το 1995) και ο άλλος ο Γουίλι Ερνανγκόμεθ mvp όλης της διοργάνωσης!

Ακόμα και ο Ανταμ Σάντλερ, που έσπευσε να συγχαρεί τον βασικό του πρωταγωνιστή (ως Μπο Κρουζ) στην ταινία «Hustle» τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ δύσκολα θα μπορούσε να σκηνοθετήσει μια τέτοια ιστορία.

Για δύο αδέλφια, που ήδη στην Ισπανία τρίβουν τα χέρια τους, θεωρώντας ότι ίσως έχουν μπροστά τους τους νέους αδελφούς Γκασόλ (ο Πάου και ο Μαρκ έγραψαν τις δικές τους χρυσές σελίδες στους Φούριας Ρόχας) πάνω στους οποίους η εθνική ομάδα μπορεί να «χτίσει» μια νέα αυτοκρατορία με αυτούς ηγέτες και εμπνευστές

Μαμά – πρωταθλήτρια
Γεννημένοι από μία πρωταθλήτρια Ευρώπης μαμά και έναν επαγγελματία παίκτη στην Ισπανία μπαμπά, η μοίρα των αδελφών Ερνανγκόμεθ είχε χαραχτεί από νωρίς.

Η μητέρα τους Μαργκαρίτα Γκέουερ Ντράγκερ (γεννημένη στη Σεβίλλη με γερμανικές ρίζες) είχε στεφθεί με την Ισπανία πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1993 και αμέσως μετά έμεινε έγκυος καθώς με τον σύζυγό της Γκιγιέρμο Ερνανγκόμεθ αποφάσισαν ότι είχε έρθει η ώρα να μεγαλώσουν την οικογένειά τους.

Και έτσι προέκυψε ο Γουίλι (27 Μαΐου του 1994) και ο Χουάντσο (28 Σεπτεμβρίου του 1995) για να ολοκληρώσουν την ευτυχία του ζευγαριού και αργότερα να κάνουν ευτυχισμένη και όλη την πατρίδα τους.

«Είναι δύσκολο να εξηγήσω με λόγια τι νιώθω. Είμαι πολύ περήφανος για τους συμπαίκτες, τους προπονητές, την ομοσπονδία. Αξίζαμε αυτό το μετάλλιο, ωριμάσαμε στη διάρκεια του τουρνουά, είχαμε εμπιστοσύνη στα αποδυτήρια και αισθάνομαι τυχερός που βρίσκομαι γύρω απ’ όλα αυτά τα παιδιά, σε αυτή την υπέροχη ομάδα.

Συγχαρητήρια στον κόουτς Σκαριόλο, πάντα με πιέζει για να γίνομαι καλύτερος και τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Είμαι πολύ περήφανος για το πόσο ωρίμασε ο αδελφός μου σε αυτό το τουρνουά.

Τον εμπιστευθήκαμε, ήταν πάντα εκεί για εμάς και απόψε έγινε… Μπο Κρουζ» τόνισε ο Γουίλι Ερνανγκόμεθ με το βραβείο του mvp της διοργάνωσης στα χέρια του.

Ηξερε πολύ καλά, ότι αν δεν έκανε πράγματα και θαύματα ο αδελφός του αλλά και ο Λορέντζο Μπράουν στον τελικό, το βραβείο θα το έχανε. Ομως τον ενδιέφερε να μη χάσει το χρυσό μετάλλιο.

Ο ίδιος (ο Γουίλι) ήταν ένα από τα πιο πετυχημένα πρότζεκτ της βασίλισσας της Ευρώπης, Ρεάλ Μαδρίτης στην οποία άρχισε να παίζει (στη β’ ομάδα) σε ηλικία 17 μόλις ετών το 2011. Αν και δόθηκε δανεικός στη Σεβίλλη επέστρεψε στη Μαδρίτη, έπαιξε στην πρώτη ομάδα μια καλή σεζόν (2015-16) και μετά άνοιξε τα φτερά του.

Με μόνιμη θητεία πλέον στο ΝΒΑ (Νιου Γιορκ Νικς, Σάρλοτ Χόρνετς και τώρα Νιου Ορλεανς Πέλεκαν).

«Επρεπε να δουλέψουμε»
«Ο αδελφός μου και εγώ ερχόμαστε από μία ταπεινή οικογένεια από μία περιοχή έξω από τη Μαδρίτη. Πάντα πιστεύαμε πως θα πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για όσα θέλουμε. Ποτέ δεν πιστέψαμε πως θα μπορούσαμε να παίξουμε στο ισπανικό πρωτάθλημα και ποτέ δεν πιστέψαμε πως θα παίζαμε τόσα χρόνια στο ΝΒΑ.

Συνεχίσαμε να δουλεύουμε σκληρά και να αρπάζουμε τις ευκαιρίες που μας δίνονταν και το να παίζουμε μαζί στην Εθνική κερδίζοντας το Ευρωμπάσκετ είναι παραπάνω από ένα όνειρο. Είμαι πολύ περήφανος για τους συμπαίκτες μου και το προπονητικό τιμ αλλά και για ολόκληρη την ισπανική ομοσπονδία από την αρχή ως το τέλος. Αξίζαμε αυτό το χρυσό μετάλλιο.

Ο τρόπος με τον οποίο ωριμάσαμε μέσω αυτού του τουρνουά ήταν εκπληκτικός. Η εμπιστοσύνη που υπήρχε μέσα στα αποδυτήρια ήταν κάτι το ξεχωριστό. Είμαι τυχερός που βρέθηκα γύρω σε αυτά τα παιδιά γιατί με εμπιστεύτηκαν από την αρχή» τόνισε πανευτυχής ο Γουίλι που αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του Ευρωμπάσκετ ενθουσιάζοντας και τους Ισπανούς που ήθελαν να ταυτιστούν με έναν δικό τους άνθρωπο και όχι με έναν «μισθοφόρο» Αμερικανό (Λορέντζο Μπράουν) που δικαιούται εξίσου τον τίτλο του mvp.