Ευθυβολίες, αστοχίες και παραλείψεις του K. Μητσοτάκη στον ΟΗΕ

Χωρίς καμία αμφισβήτηση, δεχόμαστε την υποδειγματική χρήση της αγγλικής πολιτικής γλώσσας, από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σε όλα σχεδόν τα fora των διεθνών συναντήσεων. Ένα λοιπόν το κρατούμενο στην αποτίμηση των πρωθυπουργικών δραστηριοτήτων, σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις και τις προβολές των εθνικών μας θεμάτων.

Δεν αρκεί όμως το λέγειν εάν δεν συνδυάζεται ικανοποιητικά, με το προβάλλειν και πράττειν.

Ξεκινάμε λοιπόν από τις κάποιες δυσαρμονίες του λόγου με την αποτελεσματικότητά του-και κυρίως με τη διάσταση ανάμεσα στις ευθυβολίες και τις αστοχίες και παραλείψεις  της προχτεσινής πρωθυπουργικής ομιλίας στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ.

Ευθυβολίες-παραλείψεις

Στο χώρο των ευθυβολιών, στα σίγουρα σημειώνουμε τις διαψεύσεις κατά του Ερντογάν, από το ίδιο βήμα της Γ.Σ. του ΟΗΕ, για τους υβριστικούς και ψευδείς ισχυρισμούς του, για κακομεταχείριση των φυγάδων και μεταναστών και τη μεταφορά τους υπό την προστασία της τουρκικής ακτοφυλακής στις ελληνικές ακτές. Στην ίδια διάψευση, ορθώς ο πρωθυπουργός αντέκρουσε τον αδίστακτο κοινό ψεύτη Ερντογάν τονίζοντας ότι όλοι αυτοί οι «φερτοί» από την Τουρκία μετανάστες-φυγάδες, προστατεύονται υποδειγματικά στην Ελλάδα, σε καλούς χώρους υποδοχής, μέχρι την απέλαση ή την επιστροφή τους στην Τουρκία.

Εμφανώς κατακριτέο σημείο αστοχήματος της πρωθυπουργικής ομιλίας στη Γ.Σ. του ΟΗΕ ήταν η υπό σχεδόν μορφήν όρκου αναφορά του στην χωρίς λαϊκή ελληνική δια δημοψηφίσματος, έγκριση ή και με τη συναίνεση της αντιπολίτευσης, ένταξη της Ελλάδας στον εκ των ενόντων και ακρίτως σχηματισμένο, πολεμικό αντιρωσικό συνασπισμό, με τις αποστολές όπλων από τα κράτη-μέλη της ΕΕ (φυσικά και της Ελλάδας), στον ανεκδιήγητο ουκρανό πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι. Διότι κακά τα ψέματα, όταν τροφοδοτείς με όπλα και πυρομαχικά τον αντίπαλο της Ρωσίας, αυτομάτως αυτοπροσδιορίζεσαι ως εχθρός της Ρωσίας!

Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε, ότι η Ρωσία ουδέποτε στη χρονική διαδρομή των σχέσεών της με την Ελλάδα, μας συμπεριφέρθηκε εχθρικά. Από την εποχή της ρωσικής αυτοκρατορίας μέχρι και τις παραμονές της ρωσοουκρανικής σύγκρουσης. Ακόμη και στην περίοδο του τραγικού ελληνικού εμφυλίου πολέμου 1946-1949, όταν ο Νίκος Ζαχαριάδης διαφωνώντας με τον Μάρκο Βαφειάδη, (που ήταν υπέρ της κατάπαυσης του πυρός με τις κυβερνητικές δυνάμεις), ζήτησε από τον Στάλιν όπλα και πολεμεφόδια (ακόμη και … αεροπλάνα και πλοία) για να νικήσει το αντίπαλο στρατόπεδο.

Τότε ακριβώς ο Ιωσήφ Στάλιν απάντησε, ότι η ΕΣΣΔ, σεβόμενη τη Συμφωνία της Γιάλτας το 1945 (Pacta sunt servanda), που χώρισε τον τότε Ευρασιατικό χώρο σε 2 σφαίρες επιρροής, αρνήθηκε τον εξοπλισμό του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Τι λησμόνησε ή απέφυγε να πει

Εκεί όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης λησμόνησε ή απέφυγε να το τονίσει, ήταν το πώς ένας κορυφαίος Οργανισμός ειρηνικής-υποτίθεται-συνύπαρξης όπως ο ΟΗΕ, δέχεται και με διπλωματικές υποκλίσεις για διαπραγματεύσεις στους κόλπους του έναν κατ’ επάγγελμα και καθ’ έξιν στυγνό παραβάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ο Ερντογάν. Φονταμενταλιστή, αδίστακτο διώκτη του θηλυκού γένους, που σιωπηρά ανέχεται καθημερινές γυναικοκτονίες (μήπως εμείς πάμε πίσω;)

Ο ίδιος αυτός κοινοβουλευτικός δικτάτορας έχει φυλακισμένο τουλάχιστον το μισό δημοσιογραφικό σώμα της Τουρκίας, μαζί με χιλιάδες πολιτικούς αντιφρονούντες, ανάμεσα σ’ αυτούς και μαχητές της ανεξαρτησίας του κουρδικού έθνους, τόσο στη ΝΑ Τουρκία, όσο και στην παγκόσμια διασπορά. Έθνους, που αριθμεί 25 εκατομμύρια ανθρώπων.

Ο ίδιος αυτός ψευδο-νεοχαλίφης ευνοεί τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας από -υποτίθεται- προστατευόμενο από την UNESCO, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, σε καρακγιόζ-μπερντέ, σε αυθαίρετο μουσουλμανικό τέμενος, με σκεπασμένα με κουρελούδες ασύγκριτα βυζαντινά ψηφιδωτά και νωπογραφίες και με τη μετατροπή των τοίχων σε κρυπτές για τα παπούτσια των προσκυνητών μουσουλμάνων (άραγε χωρίς αναθυμιάσεις ποδαρίλας;)

«Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει» (Σοφοκλέους Αντιγόνη 332-375)…