Δένδιας: Απολύτως δυνατή η επίλυση των ελληνοτουρκικών εάν η Τουρκία αποδεχόταν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας

Την πεποίθηση ότι μια επίλυση των ελληνοτουρκικών θα ήταν απολύτως δυνατό να επιτευχθεί εάν η Τουρκία αποδεχόταν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και τη σχετική Συνθήκη (UNCLOS), εκφράζει ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, σε συνέντευξή του στο περιοδικό GG Greece, που κυκλοφορεί ως ένθετο στην «Καθημερινή της Κυριακής».

«Ο άντρας πίσω από το βαρύ γραφείο»

Σε μια διαφορετική συνέντευξη γύρω από την προσωπική ζωή του, με στόχο να «συναντήσει τον άνδρα πίσω από το βαρύ γραφείο», ο Νίκος Δένδιας αναφέρει σε προσωπικό τόνο ότι θα ήταν πραγματικά ευτυχισμένος αν ερχόταν η στιγμή της επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών.

«Μία επίλυση, η οποία θα ήταν απολύτως δυνατό να επιτευχθεί, εάν η Τουρκία αποδεχόταν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και τη σχετική Συνθήκη (UNCLOS)», διαμηνύει.

• Διαβάστε επίσης Επικίνδυνα παιχνίδια της Τουρκίας: «Παράνομη μεταφορά αρμάτων μάχης σε Λέσβο και Σάμο»

Παράλληλα, ερωτηθείς πώς και πού φαντάζεται εαυτόν σε είκοσι χρόνια από σήμερα, ο Νίκος Δένδιας απαντα σε έναν καλύτερο κόσμο και υπογραμμίζει ότι αυτό που τροφοδοτεί ακατάπαυστα τα σχέδια, το πείσμα, την ενέργεια είναι η ελπίδα του να γίνει η πατρίδα μας ισχυρότερη, με διερυμένες συμμαχίες και αναβαθμισμένο ρόλο, και τόσο η ευρύτερη περιοχή μας όσο και ο κόσμος ολόκληρος να γίνουν ένα πραγματικά ασφαλές μέρος.

Δεν χρειάζεται πολύς θόρυβος

Ανατρέχοντας στις πιο σημαντικές στιγμές από την ενασχόλησή του με την πολιτική, έχοντας διατελέσει υπουργός σε 5 διαφορετικά υπουργεία, δηλώνει ιδιαίτερα υπερήφανος για τη θητεία του στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής, ως απάντηση στην πρόκληση που η δράση της συνιστούσε για το κράτος δικαίου. Όπως επίσης για την αποκατάσταση της εικόνας της Αθήνας, ως πρωτεύουσας συντεταγμένου κράτους στην οποία τηρούνται οι νόμοι της Ελληνικής Δημοκρατίας, εν μέσω της κρίσης, το 2012.

Σε ό,τι αφορά στο τρέχον χαρτοφυλάκιο του υπουργού Εξωτερικών, ξεχωρίζει τις δύο συμφωνίες οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) με την Ιταλία και την Αίγυπτο, στις  οποίες, υπενθυμίζει, «αδυνατούσαμε να καταλήξουμε επί 50 χρόνια σερί». Όπως εκτιμά, ήταν όντως το σπάσιμο μιας γυάλινης οροφής. «Σιγανά όμως, χωρίς κρότο. Δεν χρειάζεται ποτέ πολύς θόρυβος» συμπληρώνει.